Alle inzendingen over klinken

en toch zullen er kinderen spelen en poppetjes tekenen en zonnetjes en huisjes en er zal muziek klinken van trompetten en triangels en er zullen vogels vliegen in vrijheid omdat de wereld eigenlijk goed is omdat de wereld eigenlijk goed is…

Knal daarom dwars door deze dwaze koppen, bewijs hen bloedrood op wit dat stemmen zonder klank harder klinken, naklinken. Bespeur de angst in hun wimpers, wees blij voor onze wereld, sterf dan voldaan. Elke seconde van twijfel is er één van hoop.…

Soms lijkt het leven onevenwichtig verdeeld Lijkt iedere stap naar voren, er twee achteruit Heb je juist het gevoel van het leven in beeld Kruipt het oneerlijke diep in je huid De omgeving lijkt krampachtig mee te leven Ieder cliché passeert ongevraagd de revue Ieder wil zijn goed bedoelde raad geven Onbedoeld klinken deze allemaal even cru…

Mocht de tijd komen dat ik word gehaald dan zal er muziek klinken van boven ik heb op aarde de eindstreep gehaald blij dat ik altijd in Hem bleef geloven maar ook al die mensen zonder geloof worden door God echt niet vergeten al roept men: mijn geloof is doof er is er maar Eén die dat kan weten.…

ik heb veel noten op mijn zang staccato kort en largo lang, ze klinken sfeervol met elkaar en raken zo de tere snaar. ik ben met pauk, viool en fluit met contrabas, cello, en luit met het spinet, de harp en hoorn uit innig samenspel geboren.…

Ze zijn niet alleen en krijgen gezelschap van enige merels, mezen, roodborsten of winterkoningen die ook hun aantrekkelijkste zingen en verfijndste roepen laten klinken Want hoe je het ook bekijkt, herfst is niet alleen tijd van tot ziens maar ook van hallo.…

En uit de speakers zal een soort van requim klinken, daarna kleffe cake en een slap kopje koffie drinken. Familieleden die op je proosten, drinken op wie je was, vertwijfeld maar opgelucht lachend heffen ze het glas. Daar sta je dan: Achter het witte licht van de dood, het was 'n kwestie van één stap, die stap was groot.…

Oh verzuchtende scheet van gezapigheid om eenmaal uniek te klinken mijn impasse uit te breiden op jou te mogen drinken dat morgen door mijn bed verspreid je woorden leuren je verschijning je deining je onzin je verdwijning wat er stond te gebeuren als ik langer was gebleven een veeg teken had gegeven zo trillend in de morgenstond vreemde…

Ze proosten, ze lachen en ze klinken, om daarna in drankgelag te verzinken. Er wordt gemoord en en wordt gedood, het bloed kruipt over lege straten. Alleen wij zien de angst en de nood, alleen wij hebben het in de gaten.…

om aandacht warmte overspoelt de siddering van huid zo fris vervoering in verfijnde klanken compositie lied begeleid in klanken Mozart verfijnd door eenvoud hou me wakker samen zingen bruisend in leven zachtjes strelen innig kussen met poppen kroelen in schoot geworpen dankbare gevoelens oproepen geboren schoonheid Mozart laat klein groot klinken…

Het heeft drie, nee vier putjes een nog vast te klinken klok een oud kompas voor de ziel slierten rook dralen er ten hemel als signalen voor de oppergod.…

Wit van de hagel, maar warm trots de kou, Haalde ik de klink op: jij zat bij de schouw; Ik lichtte mijn mantel; jij wierp op het vier Een mutserd, en 'k dacht: zij ziet gaarne mij hier.…

in dit grote verlaten huis voelt het niet zo pluis krakende planken en deuren ondefinieerbare geuren flikkerende lichten dreigende gezichten ik loop op een houten trap bevende benen bij elke stap er klinken fluisterende stemmen ik moet aan het duister wennen op zolder hoor ik zacht koorgezang schaduwen op de muur van de gang…

Wij hooren immer die psalmen klinken om 't heilig Bethlehem. Wij zien nog immer die sterre blinken op 't heilig Bethlehem. Nog heel ons ziele streeft daarhenen; Daar is ons 't eeuwig heil beschoren: Daar is een Kindeken, een Kindeken geboren!…

Kraai maar en woel maar, mijn aardig lief kind, 'k Wed dat je 't later zo prettig niet vindt; Laat nu je tinklende lachjes maar klinken, 'k Hoop dat ze nimmer in tranen verdrinken; — Guitje, schavuitje, zeg lach je nu weér ? Straks is het huilen en lach je niet meer!…

mijn wereld van jou de dag was perfect, de zon is aan het zinken de avond valt, glazen klinken onze tijd ging te snel voorbij net als in een droom we waren dichtbij ik zou alles zo weer overdoen, omdat ik van je hou maar je zegt dat het over is, mijn wereld is van jou mijn wereld van jou, de tijd is op ik zal wel verder gaan tot jij roept…

Het verschrikkelijke virus geeft ons deze winter ook geen vrijheidsgarantie; Laat ons ondanks alles klinken op een coronaluwe zomervakantie;…

De Titanic oogst mateloos liefdeblijk, waarbij krioelende stemmen klinken, aan lof en overmoedige woorden rijk. "Zelfs God kan dit schip niet laten zinken," wordt gezegd van Hem, die heel het aardrijk mag verheffen, in het niet doen verzinken."…

De klokken klinken, de laatste glans van de verlichte dag sterft heen, het wordt kerstavond, het wordt nacht. Haast heilig oogt de kerstster prachtig boven aller aard', rood Brengt knusse winterse kerstsfeer, gezellig kersttafereel, schitterend in huis en ook aan haard.…

" Zo klinke 't oude Lied, Want, God van ons betrouwen! Uw trouw veroudert niet. Nu half een eeuw herboren En bloeiende in Uw hand, Doen wij de Jubel horen: „Oranje en Nederland!" Wij lagen diep gezonken, De voetveeg eens Tirans, In slavenboei geklonken, Verneêrd, onteerd, en — Frans!…

Je hoorde nooit muziek of zang Ook geen gefeest of drinken Het huis was goed geïsoleerd Daar kon niets doorheen klinken Men wist niet beter of men dacht Het zou een saai stel wezen Veel pakjes kwamen aan de deur Maar geen vragen die rezen Totdat dat ene pakje kwam Bezorgd bij de buren Nee echt, die dachten 't was voor hun Ze…

verrassend de wegen samenbracht waarop wij elkaar ontmoeten mochten genietend van de grote en kleine dingen volgden wij samen het spoor van liefde vol het zoet en de misères koesterend die vol voldoening zich herinneren laten wat zouden wij graag nog even knuffelen onder het genot van een goed glas wijn om op elkaar en het samenzijn te klinken…

haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door beekgeklater aanhoudend vogellied welke daar buiten klinken…

Ook de drempel in het midden laag uitgesleten liet de deur met tegenzin van de kleine klink open vegen naar het gebutste straatje met klinkers en gras, waar de pompzwengel schuin in een voor altijd gevonden ruststand lag.…

het heelal wetend dat hij blijft komen steeds opnieuw voor meer met het gat in zijn handen die op haar deur blijven slaan eens weet en ziet zij haar kans zal zij met haar bange kinderen niet hier meer hoeven wachten maar weg in veilige haven zijn al lijkt het zonder uitzicht alsof ze nergens komen kan waar het welkom thuis zal klinken…

opvoeden vraagt om lef en vertrouwen jouw veilige wereld te openen om vallend en opstaand samen ontdekken te kunnen wat een fijn thuis kan zijn wie zich zo wil laten raken heeft de sleutel in handen om kinderen klein en groot zich weer veilig te weten die eerder dat vertrouwen te vaak geschonden zagen typisch zijn ze eerst misschien klinken…

Voetstappen klinken op straat. Een veelheid van benen en vermoeide voeten. De stad in de ochtend kent geen genade voor wat tussen zijn straatstenen leeft en straks voor zijn nieuwsgierigheid moet boeten. De boze man zie hem gaan. De stad, zijn skyline en zijn grenzen. Vogels vliegen om de wolkenkrabbers van de stad.…

ons feestend hart en hoofd markeren als de jaardag van jouw zijn hoe mooi is deze gezegende dag met om jou heen al die mensen die jij betekent of betekenen mag in gedachten toch of heel aanwezig hoe mooi is deze feestelijke dag met lichtende kaarsjes op de taart die van gisteren en van morgen jouw doen en laten vlammen laten hoe mooi klinken…

ogen Wie hand zegt mist jouw hand Wat meer weegt dan de bergen Ontglipt het enkelvoudig woord Ik noem je naam voozichtig Anna Totdat het jaar te zwaar Voor lichte rijm of eenvoud Zich onze lijven inschrijft Zo geeft de tijd en zij bedekt Onwetend wat wij samen bouwen In vistas zonder grens of maat Zoals de kerkklok eeuwig slaat Klinken…

Hij kroont U met zijn zegen U, Uwe Moeder en den Prins Klinken jubelzangen tegen! En wat de toekomst brengen moog' Ons Neerlands volk blijft trouwe! Gij zijt van ons, Gij zijt van ons Juliana van Nassouwe!…