Alle inzendingen over knarren

De kever zit te knarren, en is al helemaal schor, en zei: "Wat wil je...", "Ik ben een ouwe tor!!"…

De Hollandse bejaarde doet maar wat Fietst midden op het rijwielpad of scootert Maar kijkt niet op of om wanneer je toetert En gaat dan ook geregeld op zijn gat Dat houdt de boel maar op, we willen kárren Dus haal ze van de weg die krasse knarren!…

Niet de hongerdood in Gaza met een kijkje in de hel Niet de uitzichtloze strijd in Oekraïne Ellende elders went snel Niet die irritante Houthi’s Smeerolie voor Shell Niet die oude knarren in de VS of ons deformatie-spel Het zijn de borsten van Doornroosje van M naar XL…

ze zijn ondoorzichtig, duurzaam proces van zon en lucht, hoop werd vol, weemoed hol door kraaien in hun vlucht, seizoenen verschaffen de vol - en kaalheid in de kruin, de hemel is van purper, belooft verjonging tot in aluin vrienden van één lot, eeuwenoude knarren, tweeling in een ras, gebogen in hun denken waarin leefbaarheid het best gedijt…

De kale kruinen Ver boven reusachtige stammen Als natuurlijke fortuinen In verhelderend winters licht Opdrogende modderpoelen Tussen krakende knarren Droogte trotserend Boomknoppen zwellen De ontdekkingstocht naar nieuw leven Tussen bloeiende mossen Waar ogen met natuur spelen Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…

Hellend, hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, zwaartevrees heel even gewichtloos zweven dan is het hoogtepunt geweest Sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren scherend langs `t korte groen; aanstootgevende oude knarren Buitelen, duikelen over de lijn van dagen gapen vol verbazing trager, trager bijna stil en dan…

Eén nachtje slapen, dan is 't weer zover Voor dat TV-icoon uit het verleden Wiens eerste loopbaan wegvalt bij z'n tweede Als schijnsel van 'n lang gedoofde ster Door ieder lichtjaar, elke tijdsbarrière Loodst Van der Togt zijn supplementscarrière…

hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, hoogte vrees steeds minder steil, tot even zweven het hoogste punt is net geweest sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren ik stuiter prettig op het groene stom kijken wat oude knarren rollen, rollen dit is fijn gezichten volgen vol verbazing steeds trager bijna stil en dan donker…

Het lukte al die Hollanders maar niet. Een simpel versje voor de nieuwe koning ontaardde in een droevige vertoning. Maar op de valreep toch een prachtig lied. Daarmee is het een feit dat Oscar Harris met recht een koninklijke krasse knar is.…

aangeraden want na het koffiebaden zou die -het krijsen wel verstillen- Zo bleek de samenwerking al snel een goedlopend behagen in bandenlucht gezwets, tijdens gesmeerde bliksem reparatie terwijl de nieuwste modellen als broodjes werden weg gekletst Nu rest nog een foto van die gelezen tijden en oude van dagen blitse karren werden oude knarren…

rood hoofd en zij d’r bovenop Moe bebloed onder de losse vellen kwam hij zo Alexander onder ogen die stelde gij van blijf van mijn lijf zijt verleid en bezeten door een wijf De Griek paste er fluks een mouw aan lieve aleks niks nieuws onder de zon zijn Adam Samson Lot David Salomon niet allen door het vrouwmens bedrogen wie ben ik om die knarren…