Alle inzendingen over knop

met vlinderende vingers streel ik de zijden bloemen op haar zomerbloes knoop knoop na knoopje los en proef om beurt de honingzoete vruchten in de tepeltuintjes van mijn lief en laat ze teder rijpen op het dartel puntje van mijn tong…

ze fleurt me op met één madeliefje en zelf nog in de knop…

in de schittering van net dat ene plekje zon vouwt een knop zich uit de ontluiking is compleet als er een glimlach door ontstaat het gaat vanzelf, die knop een glimlach ook wanneer je de reflectie ziet van licht, van zachte kleuren en de hoop op je gezicht…

Voor jouw onvoltooid talent Abdelhak Nouri In de knop gebroken Een groot talent al uitgewist Nog voor het groot publiek de schoonheid van jou voetbalspel mocht ervaren In de knop gebroken Je jeugdige beminnelijkheid Je liefde voor je ouders Broers of zussen in de knop gebroken nog voordat jij de hand mocht vragen van haar die jij…

Als een kluwen wol, die in de knoop zit zijn mijn hersenen vandaag Een warrige massa is het daarboven Niets meer op een rijtje alles in de klit... 'k Ga die knopen straks ontwarren en beginnen bij 't begin tot het weer een strakke lijn wordt in mijn brein daar bovenin...…

Elastiektwisters ruziën over een knoop, de rek is eruit.…

een takje met knop gebogen in het water breekt de spiegeling…

roosje in de knop omringd door lentebloemen bedwelmende geur…

Daarom luister altijd naar de dames en heren van de blauwe knoop. Het is uw hoop. Blauwe knoop. Geloof erin. Drinkt met u thee Van lieverlee. Drinkt met u thee. Met een koekje. Brengt u anker, kruis en hart.…

Ik ben een ballon aan een tros mensen met touwtjes zwaartekracht bijeengebonden in een knoop van navelstrengen: de aarde Mijn opgeblazen hoofd denkt zelfstandig te zijn, waaiend in een eigen stukje hemel (een fantastisch bestaan ..boven alle verwikkelingen ..in de knoop) zo vervuld van alle sensaties dat ik ze niet door wil prikken…

wirwar van draden in de knoop door elkaar ergens is een begin en een einde…

twee duinkonijntjes koesteren zich in de zon - ik knoop mijn jas dicht…

Een tuin uit duizend een waaier vol van bloemen rozen in de knop…

Gooi een visnet op: de knopen vallen open – als een zwerm spreeuwen.…

knopen knopen knopen kopen winde winde winde zinde zinde zinde minde zinde linde linde gezwinde linde linde hinde hinde hinde hinde beminde…

Tere takken, jonge twijgen, bloesem in de knop beloftes die een aanvang krijgen het voorjaar volgt de winter op De lucht zindert vol beloften van leven de tere twijg wordt weer een tak de zwellende knop tot bloem verheven voor het oog met het grootste gemak Pasen schenkt nieuw leven het oude is voorbij gegaan een levend licht wordt ons…

Ik ben een roos nog in de knop maar ik wil openbloeien Ik ben een roos nog niet geplukt ik mis nog iets ze moeten me besproeien...…

deken over de dag, zacht maar zeker de knop om en ik slaap, wel licht…

Wazige wolken verbergen herfst in de knop grauw tovert schoonheid…

Mijn knopen springen.…

Volwassen vraagstukken op kinderen plakken is vergelijkbaar met een bloem in de knop knakken…

ze mengen duizend hartslagen in een paradijs van kleuren verdwalen in een oceaan van tedere warmte een ander leven voor even twee in een sierlijke dans van haar in zijn masseren de nacht de zon tegemoet en begroeten elkaar weer in de schoot van zomer…

Een rozenknop, half verdronken, half geknakt probeert al vechtend toch rechtop te staan heeft tederheid en warmte opgepakt waardoor haar eigen wortel aan kan slaan hoe zeer de doornen aan haar prikken zij hakt ze af en gooit ze op de grond ze laat zich niet meer door hen verstikken ze hebben haar lang genoeg verwond zonder de doornen gaat…

Roos, ik roep je zacht maar je splijt mijn nacht op dit sprakeloze papier waar gedachten rusteloos bewegen. Weet dat ik je zal beminnen tot in de eeuwigheid der zinnen dat ik naar je taal met de echo als klankensmale blijf herhalen. Ik schrijf water tot het trilt in het diepste wezen van het woord: melodie.…

Ik lig verstrikt in een kamer vol knopen en haakjes devoot knielend, biddend, smekend onder haar strenge blik. Gebroken slik ik mijn nederlaag en vlucht in de luwte van een bevrijdende morgen.…

Equus caballus edel dier werd al vroeg veel eer bewezen neem Midas koning te paard van Phrygië die in zijn garelen van de disselboom kunstig alle vertwijfeling wikkelde over zijn kans op meer heerschappij Alexander van Macedonië werd te Gordium in het voorbijgaan gewezen daar zit 'em de knoop van de bij Jupiter geëerde wagen al eeuwen…

Zij schuurt de maag Met knopen.…

Terwijl wij dingen om meer, vouwt de kleine vuurvlinder samen een knop in rust, fragiel binnen de muren van verdraagzaamheid. Kleine vuurvlinder, prachtvlinder, snuitvlinder, nachtvlinder, zingen, dansen, wij zijn apart, geven liefde van omvangrijke aard. als een knop in bloei.. vol bewondering.…

Kijk toch eens aan hoe ver je het kan schoppen! Heel Holland heeft ze op tv gezien, de broers en zangtalenten Ben en Dean. Hun populariteit lijkt niet te stoppen. Nu ik ze tegenkom op ieder net, heb ik m’n stoel maar andersom gezet.…

het is niet voor niets een slaap rechtvaardig maar voordat ik waardig onder een dekbed verdwijn heb ik de ochtend nodig en ik druk op een knop morgen sta ik weer op wekker wakker…