Alle inzendingen over knop

II Vergetelheid spant al wekenlang de kroon er zit geen knop aan haar herfstdenkgetijde. Al zou ik tijd wensen te bevriezen er resten vragen, hoe bouwt zij nog wel herinneringen. Is zij dementerend , dit domweg de natuur.…

Oorsprongen neo-situaties De claustrofobie slaat toe Een oorkonde slaat mijn wang Ik keer hem de rug toe En lach in mijzelf drie keer Van de Vader Van de Zoon En van de Heilige Geest Dat ik het nooit geweest ben En desondanks het toch ben Geen eb kan mijn vloed Beminnen weigeren ten neerslaan Kamperfoelie bloeit staat in vuur en vlam Legt mijn knopen…

Kijk nou toch, je jurk wordt nat Je handjes vuil En papa boos Vader was een mooie held Vader was de baas Vader was een duidelijke mengeling van Onze Lieve Heer en Sinterklaas Ben je bang voor 't hondje Hondje bijt niet Papa zegt dat ie niet bijt Op een mooie Pinksterdag Met de kleine meid Als het kindje groter wordt Roossie in de knop…

zij draagt een jurk van knopen over een poederwitte huid (zij voelt mijn aanwezigheid mijn adem als een zachte bries over haar blote schouders sluit zij de ramen) haar kont duw ik in het venster als de nacht zich bedwelmt haar lichaamsgeur lavendel en ik ontknoop in een regenend geklater haar enig gedragen knopenjurk mijn armen klemmen…

de oude koningin-moeder Victoria reuze in kussenblad lucht gevuld drijvend in stromen en getijden van de Amazone heeft in de Hollandse hitte haar kans genomen de oude Lady Lelie vijftig jaren oud zit te Utrecht voor het eerst in de knop met ananasgeur bloeit zij twee nachten toverend in kleuren van helder wit via licht roze naar diep paars…

vegeteren zoals bij licht de ogen openen in het donker de leden weer toe en tegen de nacht de dag de rug toekeren, behoort tot het potverteren drink ik, eet ik en word als vanzelf moe als ik wat kuier, mijn manier van lopen, in afwijking van het huidige jachtig gedoe maar toch is het een eenvoudige wijze om gisteren aan een komende dag te knopen…

De lampjes werden vloekend uit de knoop gehaald, de stekker in het stopcontact gestoken. Vol spanning wachtten wij de lichtjes af, maar er kwam niets, alleen mijn vader kreeg een klap. Na urenlang gepuzzel was de oorzaak dan gevonden. Een tweede poging van mijn broer en er was licht.…

alweer een jaartje meer tel jij voorbij sara jouw knopen en rimpels die altijd en steeds nog in niets vermoeden doen van de jaren die verstreken al was het voorbij jaar als het leven zelf vol dagen en momenten met prettige vrolijkheid naast tijden van gemis van afscheid ook en schrik eerder en te vroeg dan gedacht en verwacht zag…

bij één keer drukken op de knop luidt in Europa nooit meer de kerkklok wat er gelijktijdig mee verdween is het migratie probleem kon iemand van destijds geloven dat er een holocaust hing boven hun hoofden?…

voelde zich verwaarloosd en in de steek gelaten hij zou hierover toch heel graag met iemand willen praten ze hebben nu de lamp verteld dat elke tijd verandering zal geven daar is helaas niets aan te doen dat hoort nu eenmaal bij het leven de lamp berustte in zijn lot er zat voor hem niets anders op maar hij zette uit balorigheid zijn knop…

Organza lint met knopen en vlinders, laat het kind nog even liefde voelen. Fascineer mijn doodgewoon gezicht, maak de droge ogen aan het wenen vlinder voor een allerlaatste keer zuiver ritmisch voelend op het eeuwige zomerlicht neer.…

Zoveel emotie, heb het nooit zo gezien, of überhaupt zo kunnen ervaren, Toch zijn ze er altijd geweest, die emoties, op een of andere manier aanwezig, In de knoop gezeten, verward, niet juist op hun plek, en dat al vele jaren, Ik zal moeten proberen ze een plek te geven, ruimte te geven, aan verwerking onderhevig.…

Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?)…

Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken. Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt. Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top.…

En wat was er met de muziek gebeurd onverschillig uitgesleurd hij neuriede de eenzaamheid en raakte z'n gevoelens kwijt hij zoekt naar troef en onderscheid en moet berusten in de tijd Tijd van zin, moment van twijfel een stoel in een hoek van de kamer de schaduw die niet uit z'n voeten stamt een knoop uit het boekje in z'n atlas geramd…

Poppenkastgordijntjes open en dicht, de speelplank, ze laat iedereen bang worden, er een knoop in maken sterkt maag en hart, voelt "Bangerik, banger dan ik ". Voortdurend voortvluchtig door z’n eigen huis rennen, aan de gang met anderen, je eigenste in de hoofdrol. Heb je niet een groot aantal verhalen zelf gespeeld?…

draaikolk bracht je Boven water - zichtbaar Voor het Grenzschutzvolk Zij werden jou gewaar Jij stierf, door drie Kogels in je rug - Een ongelijke strijd Zes weken later Werd je lichaam Bij je ouders thuis gebracht Met de smoes dat je Vorige week op je vlucht Om het leven was gebracht Een prachtige bloem Was jij In de knop…

Terwijl we knopen moeten doorhakken en verder moeten gaan met ons leven. Het leven is te kort om ongelukkig te zijn, het is aan onszelf om het beste er van te maken. Een moeilijke keuze uit het leven: vechten of opgeven?…

Want na een heel klein brokje Ter grootte van een knop (Zeg nu maar niet: `dat jok je’) Dan kan ik niets meer op. Uw kleren staan u keurig Al zijt ge nog zo bleek Des zondags zijt gij geurig En soms zelfs in de week! Nu wild’ ik U vertellen Mijn liefde, o zo groot En uw gekamde haren Bemin ik tot de dood.…

je hart voelt leeg je trapt op de rem niemand hoort je stem Hartendieven blijven spoken verdronken ogen liggen te drogen refrein: Honden blaffen poezen spinnen mensen denken en doen rare dingen Jezus' dromen golven stromen je vangt een vis gratis brood Heilsprofeten heiligschenners overlevers zelfverwenners Je telt je knopen…

De late avond draagt een stalen mantel Met grote koperen knopen Een bescherming tegen het zwart dat knelt en knarst. Verzadigd van indrukken: Flarden van klank Flitsen van beeld in een sissend hoofd Ze vloeien onstuitbaar binnen Schelle tonen, scherpe kleuren De vezels tasten hijgend naar diepte, de gloed, de schemer.…

Laat je borst zwellen Tot het hemd scheurt Tot de knopen wegrollen over de vergeten straat Naar het raster van de riool Pronk met jouw deinende buik Kijk naar me De wijzers van de klok vermalen me Wanneer is me het moment ontglipt?…

Wie vat mijn knopen, vangt mijn wilde vlinders? Het woord is een stemmig maal, niet het gefluister in de wandelgangen, het gemelijk verhaal die een naam vernielt. Een ruimte zwelt in mij maar ik wurg de gruwel met zijn klauwen van venijn. Ik speel met de inkt, flirt met de grenzen van een taal.…

Het meisje slikt de knoop van angst door haar hart zit onder het knarsen van haar tanden heeft ze haar tong doorgebeten?…

nee, van de sokken weet ze een kapje te knopen en dat bindt ze om het schild waarna ze de schildpad weer in haar armen tilt de chauffeur: nu mag je mee. het duurde even maar nu heb je gevolg aan de orders van de wet gegeven als het meisje instapt kijkt de vrouw met de hond haar aan ze ziet hoe goed de mondkappen van vrouw en hond samengaan…

" klonk het hard en zonder pardon De blik in haar ogen verraadde dat dit dus niet kon De potige bibliothecaresse greep me ruw bij de arm En drukte op de rode knop van het aso-lezeralarm Ze brieste en snoof: "Jongen, accepteer het of niet Maar níemand verstoort de rust in míjn stiltegebied!…

'k Zit wat te knopen, wat te naaien, En drentel zo wat op en neer; Maar al dat klunglen, en dat draaien Verveelt mij daaglijks meer en meer. Zo 'k iemand had om mee te spreken, Een soupirant, of een vriendin! Maar niemands liefde is mij gebleken, En vriendschap ken ik even min. Hoe komt dien dag toch weer ten ende?…

wolken tot ze kolken En uiteenstuiven in een woest begin Bovenin, Waar het zwart uiteen geknepen Zich in grove schets en flets Van grijs naar blauw laat strepen en lucht geeft aan de bron die de horizon laat ontwaken en zich laat maken onder de handen die de tedere klanken schetsen in de lucht Hij sprankelt seizoenen in het groen Laat knopen…

Want naast dat ik haar adidasjes eerst blinkend moet boenen, moeten in haar schoenveters ook nog eens meerdere knopen. En juist dát duurt dus wel even met van die grote mascotte-handen. Maar zonder een driedubbele knoop zal de wedstrijd onveilig verlopen, want dan kunnen haar veters al draaiend rond de hordes belanden.…

uitgekleed rechtstreeks mijn bed in waar ik fluks bij kroop om met haar te trouwen dat kon niet ze sprak nee ben al getrouwd op haar rug nam ze mij toen eerst stil waar waarna ze zich slingerde in woord en gebaar in korte tijd is toen veel hevigs verstouwd tot zij opstond niet omdat het haar niet geriefde eerder om zich te kleden wegens een knoop…