Alle inzendingen over knuffelbeer

samen gelepeld ineen Het tedere tasten naar elkaar Jaren van liefde slapende opeen Versmolten eenheid toen het geheel Nu als wreed ongemeend ervaren Vervreemd aanstarende koude ogen Teder verleden nimmer te verklaren Dan zie ik haar en pijn doorklieft Ervaart weer warmte van weleer Die innige eenheid erkent zij niet Minachtend haar enige knuffelbeer…

knuffelbeer, wil jij over me waken als de vleierige vlinders slapen in de rozenhagen wil jij mij dragen als de nacht zich schikt om de zilverberken… knuffelkind, mag ik de bloesems ruiken mijn neus in jouw gezicht troetelen in het morgenlicht mag ik dicht bij jou blijven op een waterval van liefde de dag in drijven……

Op een dag vond ik hem weer mijn ouwe, lieve knuffelbeer hij keek zo zielig met zijn snuit zijn ene oog die hing half uit zijn pluchen vachtje was versleten door mijn eerste tanden stuk gebeten ik had hem geknuffeld en gekoosd en vond hem van alle knuffels 't mooist mijn lieve, ouwe knuffelbeer ooit wieg ik je in mijn armen weer als ik heel…

Lieve Heer ik zit op mamma’s bed net zoals mijn knuffelbeer die ik naast me heb gezet ik weet niet goed hoe ik bidden moet dat zou mamma mij nog leren maar omdat ik wat vragen wil zal ik het maar proberen mijn handjes heb ik tegen elkaar en de knuffelbeer zijn poten onze ogen zijn gesloten zo is het goed… denk ik dus vraag ik maar…

Ik vlieg de nacht in op vleugels van papier. ‘k Ga naar de maan, met mijn teddybeer als speelse passagier. Sterren verzin ik boven het witte ijs, als een sneeuwvlok zo licht gaat mijn lach mee op reis. Tegen de muur hinkelen wolken vrolijk op ’t blauwe papier. ‘k Kleed mij warmpjes met het roze jasje van mijn pluchen knuffeldier.…

juist dit de veiligste plek zou zijn zelf zou ik altijd hebben gekozen voor onder de dekens in mijn bed maar terwijl buiten de vliegtuigen met hun brullende motoren overvlogen stonden wij met z’n zessen opeengepakt in het toilet pas als de gillende sirenes waren stilgelegd mochten wij weer terug naar bed waar ik voor de zekerheid mijn knuffelbeer…

Zaagselsporen uit oude beren van de tijd, doodgeknuffeld. Kind ziet grootogig, haar eigen schoonheid aan, in spiegels van geluk, Jongen met schooltas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Meisje stelt haar vraag, briefje opwaarts langs een draad, vlieger die het verstaat. “ Liefde is het mooiste kind van…

Een verdrietige Drentse knuffelbeer Kwam op een donderdag vol regen Een aardige en warme dame tegen En toen ging het met hem weer Er kwam niet geheel onverwacht Een dronken zwalkende nacht Van alle hemelse dromen Is er alvast eentje uitgekomen…

Raak me aan; laat je grote handen gretig over m’n lichaam gaan; kus me, gulzig, vol op m’n mond; leg je huid over de mijne want vannacht wil ik je voelen, diep in me, van binnen; keer op keer op keer; knuffelbeer ?…

je ging voor even nee niet weg zag je open tas de knuffelbeer keek wat verbaasd alsof niet alles al geregeld was in nonchalante pas het hek piepte subtiel sloot de armzwaai pas later wist ik dat even levenslang kan zijn…

Omdat we niet naar mensenrechten vragen Geeft China ons twee panda's in verhuur Die beesten zijn gewend in de natuur Voor een miljoen aan bamboe weg te knagen Twee indolente vette knuffelberen Waarvoor ons vrije woord zich laat chanteren.…

Gegroet Oranjezon en knuffelbeer door ’t ganse volk zo liefdevol verzwolgen U denkt de Majesteit straks op te volgen en spreekt verblijd: ‘Het is een grote eer’ Ik durf te zeggen: ‘Máxima, kom, kom Uw uitspraak was een heel klein beetje dom!’…

Je hoeft niet meer op tijd naar bed kleertjes netjes op te hangen nooit meer zonsopgangen hoe anders nog daarnet Rails werd station willekeurig welke trein overgang naar eeuwig zijn voorbij de horizon Even nog ultiem verweer het is beslist je moest uitgewist zonder afscheid van knuffelbeer…

wat ik bemin is wat ik achterlaat en wat een beetje op eeuwigheid lijkt dromen, vermoeide woorden, de knuffelbeer van een kind dat met waarheid de leugen bestreed en de wereld verzamelde onder het bed dat het geen sprookjes waren omdat de honger steeds luider schreeuwde hoe dichterbij het lezen ook de lakens vervuilde van het…

Vragend kletst hij z’n knuffelbeer of hondje de oren van z’n kop vult zelf alle antwoorden in na een door hem belegde top maar altijd bereid in overleg te gaan Ze smeden plannen samen En met z’n beiden kunnen ze weten ze zeker dan ook de hele wereld aan Wat een mooi vredig en schattig tafereeltje Wellicht zijn Hitler en/of Gandhi zo…

hij blijft voor mij in touw de brave,zachte knuffelbeer, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat: bruyntje, mijn trouwste chow-chow mijn beste levenskameraad.…

Ik zou je willen nemen, telkens en telkens weer je heerlijk willen flemen, vol liefde, mijn knuffelbeer. Ik zou je vellen vol gedichten geven, als dat toch eens kon. Dan zou je vast wel zwichten voor me, als sneeuw voor de zon. Maar dichten kan ik werkelijk niet, en het proberen hoeft niet echt.…

R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint al lang…

Vanavond fluiten in de struiken merels zijn wiegelied en houdt hij de wacht bij giraffen en lieve knuffelberen.…

Wat kan die Marc-Marie leuk ginnegappen Hoe olijk roept hij elke vrijdag: ‘Dóórrrr’ Een duizendje of twee, hij gaat ervoor Terwijl de wereld draait, maakt hij zijn grappen Al giechelend is hij het tafelheertje Ons hooggestemde, lieve knuffelbeertje…

Ik hou van jou steeds meer jij lekkere lieve knuffelbeer Verlangens keer op keer elke dag en telkens weer En zelfs na al die jaren blijf ik in jouw ogen staren Jouw mijn liefde verklaren jij bent niet te evenaren Ik weet als ik naar je kijk dat ik een klein meisje lijk Dwalend in mijn vlinderrijk en steeds voor jou bezwijk Ik blijf…

Dromend op geboortegrond uit Syrië of Nederland kijken kleine ogen rond in het grote mensenland Spelend met zijn knuffelbeer zonder olie, geld of macht wacht een mensje klein en teer tot zijn flesje wordt gebracht.…

lopen door de wei en of de buurt het ziet of niet daaraan heb ik echt schijt ik ben gewoon even hemelsblij mag het verdorie – dit mooie feit presenteert zich hier op zijn manier aan mij het voorjaar zie ik worden voorbereid ik ben klaarwakker mijn zin in alles is er weer mijn vrouw herkent in mij die ondeugende rakker die stoute ouwe knuffelbeer…

Ze heeft geschoolde ouders en een blanke blond gelokte pop, dat wreekt want haar huid is getint ze kwam van overzee als adopté haar klas - en leeftijd genootjes verhaalt ze dat alleen mensen in kleur en uiterlijk verschillen maar van binnen stroomt het zelfde bloed, net als zaagsel van ieders knuffelbeer al is die meestal geel, maar…

Ze vertrapten haar knuffelbeer en wierpen het kind in de gracht. Wij keken toe, wij hebben niets geleerd.…

Ze vertrapten haar knuffelbeer en wierpen het kind in de gracht. Wij keken toe, wij hebben niets geleerd.…