1157 resultaten.
Étretat - Normandië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 Zon en wolken
koesteren de krijtrotsen.
Vreugde in mijn hart.…
Eva
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 een schoonheid van rust
kust de kracht van zonneschijn
zijn te koesteren…
twee duinkonijntjes
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 154 twee duinkonijntjes
koesteren zich in de zon -
ik knoop mijn jas dicht…
Winterimpressie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 [Haiku]
Blauw glinstert de sneeuw
in het koesterende licht
van de wintermaan.…
Herinneringen?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 486 Af en toe
kun je ze beter
koesteren
zonder
fotoalbum…
troostgeschenkje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 136 ik brand mijn kaarsje
en koester het warme licht
in koude dagen…
Cynisme op glad ijs
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 100 Eén beeld in de sneeuw
koesteren in harmonie
enig uitglijder.…
Lentebloem
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 120 bloemen zo fragiel
koesteren felle kleuren
bijen ontwaken…
Mooie momenten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 288 Mooie momenten
het zijn er een miljard
ik zal ze blijven koesteren
bewaar ze in mijn hart…
blind vertrouwen
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.804 vertrouwen
heb ik nodig
vertrouwen
moet ik krijgen
omdat
zonder dat vertrouwen
ik zal blijven zwijgen
vertrouwen
zal ik vragen
vertrouwen
zal ik geven
omdat
zonder dat vertrouwen
ik niet echt kan leven
vertrouwen
zal ik zoeken
vertrouwen
zal ik vinden
omdat
zonder dat vertrouwen
de angst mij zal verslinden
vertrouwen
zal ik koesteren…
De hele wereld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.838 de hele wereld kan me gestolen
worden pak in neem mee die handel
de stomme stenen waarop ik wandel
en ook die onwelriekende riolen
de hele wereld kan het apezuur krijgen
de Donners en de Zalmen van dit land
de mini-bobo's in gemeentelijk verband
en ook die vreselijke paardenvijgen
de hele wereld kan naar de bliksem lopen
de obligate rijmelaars…
oud-strijder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 834 tussen de gamellen en medailles
zie ik een kast vol opgepoetste helmen
langs het uniform rond een pop geslagen
sluipt het kruitgeurtje in elke hoek
of verhaal door hem verteld
rond de kolenkachel klinkt de grammofoon
die een bom nabootst en
worden de makkers in stand gehouden
weet je wat eigenaardig is
hij schijnt de oorlog te koesteren…
Steeds
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.095 Dit is de zee: een bed met baldakijn
voor losse vlechten en losbandig licht,
voor blauwe ruimte en voor evenwicht
in de beweging van het samenzijn.
Dit is mijn zee: de dans tot op de huid
met sluiers water, golven en de stroom
verslingerd aan de voorsprong op de droom
die zijdezacht omsingelt en omsluit.
Steeds als de leegte mij bezet, verdeelt…
Telkens weer.
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.214 Mijn liefste, keer je nu op je rug
zodat ik jouw ogen kan kussen
teder mijn lippen op jouw mond
jouw hals en borst dan weer terug
jouw adem inadem daarna blussen
wij de hartstocht en vrijen elkaar
los van de zorgen slechts jij en ik
keer daarna jouw rug niet weer
hou me vast koester dit ogenblik
en doe het morgen nog een keer..…
Zo
gedicht
2.0 met 80 stemmen 25.565 Een hond met ijzeren ogen had mijn hand
in zijn mond genomen. Ik wilde
niet dat dit gebeurde maar was bang
te scheuren als ik mij verzette. Luister
hond, zei ik, laat me los en ik geef je
wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen
dat ik niet verder ging en met mijn andere hand
hem streelde. Zo. Dagen en nachten in
zijn ogen zag wie van…
de sterke plant
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 529 Om beurten laten wij ons koesteren.
Het gaat om het evenwicht.…
Eeuwenoude wijsheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 532 Tijdloos is zij zich het verschil gewaar
tussen bezitten en koesterend verwarmen
energieën vloeien mild genegen in elkaar
waar zon en maan elkaar omarmen.
Donker gevangen of vrij ademend leven
Onrust en angst of pure liefde ervaren
kiezen om naar pijn of lust te streven
zij scheppen verbinding met zilvergaren.…
De asbak en het laken
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 615 Over koesteren van wat je hebt
Wat gaan de dingen snel voorbij
Ik lees de krant van een dag terug
Voor even ben ik even bij
Wat gaan de dingen vlug
Wat zijn de dingen gauw vergeten
Ik nader snel hetgeen nog komt
Vliegensvlug een hapje eten
Intens contact dat snel verstomt
Wat verliezen dingen snel hun waarde
Zoals een herhalingnieuwsbericht…
Bij zinnen
gedicht
2.0 met 27 stemmen 11.947 Voorzichtig toch, voorzichtig
met die subtiel weergegeven woorden.
Ze zijn om vederlicht
te minnekozen, meer
dan dat die doelgerichte zinnen
dat zijn; die zijn veeleer voor zwaar
vorzen in afgelegen stegen, waar
de schaduw steevast denken doet
aan onooglijke geesten, en bijdehante
gedachten als lompe lettertypes
verzwegen te wachten…
Zo heel jij mij
gedicht
2.0 met 144 stemmen 53.588 ik steel van je,
niet veel van je,
of zal ik zeggen
dat ik leen.
je mist het niet.
jij plukt de dag
daar waar jij ligt.
je wijst de weg
met kruim.
je maakt het huis
blij bij de deur,
omhelst haast
het adres.
je veegt de aarde
uit ons bed,
zoekt mij
onder het laken,
ziet wie ik ben.
voorspelt geluk
baadt mij in rust.
zo heel jij mij…
nieuwe leer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 334 papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van mij dat
verraderlijk geheel van vel en been
de koestering…
herfst
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 363 't Licht
dat terugkeert
in gevouwen handen
de diepe moederschoot
de aarde
die halfslag maakt
oerdromen die zuigen
de koestering
die elke dood geneest
even stil blijven liggen
in de kromming
het groeien en het rijpen
geboorte en het afsterven
het ongenaakbare ligt er
aan cirkels van naakte eenvoud
het kleedt zich met het leven…
In het eethuisje
gedicht
2.0 met 4 stemmen 2.980 Als ze echt niet besteld zijn, de toetjes en aperitiefjes
bij de obers die god-weet willekeurig
maar wat serveren
aan delicate thema's en argumenten rosé,
als men
bij zoveel opgediste zinnetjes
en met zoveel omhaal van woorden
verliefdheid opnieuw niet leven kan,
vang dan een jonge spreeuw -
fladderend verdwaald bij de ruit, vouw je handen…
Loslaten
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 278 Ik koester mijn eerste warme zoen
mijn glimlach naar mijn spiegelbeeld
mijn eerste samen zijn
verdwijnend in vergetelheid
Ik koester geboorten van nieuw leven
mijn vreugde en mijn blijheid
mijn wijzer worden,
grijzer en ook ouder.
Ik had het nooit echt door:
ik ben een volhouder.…
Afscheid 2
gedicht
2.0 met 31 stemmen 20.932 We hadden gezwegen ik aaide
haar wangen haar slapen het witte haar
aaide het haar werd zijde aaide
de strakke mond een stille lach
ze lichtte haar deken op
ik dacht wat een benen zo mooi
ze bestaan - af - zo lang
dacht dat zo mooi dan kan
steeds meer been en meer dan been
ik dacht wie wil ze dat ik ben ik aaide
haar wangen haar slapen…
Vader-Moeder-God
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Er is een drang en onstilbaar verlangen
met koesterende handen te verzachten
al wat verwrongen en geslagen is, en pijnlijk
angstig voor wat nog komen kan.
Toch zijn we moedig en zoeken
steeds opnieuw het leidsel van Ariadne,
stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra,
Vader-Zon, die schitterende bron.…
Doorbloeding
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 309 Door tranen heen sprak ik tot u.
Ons gesprek tastbaar transparant.
Doorbloeding als pijnloos verdriet.
Vertrouwen gebaseerd op één hand.
Het zijn jaren, seizoenen, maanden.
Maar geen dag vergeet ik uw zorg.
De duurzame persoonlijke omarming
Staat stevig geboeid als mijn waarborg.
Ons gesprek met zuurstofrijk bloed.
Al mijn herinneringen…
Virtuele bril
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 228 Jouw ogen straalden
die euforie kan ik koesteren voor jaren
een virtuele bril heb ik niet nodig
om een dergelijke realistische droom te ervaren.
Ik kuste jouw gezicht
voordat de schittering van de dag werd ingezet
mijn gedachten stonden op
dat beeld verdween maar het gevoel werd intens.…
Laatste gesprek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 265 Ik koester de route steen voor steen
met ogen dicht over de rand van de kade
de weg die wij hand in hand wandelden
sluit ik stap voor stap deze laatste fase.
Herinneringen van de trein in Engeland
het hotel na een onvergetelijk concert
ons laatste drankje bleek in de lounge
ik koester ons een laatste gesprek.…
Onmisbaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 230 Van elke bloesem aan de tak herken ik jouw kleur
zo zacht en warm wat iedereen aansprak
een Golden Retriever onder de trouwe honden.
Dat lentegevoel ligt achter mij, de oogst is rijp
om jouw hartstocht te continueren
die mijn hart altijd euforisch kon laten bonken.
De gebundelde kracht in de bloei van ons bestaan
met een ambiance van…