Alle inzendingen over koets Brugge Julienne

De koetsier in Brugge sprak op een toon die 'tien' werkelijk deed weerklinken voor tien en in zijn ratelende stem verdwenen wij voor de tijd die hij ons gaf, geborgen in zo'n oude kar uit een andere eeuw en sidderend van jaartal naar jaartal.…

Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

'k Zag gister, naast Julienne Die ik hier memoreerde En Annabel uit Heerde Die 'k nog het meest begeerde Eén over 't hoofd: Vivienne De rest volgt dan wellicht In een nieuw liefdesdicht…

die belangrijke uitvinding na de klapstoel, de kantelstoel de draaistoel en de rolstoel gelukkig ben ik van binnen heel niet door elkaar geschud in een geveerde koets fit voor een rustdag voor afwegingen over mijn reis en de wereld aanvaardt de uitkomst…

- opeens die oude vrouw Julienne C., wiens kachel in de fik stond, die 's ochtend op de beweegbare hondekop tikte en die haar eenzaamheid deponeerde op een valse piano, maar spelen kon ze, godallemachtig zeg, wat een temperament van zo'n schriele, ondervoede, verwaarloosde bejaarde!…

een gouden koets ratelt over beschaduwde keien de hoedjes van Prinsjesdag staan al weer op Marktplaats…

Ik zag een zwarte koets opstijgen naar de hemel twee paarden ervoor en jij zat in die koets al kon ik dat niet zien. als je droomt doorzie je alles. Echt magisch! -…

Nog steeds wil jij bruggen bouwen Met eigen handen bruggen bouwen over water,aarde Oog en oor heb je voor de waarde van het 'samen' Je moet rouwen na afstand,na afscheid na het stil zwijgen Jij wil bruggen bouwen geen water te diep te breed.…

koeten speeddaten hard lopend over water eenden vliegen op…

daar gaan ze weer in de gouden koets alleen, waarom door paarden aan- gedreven en niet door straalmotoren?-…

op weg naar nergens komt besef van terug het begon toch ergens misschien is er ’n brug gebouwd op het vale grijs van skeletten elke brug had zo zelf een eigen prijs geluk is bruggen zijn heden uit verleden bruggen voor heden moeten nog verleden bruggen voor nu zijn altijd te laat nieuwe skeletten…

Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het radeloze en wat te raden blijft. Opdat de last die ligt op hun ruggen een doortocht biedt naar de realiteit. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het gevraagde en wat te geven blijft. Opdat de daadkracht van hun levens een doorbraak biedt naar stabiliteit.…

Gij, West-Vlaamse schoonheid op de zetel van het schoonste hof met uw gelaat naar het noordwesten van uw zo zeer gescheiden land gelijk een Venetiaanse van het noorden schittert gij in uw eigen poëzie waar uw beeld in menig harten sluit Gezelle zich niet omdraait in zijn graf achter zijn masker viel zelfs Ensor voor uw voeten die de kunst…

Met bruggen heb je altijd misverstand. Dat nu, is er met bruggen aan de hand.…

bruggen ik heb bewondering voor bruggen hun bogen, hun gekromde ruggen geven aan gleuven en aan kieren aan diepe dalen van rivieren in ons laag gelegen land een zelf gedragen overkant zelfs het betonnen viaduct weet zeker dat het lukt de kruizen van geklonken staal spreken krachtig stoere taal strak gedraaide draden trillen…

kan je over bruggen Je kunt ze zelfs bouwen met blokken, blokjes... uit je jeugd toen alle beroepen nog mogelijk waren Nu kun je, man -in bewondering- in de verte staren waar de ene wal de oever vinden kan.…

De stalmeester, lakeien, zwarte paarden Vandaag met glazen koets, ja ook een pracht Flagrant vertoon van status, rijkdom, macht Dat alles heeft veel voeten in de aarde Ligt deze poppenkast zwaar op uw maag? Bij mij gewoonlijk ook, maar niet vandaag!…

Bouw bruggen in plaats van muren. Maak geen gevangenis voor uzelf. Metsel geen gedachten om u heen, waaruit u niet ontsnappen kunt. Breek muren van misverstanden, tot op de fundamenten af. Maak van vijanden vrienden. Breek gesloten poorten open. Bouw bruggen van het puin.…

[Haiku] bruggen krommen zich over het wilde water nu de storm nadert…

*) Tsjitsjikow's koets: In 1835 schreef Nikolaj Gogol ‘De koets’ (‘Koljaska’), een satirisch literair verhaal over tsaristisch Rusland. Hoofdpersoon is Pavel Tsjitsjikov.Het is een even grappig als gitzwart verhaal over negentiende-eeuws Rusland. ------------------------------------------------------------- Uit: 'Raster', 82, 1998.…

Langzaam luidt de klok langzaam stappen de ezels voort onder zwarte dekkleden Hoog is de dichte koets Boven is Boven en Onder is Onder Huilend dragen we de lange sleep het circus door, we wisselen van hoed, rollen het testament uit en staan stil voor een groepsportret Het leven gaat door, onder tromgeroffel rijdt de koets rond, sneller…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

Medelijden staat ver van mensen, gedogen slaat bruggen naar eenheid Overtolligheid te verdrijven heet moed, loont zich met onthechting. Harp zonder snaren, milde toehoorders horen veel instrumenten. Gans verliest een veer, voelt zich tonnen lichter en vindt de dichter.…

ach oude stad, je ademt nog er ligt een zonnevlek rond waar de tranen van de dageraad het kwaad wegwassen elke straathoek lijkt te passen in een kleine schrijn vol eer vergeten soms, maar lief staat links en rechts een kleine vrouw het daglicht op te vangen in haar haren hangen trouw tienduizend wensen, uitgedragen leed van mensen en…

o Vrijdag, goede Vrijdag, eens zag Brugge uw zonne dagen, door listen en door lagen van slavernij en vreemd geweld benauwd, gekrenkt, omneergeveld; maar eer zij was volrezen, vrij, Brugge, mocht gij wezen!…

Er was eens een tuin, een lusthof met onaanraakbare bomen, een pad vervoerde een kar, geladen met boeren, vervolgens een koets met dichters en denkers, een koets met geleerden, techneuten en klerken, daar achteraan een wagen vol tweedracht en twijfel.…

in het dorp was ze voorbij voor ik het wist, waar was de koets waar de kroon aubades van schooljeugd voor het bordes als steeds, de burgervader hoorde het gezang minzaam aan en altijd scheen de zon ook waren er appeltjes van oranje geloof ik…

Ochot moederke voor jouw speciale zorgen, altijd een effort mijn (t)huis bezij het uwe onschendbare mantelbrug © Gedicht & tekening van Guido De Pelsmaeker…

Voor de derde keer zagen we begin van de week zes jongen met veel gepiep, alsook gesnater met beide ouder-koeten in het water. Slechts twee dagen duurde de pret, die met zes kleintjes werd voortgezet, want inmiddels is de koeten-buit geslonken tot slechts twee kleintjes!…

Er wordt dus niet meer in een koets gereden met inboorlingenonderdanigheden. Een kwestie van fatsoen en common sense. Toch hoor ik Geert weer sputteren en smalen, en nog een stuk of wat kolonialen.…