Alle inzendingen over koffiekan

Daar stond de koffie in de koffiekan De hele dag verleidelijk te dampen En was er vraag naar koffie in de Oost Dan bracht een troostmeisje een bakkie troost.…

Verdonk vraagt spullen van haar achterban Wat paperclips (dan houdt het bij elkaar) Een afvalmand (die komt wel vol, nietwaar) Een gummetje, een stoel, een koffiekan En heb je een partijprogram? Of twee? Ach, weet je wat, stuur die dan ook maar mee…

als een steen zo liggend stil zo aanbrekend als ochtend ooit verweven met naam, gezicht en een eiland achter verre maan reeds dicht in afnemend ogenschijn tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan laat, een sluitend sluierlicht met vertraagde adem gaan…

als een steen zo liggend stil zo aanbrekend als ochtend ooit verweven met naam, gezicht en een eiland achter verre maan reeds dicht in afnemend ogenschijn tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan laat, een sluitend sluierlicht met vertraagde adem gaan…

zware woorden dan wel speelse accoorden timmert de dichter het zijnde dicht hij is van een zo groot gewicht dat zijn ego vaak wordt verlicht met de mist die men kent in Londen en omschrijft met groot gemak zijn wazige zonden hij verklaart de eigen spiegel vaak met een duister elan waar reflectie, ongetemd, verdwijnt in de koffiekan…

Ongetwijfeld Was het je lijf Dat ik vergat mijn haren te kammen En mijn brood op te eten Misschien wel je handen Waarin een koffiekan een kopje leek Of je lippen (die bleken het gebak) Maar eventueel alleen een onderdeel zoals je armen die zo breed mijn taille deden slanken als een dame uit zo’n reclame Of nee, het was je…

koffiekan theekan waterkan stroopkan pekan jerry kan ook besmetten kan tja, alles kan en ook niet betekent dat dan dat je persé koffie gaat zetten thee lang zal trekken water laat lekken met stroop wilt pekken noten gaat snacken de neus moet bedekken om achterdocht te wecken de mondkapdealer's kas te spekken en formatietijd…

’s morgens als ik opsta kan ik soms zomaar gelukkig zijn zonder reden zonder zin zinloos gelukkig zijn het geklater van het water volgt het ritme van mijn lied mijn spiegelbeeld lacht zacht om een zelf bedachte grap de koffiekan vertel ik hoe goed dat ik me voel hij seint met geur terug dat hij begrijpt wat ik bedoel…

laatst hadden wij een vos in de keuken mijn broer die schrok daar zo van de koffiekan viel uit zijn handen alles nat, niets bleef er droog maar de vos stond daar en trok zijn lip omhoog verbaasd keken wij naar zijn puntige tanden ksst zei ik, scheer je weg vals beest wat is dat voor een gekkigheid om hier vos te zijn nog vóór het ontbijt…

Jij bracht mij het was voor het eerst naar het huis waar jij ter wereld kwam De prunus zwaar van roze bloesem het erf met zorg geharkt en met de roodstenen vloeren zo glanzend geboend leek het huis mij te willen bevallen In de keuken prikkelende geuren van köttelpearkes in de pruttelpan van houtvuur en een volle koffiekan jouw…