ze was me moe
'Tot ziens',' zei zij,
huppelde daarna
wat deurtjes door
ik dacht het zekere
voor het onzekere,
nam prompt een lief
klein koffielepeltje
en lepelde door druppels
mijn alletwee de ogen uit…
Het gaat te diep om er überhaupt woorden
aan te spenderen, daar die de lading niet
dekken en de pijn beter in stilte gedragen
wordt, omdat stilte de taal van God is.
Geen alcoholroes kan mij het gemis doen
vergeten, geen allermooiste vrouw, die mij
van top tot teen minzaam streelt, want in
mijn gewonde ziel draait een angel continu
door…
2.273
Bezig met laden