Alle inzendingen over kolenkachel

tussen de gamellen en medailles zie ik een kast vol opgepoetste helmen langs het uniform rond een pop geslagen sluipt het kruitgeurtje in elke hoek of verhaal door hem verteld rond de kolenkachel klinkt de grammofoon die een bom nabootst en worden de makkers in stand gehouden weet je wat eigenaardig is hij schijnt de oorlog te koesteren…

van de mariannenplatz naar de overkant: gesloopte panden of wat daarvan nog rest behangpapier, de plaats waar de leidingen zaten de holte waar de kolenkachel stond de vragen die zij zich daarbij stelt: hoe het voor de oorlog was waar het bed stond waar de tafel en alles wat daartussen lag van de mariannenplatz naar de overkant dat…

Rijtjeshuizen, prefab elementen steeds gesteggel om de centen goedkoop bouwen. lage huur enkel glas, éénsteens muur een kolenkachel beneden de rest van het huis koud dus een kruik goed onder de dekens de bewoners waren tevreden eindelijk een huis, trouwen kinderen krijgen toekomst bouwen de woning stond er pas zelfs een douche op de boiler…

Special edition Ontbloot pagina voor pagina de letters van mijn zinloze ziel; Stille getuigen van wat was Caressing Brandt met die priemende kijkers een holte in de rubrieken van mijn borstkas, waarop je genoegzaam sliep Sweet desire Gooi me dan de kolenkachel in als een prop verfomfaaide columns stichter van het liefdesinferno…

De prille jaren vijftig leden buiten voelbaar onder de winterkou, de rode kolenkachel was nog amper lauw, maar de elektra-kaarsjes in de kerstboom deden hun best, de kleine jongen wreef zijn handen, maar bleef zich warmen aan hun zachte stille licht, zo af en toe kneep hij zijn ogen dicht, waardoor het nét leek of er echte kaarsjes brandden…

ijzeren mannen op gebarsten houten klompen met een kenau achter het fornuis als ze dampend worsten eten schildert een man met een oor hun geweten achter een ezel in het land van de blinde koning genieten de meiden van vette aal staat de dorpsgek weer voor paal door een ingesleten huisvlijt en weemoed van de keukenmeid warme tenen bij de kolenkachel…

in de winter van mijn jeugd stonden de bloemen op het raam als kunstwerken van de natuur maar, het moet gezegd voor dat inzicht kende ik nog geen naam het was wennen deze week met vorst en het schrappen van de voorruit niet meer gewend dan ook nog de verwarmingstand laag in huis even had de oude zwarte kolenkachel zich tussen mijn gedachten…

bestaan ontvlucht in oren verdwaald de veelkleurigheid verschiet naar zwart-wit het bont geheel wordt genegeerd door rancune en onwetend gevit vierendeelt de huiswijn van de kerk proeft naar oma’s soep met ballen de boon uit de koek trakteert de tong op hoog zoengehalte de frisheid van de morgen lijkt de graslucht uit de jeugdtijd de kolenkachel…

kussen de gaskachel's rode gloed en dikke sokken om m'n voet De waterketel gaat fluiten als opgewekte wintermorgengroet ik vind het goed om uit te houden denk vaak aan veel meer ellende om me heen of droom van Spaanse stranden met palmen om me heen Of terugdenken aan vroeger, ons gezin in dat grote herenhuis zonder tuin met slechts een kolenkachel…

Alsof ik weer de kolenkachel van vroeger aanmaak met zelf gehakte houtjes met scheuren krantenpapier en dan wat cokes. In het ouderlijk huis, Maaskade 63b, R'dam-Noordereiland.…

De kolenkachel straalt behaaglijk de huiskamer in zomerklimaat waar grootvader zijn uiltje knapt terwijl de kat een walnoot gapt die hij over het vloerkleed slaat kerstkoekjes in de dennenboom besneeuwd met suikervlokjes schommelen zacht aan felrood lint tussen de kaarsen; crèmegetint en tingelende tere klokjes de platenspeler krast versleten…

zo zou ik je willen schrijven maar ik durf niet, lieve N., zou ik willen schrijven, ik denk soms aan je hoe je daar woont in dat kleine vervallen huis met je kind dat je kind niet is maar dat moeke zegt en aandacht vraagt met de man die wel jouw man is die geen aandacht vraagt maar stilte die jou alleen laat met je warme lichaam bij de kolenkachel…

Je zegt dat je het mooiste kind van de wereld hebt gekregen je lacht er niet eens verontschuldigend bij je vindt hem schandalig mooi: moeder- liefde is nergens mee te vergelijken je legt je zoon in de wieg naast de kolenkachel die weer terug is in het nieuwe huis je vertelt hoe onbegrijpelijk je het vond toen een zuster jouw kind wegdroeg twee…