Alle inzendingen over kolven

Den Helders volk laat zich eenvoudig remmen Door desinteresse, tegenzin of kolven Vergaat straks de gemeente in de golven Als niemand nog de puf heeft om te stemmen Dus zijn er stuntlocaties ingedeeld Met Toots die nog eens op zijn broodje speelt…

Derhalve Dreigt wat valt af te kolven af te kalven…

Hij weet niet waar hij is en verdwijnt in een houterige stoet onder kolven met lange pruiken en wiegende maïskruisjes. De maïsklonen klagen in de wind en balen van hun monotoon bestaan als lid van de “Colonne der stijve harken”.…

Ik loop met een paar volle borsten rond, die men nu langzaam leeg te kolven tracht.…

aan weerskanten van mijn pad hangen als 't ware van mijn schouders diepe sloten af vol kattestaarten koolwitjes op jacht minivlinders snikheet bijna van streek gebracht rietkragen grote lisdodden kolven kolf aan kolf man aan vrouw aan elkaar gesmeed een libel daarentegen altijd een buitenbeentje verzoekt het op zijn eentje.…

Zijn schip trotseert koppige golven die hem schuimbekkend vervoeren naar gapende muilen die verbolgen hun helse zwavelnev’len boeren uit een vloed van tijd gedolven wiens stromen wurgend snoeren om van het ebben lucht te kolven tot eeuwig gittering gaat floeren doelbewust wendt hij de steven koerst naar de kille bondgenoot willig volle…

Vermomd als Dokter, Zandloper en Joker Brouwt ie in zijn kolven de zwarte loper. Doofpotten: zalfpotten met zachte zalven, Eeuwen streek ie ze leeg aan de galgen. ------------------------------------- uit: 'In de waterwingebieden', 2000.…

wist de namen van de meeste stoffen zo uit het onzichtbare te halen van base tot loog en alle metalen tijd etaleerde pipet en petrischaal in het donkere lab waar licht valse info gaf de stoffige receptuur voor een veelheid van elixers bedekte een hele boekenwand in chaos geordend zacht klonk borrelende muziek uit vele kolven…

zij kakelen als altijd bij het zien van ons er lustig op los Ik streel het haar onder jouw muts, druk een kus op het rode bloot van je gezicht, waarop jouw mond de mijne zoekt en ik kus jouw lippen terug Het licht verwarmt het bot, brengt de dagen vlug Daar liepen wij in zomers rond en zagen wij hoe het geel van de mais zich in de kolven…

, waarna ik me uitstrek tussen stengels, afgebroken kolven, me afvragend welke gedachten ik in plaats van die teleurstellingen indien alles me steeds voor de wind gegaan was: mogelijk geen. Benauwend toch!…

ook de boer keek met lede ogen naar zijn veld de mais was onvolgroeid, de kolven te klein de lange droogte had zijn oogst geveld zal er in de winter genoeg voer voor de dieren zijn?…

maïsvelden ingaan mompelend oh heer ik hou ’t echt niet meer ’s anderen daags nam onder treurzang wie nog leefde kennis van percenten en getallen op de barometer - namen zie je hier niet vallen het kwam overeen met vorige jaargang hoe anders verliep echter twee-duizend-en-acht de lopers bloeiden plantaardig op in de regen zelden gerommel bij de kolven…

Maar veilig in hun warme strooien kolven Wachten de rozen (en mijn hart wacht ook) de Zon! 't Is late nacht, de lamp brandt laag, De ruiten glinstren van de blauwe koude, En koel is 't hart, dat gaarne branden zoude Van ongeduld naar Uwe komst. Vandaag?…