29688 resultaten.
als de lente verschraalt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.208 nog even, dacht ik
dan zal ik gaan
niet dat aan mij
de keus wordt gelaten
ik ga niet staan
in de wijsheid
van het lot
noch dat ik
het ongewisse
zal aanpraten
nee, ik zie
het verleden komen
nog zonder om het
duister te vragen
ergens sluit het net
dat moet haast wel
ik voel de horizon al dagen…
komen en gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 185 de zee houdt
mijn gedachten in bedwang
een tijd lang,
tot ze het beu wordt
en alles uitspuugt
mijn gedachten
belanden op
het natte zand,
en drogen op in de zon
waar ze zich weer
vermengen
met het droge zand,
en zo
weer verdwijnen...…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 ik droomde hoe
het vuur warmte
en licht verspreidde
hoe het een blind
vuur werd en
alles verteerde
ik dacht aan
stuivende duinen
aan golfbewegingen
van de ijstijden
hoe alles in elkaar
vervlochten is
ik voelde je
hand tegen mijn
wang als een
zachte bries
in het naakte
bestaan…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 de trein als mijn
moederschoot
de reis naar de bron
waar adem begon
verloren geboortegrond
uit de donkere tunnel
altijd weer terug naar
het moederland
nog vóór het schelle licht
de zinderende halmen
en de kersenboom
de verlorenheid die
door de ziel kruipt
de trein als een
moederschoot
de reis naar vroeger
terug naar de bron
nog…
Wij gaan en komen
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.762 Wij gaan en komen en de winst is waar?
en weven draden en het kleed is waar?
In 's hemels welving zijn tot stof verbrand
vele weldenkenden; hun rook is waar?
---------------------------------------------------
uit: 'Uit de Rubaijat' (1906), gedicht 9…
Voor de val
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 429 Van je komen heb ik nooit genoeg
je blijven mag tot altijd duren
bij vallen vang mij in je ogen
diep tot in je diepste blauw…
Deze aarde, dit bestaan...
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 796 Mensen gaan en mensen komen,
strijden, lachen, werken, dromen,
alles wat er hier gebeurt
wordt door liefde ingekleurd
tot we 't licht zien en ervaren:
liefde kan slechts liefde baren.…
Wanneer je gaat
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 583 je dan verlaat
Vroeg of
Laat
Hoop ik
Dat ik hier mag blijven
Terwijl je verlaat
En komen gaat…
Grenzen gaan en komen.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 Warmte wat nooit bevriest,
zoekt zijn immuniteit
in het bloed, wie dat vindt
dat resistentie bestaat even
alleen in woordenboeken,
wat ik lees is lopend vuur
sterk geïnfecteerd dat het
zelfs de dood ontdooit
de grenzen vallen weg
staan als blokkades weer op
waar mensen gaan, de haat
verbleekt, is even weg,
bladeren die al gestorven…
gaan en komen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.797 ver weg
maar toch helder
hoor ik engelen zingen
over het lied van Licht
zij hebben weet
van aardse tranen
telkens als iemand
naar het ongrijpbare
wordt toegedicht
met een tedere lach
heffen zij haar op
ervaren de pijn
van een onuitgesproken
gedag
toch klinken er
zachte geluiden
van duizenden harpen,
ontelbare…
Komen en gaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 321 nachtrust, ogen toe
maar eerst nachtlust
maak mij met
jouw vuurpijlen moe
spetterend, vrijen
je lekkere kontje
en je korte lontje,
explodeer mijn dijen
lepel mij loom
naar mijn droom…
Komen en gaan.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 393 Kom, sprak jij,
toen je me niet zag
Ga, zei je, toen je niet keek
Luidkeels misverstanden
vergarend verlaat je me,
de achterdeur openlatend
Nergens zie ik meer
je voetstappen
in de sneeuw…
KOMEN EN GAAN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 277 In alle tijden wordt de mensheid
getroffen door veranderingen
gewoontes geloof en levenswaarden
deinen steeds op twijfelzuchtig moeras
d' Almachtige en Zijn hemelgeesten
zien deze grillen aan met scherts
hun Eeuwigheid heeft er alle ruimte voor.…
Komen om te gaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 het is niet warm
koel of koud
maar verschroeiend heet
zoals jij liefde geeft
in je ogen
smeult het vuur
van hartstocht als wij
brandend elkaar raken
hoger loeien vlammen
als wij langzaam
zonder te ontspannen
komen om te gaan
in het uitgeblust en nat zijn
lijkt de brand weer meester
maar je ogen vragen vochtig
om een nieuw refrein…
Van komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 Nog hangt er de maan
de boomgaard verdwenen
nu staat er een huis
de avond aan 't vallen
nog bloeien er rozen
straks weer winterjasmijn…
Komen en gaan
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 911 Uithuizig staarden we naar het raam
verder dan de barst in de ruit
kwamen we niet
de schouders als kapstok
voor onze dichtgeknoopte jassen
de schuld van de tochtdeur
hielden we onszelf voor
want die klemde
zullen we nog een ommetje doen
zei jij toen je zag dat je benen
overhoop lagen met die van mij
en dat op de bank die ons vroeger…
gaan en komen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 en komen…
Komen en gaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 We gaan eraan voorbij.
Niets te hoeven doen.
Veel te kunnen.
Veel te mogen.
Niets te hoeven laten.
Het leven is een zinvol spel.
Toen we onbewust geboren werden.
Als toevallige bedoelingen.
Zoals we bewust weer verder zullen gaan.…
KOMEN EN GAAN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 De darmen zomaar
ongedwongen en vrijuit
leeg laten lopen:
de eerste en laatste werken
van een lang mensenleven.…
Komen en gaan
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 237 De Sint die heeft het land alweer verlaten
De Stint heeft ook zijn langste tijd gehad
Ze kozen zeer gezwind het hazenpad
En worden tijdelijk niet toegelaten
Gelukkig komt de Kerstman weer in ‘t land
Kijk daar: met Arjen Robben...hand in hand…
Woorden en wolken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Ze komen en gaan
en doen me verstaan
dat zoveel niet kan gezegd,
niet kan geschilderd, niet in klank
of in dans vertaald.
De woorden en wolken
ze komen en gaan
en zijn ontoereikend
want leven is groter;
mysterie van licht.…
Binnen
gedicht
3.0 met 28 stemmen 18.452 Die komen moest kwam lachend, natte voeten,
tas vol groeten, wakker en verwacht.
Ik ben het. Ben je boven?
Nam die verdampte vast.
-------------------------------------------------------------------
uit: 'Vier manieren om op iemand te wachten', 2001.…
Perron
gedicht
2.0 met 26 stemmen 16.745 Het is weer scharreldag voor kruimelduiven.
Die hoeven niet weg. Die missen een pootje.
Die zwijgen: 'Kijk naar je eige, zeik niet
over aankomst en hoe laat.'
Er zal een trein zijn en eruitgetuimel en
iemand die wuift en sprongetjes maakt en
onverstaanbaar van een reis gaat roepen
naar wie daar al jaren staat.
-------------------------…
Oude man met plastic tas
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.820 Met 1 plastic tas
van het warenhuis
met de rode zon
met gebogen schouders
traag te voet
langs de bleekgroene heesters
langs het dode kanaal
over het grote lege plein.
Duidelijk het javelwater,
de melk en het brood
in het zakje.
Keert hij tevreden terug?
-------------------------------
uit: 'Dubbelzanger', 2002.…
Leven is komen en gaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Leven is
komen
en gaan
en in die
tussentijd
Je eigenheid
eigen te
maken
en te
Zijn…
Kom maar ......
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.244 Reik mij jouw hand
vecht niet langer
geef je over
ik neem je mee
Kom maar
sla me
raak me
voel me
zie me
Doelloos zweven
van jouw vuisten
geven mij
hernieuwde kracht
Ooit begrijp jij
de gedachte
wanneer je de liefde
niet meer verwacht
Kom maar
sla jouw hand
maar in de mijne
raken kun jij
mij toch niet meer
gevlochten…
Kom je in de morgen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.284 Kom je in de morgen
mij strelen in de mist
dan ben je lief en haastig
of heb ik me vergist.
en kom je op de middag
met zon en bloemen rood
'k ga trillend voor je open
'k word ademloos,'k ga dood.
Of kom je in de avond
door nevels naar mij toe
dan plant j' in mij je wortels
'k groei stervend naar je toe.…
Kom
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.028 pak mijn hand dan
voor de laatste maal
wanneer de nacht haar
ogen sluit en jouw
laatste adem heel
zacht mijn donker
rode haren beroert
nee ik zeg geen
dag meer tegen jou
nooit meer een tot
ziens of tot kijk
want ogen hebben
geen gezicht meer
uitzichtloos
kom pak mijn hand
dan haal ik jou terug
uit het licht in het
licht zonder…
kom
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 647 handen uit
leg ze maar in de mijne
en kom
kom met me mee…
opkomen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 522 De zon die zakt
de nacht hij valt
je voelt het opkomen
je moet weer op pad
de maan staat hoog
en de muziek roept
je gaat naar de plek
waar je haar weer ontmoet
niemand weet waar je heen gaat
niemand weet wie je bent
want jij behoort tot de stad
jij behoort tot de nacht
leven in een rivier van duister
tot de zon weer lacht.…