Alle inzendingen over komend afscheid

Dankbaar dat er een eind kwam aan haar strijd opluchting dat ze nu nooit meer lijdt Verdrietig zijn om haar heengaan en het vreselijk gemis van haar die zo geliefd was en nu niet meer is Dankbaar haar te mogen kennen haar nooit meer zien doet pijn want bij het komend afscheid kan ik er helaas niet zijn Haar vast vertrouwen in haar…

Pas later, als we tot rust gekomen zijn, doet het komende afscheid alweer pijn. Hoopvol kijk ik uit naar de volgende keer, want ik zie je zeker weer.....…

afscheid?…

we hadden tijd en de lichtheid van ons hart uit het lichaam verraden, is liefde de vorm die men levenslang meegeeft aan een komend afscheid, een laatste kus die de schijn doorboort?…

we onttrokken tijd en gave aan de lichtheid van het hart uit elk lichaam verraden, is liefde de vorm die men levenslang meegeeft aan een komend afscheid, een laatste kus die alle schijn doorboort?…

Het maakt het komend afscheid mild, losgemaakt van kwetsbaarheid, nadat ik me tussen je borsten heb gevlijd tot alle geluiden in de wereld zijn verstomd, dat is meer dan stof alleen, het vertrek komt nooit op tijd, maar verstilt de angst onbemind te zijn.…

ergens is er nog jouw stille adem, de aanblik van wat eens was nee geen naam in eeuwigheid maar een plek naast alle ingezetenen wat gaan we doen, zal de nacht jouw glans gaan strelen tot aan het mat geslagen uur waar in wij het feest gaan delen? zou niet weten hoe mijn spade je zou verbieden, je verankeren aan het lot dat ons bindt…

Toch staat in je hand geschreven mijn spaanse vluchteling er is geen ontkomen aan je lot wacht in Ispahan*) maar kom eerst in mijn oksel slapen kleine labrador met de koude voetjes en snik me je vergeetmenietjes onder de linde zal ik dansen met jou mijn speelgoedbeest en ja dan voorgoed vergeten daarna zal ik je frans leren fais-moi…

nat bewogen de luxe transparante gordijnen in de hybride ruimte tussen nevel en mist waar stilte gekist lijkt te zijn omdat er druppels memoriam met afwaterende geluiden stromend afscheid namen zoals ook het grijs van het moeizaam tot ontplooiing komend ochtendlicht dat al door zon vaal werd uitgelicht…

De peiling voor 't geval van weer 'n val De schaatstocht die uiteindelijk niet doorgaat Bezuiniging waardoor heel wat teloorgaat En veel bekende doden, al met al Ziehier de blauwdruk voor het nieuwe jaar Geheel inwissel- en recyclebaar!…

Kan het zijn dat deze mens dan in zijn eigen duisternis, diep van binnen, met zijn ziel al aan het afscheid nemen is? Kan het zijn dat hij in stilte zonder dat hij dit zelf weet zijn geliefden wil beschermen, hoeden voor het komend leed? Hechte banden worden losser. Tekenen van stille strijd?…

Die klachten die je in de trein kon horen ("Het is wat met het openbaar vervoer" En meer van dat forensgeouwehoer) Daar ging men zich bij de NS aan storen Dus kregen ze een lumineus idee: Er komt een spreekverbod in de coupé!…

gemis de pijn gaan genereren van er mogelijk dadelijk niet meer zijn in definitief afscheid wil melker 14/11/2023…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Ik zit aan de zee in de donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeese berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land mijner dromen.…

een jaar in liefde en vertrouwen naast strubbelingen om dingen die nergens over gingen mag ik nog van je houden komend jaar…

inbreng heeft door een licht ontdooiende omgeving door elkaar warm afscheid toe te wuiven op de ontmoetingsplaats heeft het kleine wonder van samen in liefde de eerste lentebloemen in kleur doen ontluiken…

naarmate de tijd vordert kleurt het afscheid zich steeds verder in mijn gevoel dooft voor al wat ik bemin, het lijkt alsof de huid zich sluit wijl een zucht zich weliswaar vast in een herinnering neder vlijt wordt wat mij nog rest vaker door gongslagen ingeluid en volg ik het opstapelen van komende momenten onvoorspelbaar, onvermijdelijk…

Ze nemen zich voor Om in het komende jaar Achter te blijven…

Afscheid nemen is een moeilijk moment. Is moeilijk voor je kind vrouw of vent. Met tranen in je ogen brok in je keel. Hoor je teksten kom terug aub heel. Je weet dat je vrienden en je familie je zal steunen. Maar de komende maanden zou je op je kamaraden leunen. Iedereen zal met beide benen op de grond moeten blijven staan.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Wuivende halmen Dansen op de muziek van Komende briesjes…

Stug loof uit kromme takken barstend, querus robur, wát u zegt! - meer heb ik niet te geef behalve schaduw, als wolkendek ontbreekt. Dus hou uw mond, tenzij u eikels vreten wou; ze vallen straks na eerste kou. Mijn jas? Ik zou beschaamd zijn u zo ruig doorgroeid te zien, vol mos. En blijf ook af van al dat tere schemerweefsel ondergronds,…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Het einde nadert je kijkt terug en wenst dan: komend jaar beter…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…