Alle inzendingen over koppelen

na de crematie een wandeling in de vrieskou ik adem zuchtjes kringelwolkjes in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos bezonken 't gedragen amen vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert…

Het koppeltje zat in het park hij keek haar aan, zij lachte de bank voelde de warmte al maar hij moest nog wat wachten.…

De populieren pluizen en hier in huis is het ook niet terwijl mijn kinds-kind zich naar het daglicht werkt, het vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan…

Een dompelpomp, oogst van de kringloopwinkel verlangde naar een even oude slang gekoppeld door een creatieve man sproeit hij nu stralend uit een afgekeurde brandslang naar zijn maatje in een ander vat communicerend over hun gezamenlijk belang.…

Een koppel duifjes maar lente was het nog niet twee vlugge meesjes…

Koppel ooievaars meten zich met het wasgoed even, even wit…

Koppel ooievaars meten zich met het wasgoed even, èven wit…

Los koppelen van jouw zelf... Vrij van jou.... Uit jou vandaan... Mijn eigen zelf bijstaan.. Mijn eigen weg inslaan...…

hij werpt zijn stoornis in de strijd om rivaliteit zijn meest te duchten wapen haar hart nogmaals te penetreren met zijn onnavolgbare verlangens geprikkeld omschrijft men hem als hij weer eens zonder klank maar met een uitgesproken beeld zijn woorden is verloren en dan maar met zijn vuisten communiceert het bloed van haar geliefde doet…

Dat we je probeerden te koppelen met … Zo begon onze vriendschap. Je had direct je oog laten vallen op mij. Maar dat liet je nog niet merken. Iedereen deed raar. Ze probeerden ons nu te koppelen. We moesten praten met elkaar… Ik had nog altijd niet door wat je voor me voelde, Tot je het zei een paar weken geleden.…

Ik was op hotel in de Eifel Het koppel naast mij leek heel nobel Hij gaf haar een ring, van weinig pingping (?) Zij schelde in ‘t Duits en riep: “Eichel!”…

een zwarte vlinder cirkelt rond de kachelpijp nog niet afgekoeld een koppel kraaien nestelt in de kachelpijp lente breekt door zie hem daar hangen die toverbal in de lucht het is een april…

In een boom in mijn tuin Een koppel koolmeesjes Ze vliegen af en aan, tot d’ avondstond Wat vond ik in hun nest? Mondmaskerstikzijde waarin tien vogeltjes, met open mond © SABAM…

Toch kan ik je vertellen ik doe het met hen niet je zal dit van mij geloven als je dat koppel ziet.…

hoe mooi ben jij zo opgewonden hoe sterk ben ik zo boos welk een mooi koppel zijn wij als we hoe boeiend alle tijd nemen om in rust te stoeien waar liefde hoe ook gevreesd nooit weg is geweest…

Dat de migrantenkwestie ons verdeelt, komt door het koppelen van twee ethieken. Als de private botst met de publieke, dan wordt die strijd door media bespeeld. In dit debat hanteert men dus twee mallen die niet steeds naadloos samen zullen vallen.…

Onrust is gasgeven met ingetrapte koppeling of een stokstaartje op de uitkijk in een lege vlakte Onrust is een stoker op een stilstaande trein of aan tafel in driedelig pak bij je nieuwe schoonfamilie terwijl een mestkever een hol in je reet graaft…

in de verte paarse bergen de zee een glooiende heuvel verraderlijk beeld in avondlicht twee zeilers op het water een koppel aan het strand een schilder achter de keermuur vissersnetten in het schemerlicht nocturnes dromen de nacht…

Wij maken ons al op om ze te eren Olympiërs als Blokhuijsen en Wüst Bij Bergen (B) werkt men ook aan een müst Daar arriveert een koppel pandaberen Waarvan (en ze verwachten in zes weken) De ene Frans, de ander Vlaams gaat spreken…

je hebt een koppel wit gekocht maar 'snachts vliegen je zwarte vogels ongrijpbaar in hun veren tot in de kleine uurtjes blijf je het proberen ze strelen langs je huid in jouw gedachten spreken ze te luid de welbekende zinnen zo vreten ze je op heel diep van binnen je hebt de kooi geopend nog vliegen ze niet weg licht…

niet alle tederheid die je zocht heb je gevonden het park ligt in de uithoek van de winter op de helling gras schuiven bont krokussen naar boven de prunus aarzelt om te bloeien groen wordt in twee koppels jonge duiven tasten naar de min…

Het norm-gezin, als hoeksteen ooit geijkt, heeft moedig met zijn vorm en kleur getoverd: het homo-koppel heeft een plaats veroverd en solomoeders doen het goed, zo blijkt. ’t Is duidelijk dat deze trend ons leert dat inhoud – liefdevolle zorg – primeert.…

plots springt het licht op groen, ik laat verscheurd de koppeling los.…

in de donkerte een koppel smienten, ruggelings gekeerd naar licht mijn zicht getrokken tot het wit hun buikjes glanzend en gericht naar mij de aardling, die slechts ziet dat aarden aan mijn voeten ligt in zichtloos duister, nu de zon haar weggetrokken werk verricht maar waar ze is… ik weet het niet…

dichters dichten over geveinsd geluk dat zich in tegenweer staande weet te houden over koppels die in nimmer aflatende begeerte de grote en kleine beren van het firmament vrijen over trouw en nietsontziende passie en zoveel meer totdat ze stilvallen en men zich afvraagt van 'hoe ging het nu werkelijk ook alweer'…

Zij worden liever en koppelen zich aanminnig los. Zien hoe een kus als een hommel doelgericht een zweeftour over hagen maakt tot tegen hun raam. Bots maar terug, aanhalige, zoek verderop een wang. --------------------------- uit: 'Verzoenen', 2014.…

gure mannen willen meisjes dwingen zich in bepaalde richtingen te wringen een keurslijf wordt hun aangepast en ze verhuizen naar een hoerenkast moeten geld verdienen voor de pooier want dat maakt zijn leven zoveel mooier meisjes, in dat milieu wordt best niet gelogen want anders… gratis een koppel blauwe ogen!…

Luchtbel, uit lava glasdraad Waarvan alleen de blazer weet Welke bestemming Man en vrouw wellicht op het Gevaar af nooit te vervloeien Maar afgekoeld en losgeknipt Te stollen tot Swarovski zwanen Drijvend in separate vijvers Kristallnachtkinderen Door hun hoge loodgehalte kunnen Zij beter geen koppel vormen…

rimpels op het water nochtans is het windstil geritsel in de struiken reeds in de maand april want een koppel wilde eenden peddelen vroom en vrij plonzen in de vijver ze maken elkander blij een woerd met groene kop zwemt naarstig rond zijn wijfje zo maakt hij haar het hof en ja …zij vindt dat tof!…

gekooid en gekluisterd lamgeslagen vlagen van gedachten serviel en murw die geen uitweg weten gebeten honden vleugellammen die zich minzaam lieten knechten en nu vechten voor hun vrijheid en niet weten hoe zichzelf te ontsluiten buiten in de strakke lucht kijkt een koppel vogels licht meewarig met gespreide vleugels…