Alle inzendingen over korte verzen

verwondering over de zeer korte verzen die verslag doen van dat wat nog beklijft…

ik zal alleen maar korte verzen schrijven want kort of lang ze zullen niet beklijven dus waarom zou ik dan nog lange verzen schrijven…

boos en gelukkig stormen mijn emoties van verdrietig naar blij achtbaant het weten van ontzet naar bevrijd…

het stille gemis als ze er niet is spreekt woordeloos mijn lief ben jij want mijn leven…

steeds weer maar die ene vraag het geluk knaagt hou ik van jou als jij van mij…

kiezen moet ik tussen beiden leuk en lief maar liefst toch was bij beide ik…

U schreef proefschriften vol verzen die nooit verdorden. Toch moet u - 't is te dol! - nog altijd doctor worden. P.S. Op dit kwatrijn heb ik kort moeten zwoegen. Hopelijk is het niet tot uw misnoegen. Door doctorandus Z…

het hoge woord is er uit maar ik schrijf haar niet mijn verzen staan volgevreten als een dikke buik dichtgeslibd als een vijver met eendekroos ik laat haar eerst rennen totdat ze zich leeg braakt en wanneer het schuim van overbodige zinnen weggetrokken is een opspattende golven ja dan ja dan zullen mijn weinige gedachten zich…

zoek me niet wanneer ik doodga ik ben niet ver, ik blijf vlakbij ik ga gewoon mijn woorden achterna in mijn verzen vind je mij herinnering vervaagt en pijn gaat voorbij foto's verbleken en verhalen verweven zoek me niet ik blijf in je leven in wat ik schreef daar vind je mij…

Het oude jaar zullen we nooit vergeten vol reizen en avonturen, konden die maar langer duren. Het was een jaar vol gebeurtennissen, die we zeker zullen missen. Maar we gaan niet treuren, Want er gaat nog van alles gebeuren. Het nieuwe jaar staat voor ons klaar. Gelukkig Nieuwjaar!…

Ik hou van die jongen. Die jongen dat ben jij. Die jongen maakt me vrolijk. Die jongen maakt me blij. Je maakt me aan het dromen. Mijn gedachten zijn bij jou. Wat me nou is overkomen is dat ik van je hou.…

Mijn verzen bezingen het leven en alles wat het me zal geven: liefdeslust en liefdespijn, zelfs de dood z’n zoet venijn, want mijn verzen bezingen het leven!…

Op verzoek dan maar een kort gedicht, ik pas mijn stijl aan, al valt het me niet licht. Kritiek kan ik zeker verdragen, maar ik ga niemand behagen. Ik ga stug door, ik geef niet op! want ooit is er iemand die zegt jouw gedichten zijn top!…

Ik wil niet langer tastend in het donker vragen naar de bekende weg Het lichtknopje…

Het kan niet korter 't is te kort om nog te korten snijd je niet…

Een grasmaaier bromt een lentezon die zomert kort zo zal het gras…

Het jaar is te kort, ik ben nog lang niet klaar, dagen kom ik te kort, een paar daagjes maar, het jaar is niet lang genoeg voelt net als gekrompen sokken, ik kom dagen te kort, hoor mezelf zachtjes mokken, geef me wat extra wat meer tijd, ik wil 2014 nog even niet kwijt, het jaar is te kort!…

De verzen zijn bokalen, Waarin een dichter zijn gedachten giet. Een vers is goed of niet, Naarmate ’t vol is tot de rand, die niet kan halen, Of over-vliet.…

Verzen zijn de beweging van 't leven, klaarluidende, al naar het menshart gaat, of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad als een donderslag door des levens kalm beven.…

Tegelijk gaan ze open de zevenhonderd vensters bijna onhoorbaar een eerste wiekslag de hemel opeens een geopende bundel waaruit alle gedichten wegfladderen witte verzen, zwarte verzen over vrijheid en ruimte en sterrenbeelden die elke seconde van betekenis veranderen het zwerk rijmt eindeloos onnavolgbaar het ritme van kwetterende zinnen…

Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GEDICHT (mag noemen) & zich GEOPEND (wil laten lezen....!) Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GESCHREVEN & GEPUBLICEERD (wil laten recenseren....!)…

wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

Mag ik verzen met je vormen, asgrauw, stinkend als ajuin, maar ook vloeiend, méér vertellend tot de dag en zon weer schijnt? Mag ik verzen met je vormen, verzenstruik met bloementooi, verzen die de tranen smelten? Vogel zing, je bent zo mooi!…

Gedichten later leek jij een ander mens dichter dat wel maar één met twee kinderen Na elke geboorte werd jij een nieuw chemisch fabriekje waaraan jij wennen moest Nieuwe verzen stonden vast als huizen in jouw hoofd evenals de scherpte van jouw korte, stevige haar gekleed in een rode overjurk op een zandkleurige broek Waar raakte jij…

gerust verzen maar verwacht daarentegen geen eeuwigheidswaarde slechts vluchtigheid is ons lot…

ik draag je als een bloem in mijn hart in ‘t licht dicht bij U waar schaduwen van bomen zinken U die zon bloemen en de merel geschapen heeft en mij om troost te brengen met mijn verzen Uw muziek in mijn verzen…

als tiener, nog in korte broek, las ik gedichten van Gezelle genietend in een achterhoek of bij de stoof op schapenvellen ik viel voor 't dichterlijk vertellen voor metrum, metafoor en rijm ik werd geboeid door Shakespeare's helden en deelde Cyrano's geheim onsterflijk zijn d'epische verzen van Homeros en zijn zeebonk wat wist ik van…

, Mijn verzen komen, zoals goede wijnen, Nog wel eens aan de beurt.…

Gij zult niet stelen wat een ander toebehoort dus ook geen verzen! Bron: de bijbel.…

Vannacht, zal ik trieste verzen schrijven, over mezelf denkelijk. Of zal ik schrijven over sterren, zilver in nachtelijk blauw? Misschien over trillende stemmen vol emotie ergens ver weg? De wind draait keert zwiept, neemt hij mijn trieste verzen mee?…