19286 resultaten.
BIDDEN KAN ALTIJD (NOG!)
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 212 Door te bidden
kom je
in het midden
van je
binnenste
midden
van je
werkelijke
wezen
en bestaan
en mag je
even of langer
je laten gaan
voel maar je
kracht naar kruis
dan voel je
dan doel je
dan ga je
dan kan je
door die
innerlijke stilte
het geweld
van de wereld
voor korter
of langer...
weer aan.…
De hand 1
gedicht
2.0 met 21 stemmen 6.654 Ik zat
in mijn huisje en likte mijn handpalm,
en las in de kranten niet meer dan
de rechtvaardiging van mijn bestaan.
---------------------------
uit: 'Naar de aarde', 1998.…
Mijn vrije wil
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 elkaar
verwacht blauwe lucht
maar niets is minder waar
als schillen lijken zij me te omgeven
worden minder rafelig
compacter in bescherming van het leven
wil het ruimtelijk perspectief bereiken
door steeds hogere dimensies te raken
maar de kern blijft over ontsnappingen waken
zo zweef ik tussen vrijheid en gebondenheid
om door het bestaan…
Horizon is geen belemmering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 alsof de wereld
vleugels heeft gekregen
zo spoedt zich mijn leven
door het dagelijks bestaan
nog kan ik gaan
maar heb het branden
van de hel al gevoeld
als waarschuwing bedoeld
er zijn geen nadagen
nog is er lente in verwondering
lokt verbazing vragen uit
over ontstaan en welk pad te gaan
de stress is weggeëbd
in ruimte van het overzicht…
Klanken
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 779 Klanken van onbekende woorden
waarin je zoekt naar de ware zin van
het leven en het doel van ons bestaan.…
Fundamenteel
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.589 Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen
terwijl ik ze aan heb,
en verbaas me dat dit ik is.
Ik is vast iets anders.
Maar wat?
----------------------------------
uit: 'Gedichten 1938-1998', 2000.…
Samen
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.270 Maar toch samen doorgegaan
want de liefde bleef bestaan
hoop dat we nog jaren samen
verder mogen gaan!…
De weg (2)
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 426 De weg is duidelijk
Hoe hem te lopen
Waarheen hij gaat
Wat op het pad ligt
Hoe daarmee om te gaan
Hier begint mijn nieuwe bestaan…
De schoonheid van stilte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 176 Zonder enig geluid dat binnendringt
heeft zij zich met alle stilte omringd
daar juist in de maalstroom van dit bestaan
zoveel schoonheid in stilte schuil kan gaan…
tranen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 507 Tranen rollen over mijn gezicht
ik kan er niet meer tegen
doe mijn ogen dicht
was jij maar hier en niet bij haar
waren we maar samen, alleen met elkaar
dan zou ik zeggen hoeveel ik van je hou
en hoe gek ik ben op jou
achter mijn ogen prikkelt weer een traan
waarom mag deze liefde niet bestaan…
Voorwoord
gedicht
2.0 met 451 stemmen 38.011 ik ben even weinig experimenteel
als een ijsschots
als een veenlaag
als de mist
al denk je het lezer
in je stoel op de grond van hout
ik ben even weinig experimenteel
als het warme bed en de gedekte tafel
als het lachen en de vriendschap
ik ben heel gewoon en ik hoop dat jij gewoon bent
dat er in jouw ogen geen afkeer is
ik ben een van het…
Verdwaalde plukjes zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 donkere stukjes
die samen nog wat vonken
in verdwaalde plukjes zon
geen droefheid
maar een doffe pijn
de uren niet meer weten
er slechts fysiek te zijn
ben dwalende in
niemandsland waar geen arm
de hand op steekt in groet
men elkaar gewoon vergeet
zonder enige impuls
is zelfs geduld
een schone maar
helaas verloren zaak
het bestaan…
Omdat het moet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 179 Donker, lopen
door de stad
De leegte van het bestaan
Gelijk mijn portemonnee
Het volle van mijn hoofd
Gelijk de kroeg
Die ik verlaten moest
Dichten
Bij gebrek
Aan beter…
Het zwaard van damocles
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 31 ik zag
je ogen
langzaam
opengaan
nerveus
knipperend
ik keek je
hoopvol aan
maar uit jouw
licht ontwijken
kon ik begrijpen
wat de uitslag
al met jou
heeft gedaan
in angst en
onzekerheden
ik heb ze
in de lijnen
van je gezicht
al gelezen
we hadden
samen nog
gebeden al is
dat lang geleden
onzekerheid bleef
als het zwaard…
Vol gratie
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 120 mag ik je vleugels lenen
jij die als een vogel
vol gratie langs
wolken kan vliegen
vinnen proberen
om als vis in ultieme
souplesse door het
water te klieven
ben tevreden met
het lopend gaan
maar ook ik heb mijn dromen
over hemelse vrijheid in het bestaan…
De tijd.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 408 Het is het lot
van ons bestaan.
En 'k zal dan ook
vrolijk verder gaan!…
Mooie beleving.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 560 Kon dat mooie moment
altijd maar blijven bestaan.…
Een klare lucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 ik wil de tijd
niet breken
wel graag de zegen
voor dagen van bestaan
geen pijn
of onderhuids venijn
een lach die lente brengt
en warmte schenkt
je handen strelen
in eindeloze uren
lijnen volgen van namen
die na ons kwamen
een klare lucht
waarin de wolken verglijden
een kus voor eeuwigheid
als ook de tijd is afgelopen…
Of hoe dat heet
gedicht
3.0 met 30 stemmen 12.735 Gelukkig dat
Het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet.
------------------------------
uit: 'Holte van licht', 1975.…
heb je dat ook weleens?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 386 heb je dat ook wel eens
zo'n gevoel dat je blij bent met je bestaan
of het nu een mooie wolkenlucht is
of een hap van een banaan
geluk ligt soms in van die korte momenten
het zit 'm niet in een knip vol centen
niet eens in een heel gezond lijf
geluk zit in je ziel zonder kijf
op dit moment werd ik geraakt
door een plaatje dat ik ooit…
Regen uit buien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 ik verzamel
bossen om
oerwoud te maken
wolken
die de tornado
laat draaien
regen uit buien
rivieren die water
in zee zullen spuien
zonlicht dat leven
gaat scheppen door
groei en bloei op te wekken
dankgebeden van hen
voor het zijn hier op aarde
in menselijke waarde…
Kleurentaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 heb nooit
het wit in blauw
kunnen lezen
het fluisteren
van de wind
begrepen
de kleurentaal
van bloemen
verstaan
alleen in
jouw armen
kon ik me laten gaan
jij hebt
tipjes van
de sluier opgelicht
met jou krijgt
leven een gezicht
deel ik in bestaan…
Droom
gedicht
2.0 met 88 stemmen 20.777 Ik woonde in een speelgoedstolp van glas.
Zo'n bol waarin het sneeuwen gaat in dikke
En trage vlokken, als een kind hem pas
Heeft omgedraaid. Dat was me even schrikken.
Het gras stak stil en hoog boven mij uit.
De lucht was blauw geverfd. Ik zag het tikken
Van iemand vinger, zonder één geluid.
Er waren sterretjes, als speldenprikken.
Toen…
Perspectiefloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 natuurlijk draagt het leven
stenen aan voor ons bestaan
maar wie zegt dat ik bouwen moet
zij stapelen zich
vanzelf om mij heen
geven steun en goede moed
hun beperkingen
gaan echter snel benauwen
perspectiefloos wordt mijn zelfvertrouwen
ben dus rigoureus gaan ruimen
de ballast heb ik weggedaan
transparant is nu de kern van mijn bestaan…
Draagkracht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 429 Bestaan zonder draagkracht
Verslagen door het leven -
Ongewild onderuit gegaan…
Praatte met gebroken steen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 wereld transparanter
dan die in betreden was
vol uitzicht
in een perspectief van jaren
maar de kennis moest ik zelf vergaren
ik liep weg
met stilte om me heen
praatte met gebroken steen
zij hadden de massa’s
zien passeren in hun
steeds opnieuw proberen
tot de eenling overbleef
die zich met de rust kon conformeren
het leven als bestaan…
Kleurden tot patronen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 jij bent van stof
hebt ooit jezelf geweven
uit genen die je zijn gegeven
zij sponnen zich tot draad
kleurden tot patronen
in veelvuldig delen
hun eigen boodschap
bracht jou groot van
moederschoot tot meerderjarig
jouw bestaan is het uniek gebeuren
van een leven lang leren
tot stof zal jij weer wederkeren…
LEVEN BIJ VERGAAN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn weke takken.
De dode karper
drijft voort; op zijn bovenzij
smullen vliegen _ droog.
De egel ligt stil;
zoekend loopt een doodgraver
tussen zijn stekels.
Op gevallen loof
bloeien bosjes levend groen:
jonge brandnetels.
Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje…
In zand en steen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 152 ik heb geen
armen afgehakt
of benen afgekapt
van al wat leeft
ze nooit met dood bedreigd
of stil gezwegen
in negeren van
hun tijdelijk bestaan
ben met ze
omgegaan als vriend
in het verweven van
ons leven tot geschiedenis
de getuigenissen
zullen nooit verloren gaan
in zand en steen van aarde
zullen onze merktekens blijven staan…
Waanzin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 206 Zeg me de zin van dit bestaan
Die wereld vol van leed en waan
Het houdt nooit op, wat is die zin
Beweging, vooruitgang, het moet
zo zijn - zie de noodzaak er van in.…