Alle inzendingen over krenken

Neerbuigend behandeld Door Jan en Alleman Van begin tot eind Door hen gekrenkt Tot op het bot - Opgehemeld ben ik maar Door Eén en dat is De Zoon van God…

ik heb weer niet opgelet en over me heen laten lopen en je voelt je geplet sommige mensen doen dit vrij makkelijk zonder na te denken kunnen ze zo je krenken hebben ze dan geen gevoel ik bedoel kijk eerst naar jezelf en dan naar ander dat zouden veel mensen moeten doen!…

Ik hoop niet te krenken Met een toelichting op nadenken. Want nadenken is denken Over voordenken, Waarop je bent aan het doordenken. Hoe kun je het bedenken Om daar aandacht aan te schenken!…

Een deftige dame uit Leiden is er dol op om te paard te rijden, maar niet overdag – dat zou haar krenken. Groen en geel is haar gelaat als haar paard iets vallen laat - de mensen zouden haar eens kunnen verdenken.…

Ooit kon je een Oranjeklant diep krenken En gold het als de grofste spotternij Als je van Juliana zong of zei Dat zij je aan je moeder thuis deed denken. Maar na haar dood blijkt uit het rouwbeklag Dat iedereen haar als een moeder zag.…

Sylvana Simons wil niet langer ”Denken” Ze voelt zich bij die baasjes niet meer thuis Het is polariserend hels gespuis Die erop uit zijn anderen te krenken “Artikel 1” gaat dat heel anders doen Discrimineren...doe je met fatsoen…

Bedenk, als mensenwoorden krenkend zijn: Gifslangen scheiden niets af dan venijn. De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker. Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…

“Hè Agnes, dat je mij nou weer moet krenken ! Al die kritiek, ik word er horendol van en ‘k heb er onderhand mijn buik wel vol van. Alsof ik slechts aan uitzetten kan denken ! Dus bij dat interview met jou daarnet heb ik de radio maar uitgezet”.…

zich ontschillen en uitschenken over velden van onvermoede gronden wegkruipen zonder de luwte te krenken toen orkanen nog niet bestonden zich wentelen in dekens van pijn tot herstel van moederschoot in geval van latent afwezig zijn sterft hoop een zachte dood…

Donner wordt het hulpje van de Heer En bedient ook Allah op zijn wenken: We mogen geen gelovigen meer krenken, Een grap, wat ironie, het mag niet meer. Het CDA moet stoppen met de zwakken En armen zo godslasterlijk te pakken. ______________________________________ ...minister Donner wil godslastering vervolgen...…

Haar allergrootste straf Is haar voorspelbaar lot Voor haar rest het kaf Het koren van de zot Ik laat mijn grieven Dan ook voor wat ze zijn Geen vuur, geen sneer, geen wraak Geen krenk en ook geen pijn Laat, voor deze blaaskaak, De tijd mijn oordeel vellen Zodat ik dan naderhand Met vreugde kan vertellen Toch gelijk te hebben…

Ik durf met mijn denken Uw smart niet genaken, Niet aan te raken Uw droefenis; Hetgeen mij zou troosten Licht zou het u krenken, Het teerste en brooste Dat in u is.…

Dat de rivier zal uitmonden in de zee onze dromen in de realiteit vriendschap in liefdesband genegenheid zo teder als de wind blijdschap onschuldig als een kind heb ik niet durven denken jij kunt het mij schenken zoals de natuur onze cultuur niemand zal ons krenken.…

je klampte je verbeten vast aan macht zelfs Shakespeare kon zo’n joker niet bedenken: een charlatan die elke Brit moest krenken - en wetten die je bloody hebt verkracht de brexit was al moeilijk te bevatten we zagen ook jouw bende zich bezatten…

als rauwe rijp het denken schut voor kou die ’t hart zou krenken met een schrapend kille wind waarin open bijten verstillen kan bekoeling bloed betijen worden verijsde gedachten verhoed en vermeien zich verdriet en pijn in het ijskleed dat de winter liet…

Oh schone deerne, krenk mij niet in het oog van de tornado versterft mijn kloeke levenslied tot een angstaanjagend credo waar harten hebben lief gehad zullen najaarsstormen razen en al wat jij in mij aanbad zal tot halve haat verdwazen verstuif niet in de wervelwind die de waarheid wil verdraaien maar blijf het liefste mensenkind dat…

En steeds opnieuw mensen krenken.…

Mijn hoofd wil niet meer denken… Wat er door jouw hoofd heen gaat Echt spijt dat je mij moest krenken Of blij dat we zijn uitgepraat Hoop met alle diepte in mijn hart Dat je ooit zult gaan beseffen Dat je een vriendin zoals ik Niet zo snel meer aan zal treffen Maar blijf mijn eigen vraag steeds horen Heel verdrietig en bevreesd Heb ik…

stenen pilaren aaneengeschakeld door ramen van lucht hoor ik het schuifelend schrijden van ruisende zwarte rokken in colonne binding zoekend het verhevene te ervaren en onrust af te scheiden als de zoete stemmen zich met mij gaan vermengen sterft allengs mijn duwend denken opdat niets in mij de nog barende stilte zou kunnen krenken…

Ik koester elk moment , geniet van elke dag die je bij me bent Een overweldigend gevoel soms gewoon "teveel" jij weet wat ik bedoel Niet meer helder kunnen denken soms verkeerde woorden kiezen elkaars gevoelens krenken En dat enkel en alleen door de gekte in ons hoofd en de chaos om ons heen Maar blijven we puur bij ons gevoel…

Woorden, wat kunnen ze veel doen Met woorden kun je iemand kwetsen En over personen roddelen en kletsen Maar het getuigt van weinig fatsoen. Helaas gebeurt het toch steeds weer Met woorden kun je elkaar verlagen En onschuldige mensen aanklagen Dat is niet het gebod van God de Heer. Hij wil dat we in liefde met elkaar leven En dat we respectvol…

Vier dingen dient gij wel te weten: Geleden onrecht snel vergeten Ontvangen weldaad lang gedenken Geen mens door achterklap krenken En hebt gij lust uw leed te wreken Zo gaat en betert uw gebreken Want een die betert zijne staat Doet leed degene die hem haat.…

Toch heb ik erg goed nagedacht om niemand hier te krenken... Het is, zoals ik eerder zei, je hoeft maar iets te zien je ogen goed te gebruiken, en er ontstaat een gedicht misschien... Ik putte inspiratie uit de mensen om me heen en al die mensen, menigeen ontwikkelde het fenomeen van dichten in het algemeen...…

Ze draaid om haar as en toont al haar geschenken, plooien die haar oppervlakkig krenken. De zon komt op, een nieuwe dag breekt aan.…

onbereikbare doodse maan ik zou je willen geven het grootse van het bestaan omvangrijk in bloemen gehuld maar ook het azuurblauwe zilte water van de oceaan of de dauwige weidevelden door dieren begraasd en alles met onvoorwaardelijke liefde gevuld ik zou je willen schenken het wonder in jezelf onaantastbaar, niet te krenken…

Mensen die er zijn om te helpen, mensen die jou de wereld willen tonen, mensen die het goede pad wijzen, veranderen in mensen die je krenken, die geen greintje respect voor je hebben, die geen zicht op je kunnen hebben, die je overslaan zonder één beetje objectiviteit.…

mocht je denken mijn gedachten zijn slechts gericht de ander te krenken neen, ik getuig; niet elke waarheid hoeft men te gedenken niets van zulk een zwaar gewicht heb ik mijzelf toegedicht gering zijn mijn daden doch ga voor zuivere ideeën op zonneschijn gericht schenk u mijn rode gladiolen, de liefste feeën ja, zomaar mijn idolen…

Ik kan er dan wel anders over denken, het uitspreken zou haar krenken. Mijn respect heeft ze allang gewonnen, en daarbij, ze is niet jong en onbezonnen.…

ik moet eens stoppen mijn eigen hart te krenken, en maar eens écht voor mezelf gaan...…

. ------ Sinds Pim er was zeggen de mensen wat ze denken En wat ze zeggen wordt ook vaak meteen gedaan Dat heet niet ongecontroleerd meer, maar spontaan En ongeacht wat er verwoest wordt, wie we krenken Geven we iedereen z’n vet en van katoen Omdat we er helaas alleen maar zelf toe doen.…