Alle inzendingen over krijt

School is samen stapel schriften, boeken angstdroom van een kind is pen, papier en zonder spijt gedroomde brand veel vrije dagen drama echter waarin krijt venijnig krassen school is ik moet plassen ruim voor tijd wat spel is één kwartiertje tot de bel in brons gegoten pijn de bel van dr. Hein…

Hij stond zwaar in het krijt en hij klaagde z'n nood. Al het witte ten spijt stond-ie hartstikke rood.…

Zout verzilt mijn zijn lucht breekt donderend denken zelfs die ene golf kan mij niet meer terughalen, ik ga ...…

kinderen hebben hun namen op stoeptegels geschreven uitwisbaar teken van leven want krijt gedachten gaan terug naar een andere tijd waar het land dat hier lag is achter gebleven er was gras zon en hooi en ik op de mijt…

wit stof dwarrelt van het zwarte bord wist de cirkels en de lijnen waarin de kleine meid haar hart heeft uitgestort ze krijt omdat haar zielsverdriet onopgemerkt is weggevaagd de tekening niet is begrepen het leken enkel strepen die ze zomaar had gezet zonder veel benul terwijl zij als een tovenaar de vloek wilde bezweren harde…

Een vader dan die van zijn leven nooit dit zag: de kuiltjes ieder op hun plek, de lijn van het ene langs het andere been in krijt, hoe het verdwijnt de schaduw in, dat donker daar, de diepte waar het om begon. --------------------------- uit: Vrouwenwerk (2013)…

En ik krijg kippenvel wanneer zij danst de dans van leven en van dood; hij staat niet in het krijt maar zij staat in het rood. ------------------------------------ Bijna 40 jaar later (herfst 2013)…

natuur bent, Net als het krijt Waarvan je gemaakt bent…

Buiten ligt een halve meter sneeuw Kouder was het nog niet deze eeuw En alle theorieën ten spijt Er lag ook geen ijskap in het Krijt…

We moeten meer hoelahoepen We moeten meer springen We moeten meer krijten op de stoepen We moeten meer kinderachtige dingen…

. ------------------------- krijt: weent…

nog ieder jaar krijt ik jullie namen in de straten op 27 januari opdat ik jullie niet vergeten zal opdat men jullie nimmer vergeten zal…

wit kijk verder of er krijt zit" ze gooiden er nog één 't werd weer wit van het krijt ludo was z'n goeie naam kwijt z'n kool niet voor de verkoop vervoerd naar de mesthoop de zaak werd niet geplooid ludo ook in de plens gegooid hij kwam krijtwit boven oom ludo moest beloven nooit meer te krijten met z'n klauwtjes hij zweette…

Fragiel kind Van de rekening Krijt uit nood. Kaskraakt, geradbraakt, Smeekt ongena om uw ja. Stond vandaag in de krant In Nederland.…

Ben je bang en onzeker binnen het witte krijt? verschuil je dan achter de tegenstander, en laat de bal gaan naar een ander. Dan krijg je vast geen uitbrander, en zo speel je een foutloze wedstrijd!…

door vele ereleden Eén hunner trachtte haar vals te paaien bood Rotterdam voor over twee jaar aan terwijl de kiezers daar dan over gaan maar Rita liet zich geen oor aannaaien Typisch VVD - blij van betutteling bevrijd gaat zij voor liberaal door op enkel spoor met in de maasstad nu al een streepje voor en dat erelid staat bij haar in het krijt…

Op het zwarte schoolbord krast de griffel van verwijt blouse op onkreukbaar schort omlijst gezicht als krijt de mond zich opent en woorden gedoopt in bitterheid de kleurloosheid ten top somberheid bleekt witter beperkt zich niet tot de vingertop een schoolse jufferfrik, saai, sober en formeel, maakt de eerste jaren top of strop aangesteld…

die schuld is al lang prehistorie…

Op een zwart schoolbord, werden psalmen gekalkt, ze staan in het krijt. Hoge verwachting, bespeelt de toekomstmuziek, vervalst de tijden. Geweest is geweest, verpulverde gedachten recycling van de geest. Het is soms beter de stilte te beschouwen tussen teksten door.…

ze hebben ons bevrijd, die Canadezen we waren dankbaar, stonden in het krijt maar nu ben ik de warmte voor ze kwijt en vind ik de bevrijders om te vrezen ik zie ze, net als vroeger de Germaan, de onschuld met een stok de kop inslaan…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972.…

ik krijt mijzelve aan mijn hart verplicht ik kwijt gevoelens, vis achter net, gedicht is net niet wat het moest zijn maar blijf vooral hangen, aan de lijn misschien buigt de schaal onder mijn gewicht…

Op de heuvel staat een paard van krijt Ik luister naar herinneringen die niet meer om mijn vingers passen Raak ik ze kwijt of verliezen ze mij Met mijn oor tegen de aarde hoor ik het naderen Het gaat niet voorbij ------------------------- uit: 'Bunker Hill', 2001.…

Klepzeikers kletsend in het krijt. Kris- kras lopende lijnen. Mijn bloed krijzelt. Gadverdommenikke. Gorgeldal. Gitgalon. De klierige harder. Palilalie. En garde! ------------------------------ uit: "Lichtspraak", 2008.…

God glundert als ik bij jou stilval grijpt naar het krijt ondertussen. ------------------------------- uit: 'Speelgoed', 2000.…

Tijdens het krijten bij de opdracht op het bord snerpte jouw vingernagel het krijtje was te kort je schreef over de liefde geschoold als ijsjesfrik en schetste schuine letters van zwart-witte-wijzersblik bij allergie voor piepen komen krassen te hard aan blijf hier het liefst niet eten maar sla een stemvork aan steels luisterend naar…

De stoep, een meisje en een hinkelbaan De zon, een lied, een lange middag springen Een jongen schrijft zijn naam, of vieze dingen En na een regenbui blijft vaag iets staan Dat zijn toch ontoelaatbare methoden Gelukkig heeft Den Haag het nu verboden!…

vluchtig zijn woorden in taal en tijd zo heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

vluchtig zijn woorden in taal en in tijd zó heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

ik leun tegen het potlood krijt mijn ogen met het stof dat mijn gedachten verlaat zie kleuren langzaam vervagen achter mijn luikende wimpers ik vernevel de contouren strijk het haar uit mijn gezicht en vertrouw de zachtheid toe aan het gehavende vel…