Sint Nicolaas, o Bisschop, die onsterfelijk,
Uw kromstaf nog na eeuwen zwaait,
En 't zaad der weldaân onverderfelijk,
Als in uw heilig leven, zaait.
Ik prijs u dat gij, nimmermeer des gevens,
Des weldoens en des zeegnens moe,
De vreugde blijft des kinderlevens,
En breng daarvoor mijn dank u toe.…
Werd binnen deze muren
de kromstaf gehanteerd
of overwon
de taal van ’t kruis?
Stond deze poort wijd open
voor schapen die een herder zochten
of was de drempel veel te hoog
de deur te smal?
Vond pijn of smart
in deemoed aangebracht
een luisterend oor,
een troostend woord?…
het treurspel, de tragedie
vaak voorgesteld met knots
en zwaard of masker in de hand
en op het hoofd een krans
van druivenblâren
alsmede Polyhymnia,
de muze van de retoriek
maar ook van oden en sacrale zangen
en Terpsichore, de muze van
de dans en feestlyriek
en Thalia als muze
van komedie en van vreugd
met in de hand
een kromstaf…