Alle inzendingen over kust

nooit vergeet ik meer die avond vier voeten in het zand we telden duizend sterren billen op een krant het strand dat was nog vochtig van het spel van eb en vloed ons gesprek verliep wat “bochtig” ik wist nog niet zo goed hoe mij te gedragen ervaring was nog nul ik durfde niets te wagen voelde me een sul en jij leek zoveel ouder terwijl…

Luister eens naar het kloppen van je hart, Voel maar: de donkere golf van je bloed Stuwt je voort, steeds verder weg uit de kust. Je denkt dat je nieuwe dingen ontmoet En dat een happy end op waarheid berust, Maar alles blijft bij het oude, meisje.…

bewegen de golven des leven de wind door tijd de bergen en bossen tot de zon ze weer beschijnt, Het blijft wel bewegen de heupen op muziek de goden die men riep op bergen in bossen valt er eigenlijk niets op te lossen, Maar bewegen doen we zeker door en met de tijd mee zegt men graag ja in plaats van nee ga je mee op reis langs de kust…

Het is weer zomer warme zon kust de aarde mensen genieten.…

Ik bereken afstand niet als een vogel wanneer ik vlieg ontbreekt mijn verstand in een onbezonnen droom maar dat zegt niets over de oevers van mijn onkunde   wanneer ik jouw bloem kus ben ik als de kolibrie   een onbevangen kind met fladderende vleugels nog alles te ontdekken wil ik je leren kennen.…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

De rimpelingen en de sporen, de verten in de horizon verloren het steeds veranderende van 't strand, de zee, dat neemt het oog, de lens voortdurend mee Ze zijn daarom zo blij als 't zand er vers en eventjes gaaf uitziet dat laaft het oog, biedt rust, een overvloed van vree…

Onder 'n deken van schelpenzand sliepen de geliefden hand in hand De wind kuste hun zilte lippen en beloofde ze alvast stormen die de kust schonken aan het holle land De zon zonk in Alex's oesterogen Maar de zee viste naar Ietje's oren Zij verleidde Ietje met kabbelend geknabbel aan haar voeten, alsof water en wind nooit eerder logen…

de kust…

ik luister… hoor enkel wat ik horen wil rumoerigheid trekt stilaan weg gouden zand waait op verblijdt een kind zeewater speelt een spel met de wind ik luister… hoor enkel alleen nog maar de zingende wind dans met mij hoor aan mijn lied kom morgen terug vergeet mij niet!…

Elk ontstaan is op grensvlakken druppels van de ene wereld uitspattend en aanpassend aan de andere toen het water stil werd en koeler ontstond door de inval van licht leven en waar de zee het land kust (dans van eb en vloed, elke golf herhaalde paring) beginnen telkens niewe landdieren en ook de terugkeer van land naar zee van lucht naar…

op de grens van eb en vloed delen stromen zout en zoet op de grens van vast en vrij helen dromen jou en mij…

Zand leeft van waaien De bomen tonen van binnen de aarde het groen Aan zee drinkt land los schuim, een witte egel, hunkerend, stekelig.…

ik zag ze staan de maan het was maar een halfje daar staat ze weer de maan nu een volle laat me omhoog takelen voeten boven zodat de maan mijn tenen kan masseren…

gooi het anker hier uit het schip vaart niet verder het is deze baai waar het water als muziek tegen de kade zingt mijn schip zo verlaten mijn schip van rust het is de lucht van het verlaten schip dat wat dobbert aan een horizon van een goudkust…

Eens, op hun tocht vanuit het Oosten, kwamen de mensen bij de kust en dronken, als om zich te troosten, de ogen zich vol aan ruimte en rust.https://www.nederlands.nl/ Over het golvende gewemel ontwaarden zij de einder, strak en vast onder de klare hemel als onder een metalen dak.…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

De wind en golven brengen herinnering terug van toen hier aan de kust vind ik dan mijn innerlijke rust weer terug.…

Op vakantie naar de kust voor de kinderen is het prachtig in de zee wandelen hand in hand en de ouders wandelen over het strand meeuwen vliegen om je oren en als je naar schelpen luistert kun je de zee al horen schelpen zoeken vinden kinderen leuk dus hebben ze het daar vast naar hun zin eenmaal aangekomen weer terug in het huisje gaan…

Eens, op hun tocht vanuit het Oosten, kwamen de mensen bij de kust en dronken, als om zich te troosten, de ogen zich vol aan ruimte en rust. Over het golvende gewemel ontwaarden zij de einder, strak en vast onder de klare hemel als onder een metalen dak.…

Een vissersboot. Op het strand getrokken. Netten liggen opgerold op zand. De boot is leeg. Het water is weg. Wolken drijven naar een andere kant. Zo liggen wij naast elkaar. Jij en ik. Je liep langs de tafel naar het raam. Je kwam terug. Je legde papier weg. We werden woorden en vloeiden samen. -------------------------------------------…

zij kust de zon met geloken ogen voelt stralen van nabij geluk het is alsof liefde voor even, teder, over haar frêle ontvankelijkheid is gebogen kom mij halen zie mijn ontsloten gebaren of tast met zwoele stralen langs mijn lente pril haar met jou wil ik vrijen in lyrische talen maar laat mij nog even hier en dan…

het geluid van de zee ademt kalmte en rust en ik ga daarin mee waar het water het land kust…

Als een vuurtoren aan de oceaan Gelijk 'n adembenemend imposante sirene die mij telkens doet verstenen vast in het heden, nooit vergaan mijn schepen op de woeste zee die het leven mij heeft gegeven zolang ik haar, perfect in licht geschreven of in levenden lijve van dichtbij mee mag maken, een minuut of tien, een halve dag gelukkig met…

Aan de kust.…

Zorgvuldig geregeld De grote pakketten Met speed die van Het containerschip Voor onze kust Overboord werden gegooid - Toen de maffiaknechten De buit binnen gingen halen Met hun super speedboot Werden ze met grote spoed Door douane en politie Van al dat kostbaars Beroofd - Gevalletje speed Net niet…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

op de kust waar vinnen bewegen tot bezinning ligt het zand dat zich fijnzinnig laat beroeren zo cirkelt het meeuwengarnizoen de werkelijke betekenis op leven opgetogen ebt de vloed zich als een lange adem naar mijn ontwaken…

Wanneer kunst haar ogen kust traag lijnen tekent in beleven kleuren laat spreken hoger tilt dan verlangen wanneer beelden haar onmachtig naar adem laten snakken streelt zij duizelig verloren de laatste lijn hoe mooi kun je zijn…

Moge de wind altijd zijn in mijn zeilen ook al denk ik zo klein te zijn in de zee. Voel voor zeker jou bepaling in mijn Noord of Westkust en eenmaal de zeilen gevierd kom je tot rust. Wanneer je Zuid of Oost als je thuis haven koos.…