Alle inzendingen over kwellen

geen zinnig mens kan vertellen hoezeer gedachten mij kwellen de losse eindjes, de wirwar van woorden die ik niet weet te regelen de wanorde in het doolhof van taal mijn zin is gebroken, onaf het verhaal hoe dieper ik duik hoe meer de angst me bekruipt dat geen zinnig mens kan vertellen waarom die gedachten mij kwellen…

Als de dagen van het diepste kwijt zo zonder einde kunnen zijn en toch niet kwellen dan zal ik zelfs jou missen missen en geen tijd meer tellen…

‘Dit is’, zegt een man uit Kapelle, ‘zo’n vraag die me weken kan kwellen. Want wat je ook kiest je moet, o wat triest, het hoe dan ook zonder haar stellen…’…

ik kan je niet gerust stellen dat alles goed zal komen zoals zo velen je vertellen ik doe het niet om je te kwellen maar je moet de hel aangaan, wil je weer dromen…

Ik wil de vraag stellen, Waarom zou jij je langer kwellen Als jij je nagels gewoon kunt gellen. Ik gel, Ik wel.…

Pijn was niet te tellen als de steken in zijn rug, nu kan niets hem kwellen en komt hij in mij terug.…

In deze villa wordt getest, in welke van de grote hellen, waarin vakkundig wordt gepest, we u het beste kunnen kwellen.' Hij ging dus bij die schipbreuk dood, zo concludeerde hij verbolgen. De heer negeerde al z'n nood en vroeg: 'Wilt u me nu maar volgen?' Hij bracht hem naar een schoon vertrek.…

kluis, Uit groenend hout en mossig riet geboren; Door spar en lork vaart een zacht gedruis, En wie daar zingen, doen een loflied horen; Vrij dartelt om de hut de vale muis, - Het dal ligt in de gloed der zon te gloren, Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis, Ligt de eenzame, in geprevel als verloren: De grijze zoekt de vrede in eigen-kwellen…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

En is 't de liefde niet, wat is 't dan dat mij kwelt? En is 't de liefde ook, wat mag de liefde wezen? Is zij zoet ende goed, hoe valt zij hard in deze? Is zij kwaad, hoe is dan zo zoete haar geweld? Brande ik met mijne dank, hoe ben ik dan ontsteld? Is 't tegen mijne dank, zal 't zuchten mij genezen? O vreugd van pijnen vol, pijne vol vreugd…

Word soms gek Gek van die blik Waarom Waarom moet je me kwellen Op die manier Je weet dat ik van een ander hou Waarom Waarom jaag ook jij nu mijn hartje op hol…

Lachend in de kille stille ruimte door zijn intense snikken heen weet hij toch nog te vertellen, dat zijn vragen niet meer kwellen de laatste adem, een kwestie van seconden hij was blij, dat wij er allen stonden…

Als die ebola-dreiging hem blijft kwellen, Dan moet hij Dustin Hoffman maar eens bellen.…

Die lui van IS dat zijn de grootste schurken Voor Erdogan zijn ’t Koerden die hem kwellen ’t Is duidelijk wie kreunen door de dreunen: Gewone mensen die het hardste steunen…

Ambrosia, wat mij toch aan komt vloeien Uw volle schedelveld pleegt mij te kwellen Hatsjie, hatsjoe, zo luidt mijn klankgazelle Daar u bij koeler maan blijkt door te bloeien U maakt, als vlaag in najaarswind verscholen De hooikoortstijd als duizendjarig dolen…

De vraag naar zijn geaardheid bleef hem kwellen, Lang nam Mark Rutte daarom geen besluit, In Straatsburg kwam het hoge woord eruit, Hij zei: 'nu moet ik jullie iets vertellen'. Daar gaf hij ons een kijkje in zijn ziel, Toen hij bekende: 'Ik ben eurofiel'.…

Ik ben toch ook maar een mens, Ga een ander kwellen.. In de pauze staan ze me op te wachten. Denk je dat ik er blij van wordt? Ik haal geen negens of achten... Ik ben gewoon niet goed in sport. Handbal, volleybal en gym, Ze kijken me aan... Maar ik ben er gewoon niet goed in!…

rode ogen verkleinen in het donker zij sterven in de nacht genadevolle tellen worden door eeuwigheid verpacht harteloos verlaat uit mij een vloed van schuimend wellen wat heb ik vaak de getijden veracht als de kleuren van jouw stem weer mijn verwachting kwellen…

Om mijn schouder een liefdevolle arm dit is geborgenheid tranen voelen warm Zonder enige schaamte rustig kunnen schuilen mijn trots laten vallen en natte tranen huilen In échte vriendschap kun je alles vertellen niet blijven zwijgen en mijn hart kwellen…

Hoe kon ik haten de statige regelmaat van mijn dagen en nachten zonder kwaal, zonder last Moest ik eerst weten wat zou komen, wat zou kwellen ten einde toe?…

Opgeslagen Herinneringen kwijtraken of koesteren delen verstoppen hoe ze vaak blijven kwellen ons soms met spijt vervullen De zere plekken De zere plekken reizen door generaties het doet teveel pijn het zijn de zere plekken die rustplekken ontberen…

Verdriet en angsten kwellen me Diepe wonden verteren me. Pijn, pijn, pijn om onrecht Wat niet wegneemt dat ik verder vecht. Trachten te relativeren en gebruik maken van je gezond verstand Het werkt helend, sterkt,en gegarandeerd recht krijgt de bovenhand.…

Het houdt niet op, veel egels worden ziek Abcessen kwellen hen en vormen wonden De egelstand verslechtert, eeuwig zonde! Bij zulk triest nieuws denk ik melancholiek: Ach, schreef Kees Stip opnieuw een egelfop Dan knapten deze diertjes zó weer op…

Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

Wat bezielt toch mensen die de pijn van een ander kwellen? Zwaar gegeseld, diep getormenteerd vliegt de daad de doden over grenzen van verbastering Niemand is die helleschreeuw van gelifte schellen ontgaan Legde die vloek, stom verbouwereerd de woorden in olie brandde de buitenste duisternis…

Wat kwelt men dart'le knapen, Voor liefde en lust geschapen, Met Grieks en met Latijn, - Of dwingt hen 't hoofd te breken Om ook de taal te spreken Van Seine en Theems en Rijn? De lieflijkste aller talen, Waarbij gene oude halen, Die 't van de nieuw're wint, En meesters eist noch tolken, Is één bij alle volken: - Verstaat gij haar, schoon…

Er zijn genoeg stemmen, in je hoofd die je vertellen, dat je een beetje af moet remmen, en jezelf niet zo moet kwellen. Voor de spiegel ga je staan, de moed ontbreekt je niet, dan kijk ik ineens mezelf aan, en schrik van wat jij achterliet.…

Sommige stiltes zijn niet mooi, je valt aan een paniek ten prooi Je hersens werken op volle toeren om 't gesprek verder te kunnen voeren Welk onderwerp snijd ik nu weer aan, oh help, ik wou dat ik weg kon gaan zodat die ander mij niet meer kan kwellen door geen enkele vraag aan mij te stellen…

Als somtijds de boze lusten van het vlees je mogen kwellen Zou ik je maar raden om je weet wel wat ik meen tot in Holland uit te stellen Want de Engelse hoeren zal niemand je recommanderen Ze liggen net als bevroren monumenten in de veren En om te maken dat een Engelse hoervrouw onder het naaien een beetje leeft Zou je er een ander onder moeten…

Mijn zeer wil ik vertellen, Jou kwellen met verdriet. Breken wil ik jou, Om daarna weer te maken. Door te zeggen dat ik hou Van jou en dat soort zaken. Eén opening gehad Die verdwenen was meteen daarna. Waarin ik keer op keer vergat, Ik bezat jou op een haar na.…