Alle inzendingen over kwelling

De secondewijzer gaat langzaam Het licht is te fel. Gebons in mijn hoofd Ik voel me gekweld. Door jou, door gedachtes Of ze waar zijn of niet Alleen jij kunt dat zeggen Maar jij bent hier niet Bij een ander? Bij je ex? Vrijer zonder mij ? Of werkend, in gedachten Misschien wel bij mij.…

. __________________________________ TANTALUST KWELLING Hij nam haar in het riet, Persephone Maar Ceres zag het niet, wist ook van niks Nu zingt zij met haar voice in 't rijk der Styx Haar klaaglied 'Orfeus en Eurydice' Een kwelling, levenslang voor Tantalus Nu zij hem aanklaagt, in de Tartarus…

Zoals vaak gezegd, Wordt die gewoon opgelegd, Vaak een heuse kwelling. Enkel het stellen van de taak Is vaak een schone zaak.…

Een marteling voor Koninklijke oren, Een kwelling om het aan te moeten horen.…

Hij strekte zijn armen naar zijn vrienden Voor de laatste keer Zij keken hem alleen niet aan Dat deed hun veel te zeer Het lot had hem niets gegeven Zo kon hij niet langer leven, de pijn, de kwelling, zo Hopeloos Als de woorden hem omschreven.…

Daglicht een kwelling voor het hart. Ik tekende voor jou een vogel. Maar in de ochtend was jij gevlogen. Het koude bed, de lege kast. Harken naar de herinnering.…

Afstand zonder belang Dichtbij is eindeloos Vrede wordt geweerd Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen Gelaten ontvangen Het afscheid van toen Is de aanvaarding van nu.…

Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen, gelaten ontvangen. Het afscheid van toen is de aanvaarding van nu.…

Overgeleverd Aan jou Ogen bedekt Onverwacht Jouw plagende handen Overal Zoete kwelling Geketend Door jouw liefde Vast Aan ons bed Mijn lichaam schreeuwt Jij bepaalt Jij...…

Ze rekenen op hitte deze dag Een dag van twijfelachtige vertrouwdheid Met onze typisch Hollandse benauwdheid Dat maakt ons weer chagrijnig en van slag Maar wat is hierbij nou de grootste kwelling? De uitkomst of de hitsige voorspelling?…

Wat is eigenlijk het nut van kwelling?…

Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater Voor HBO en universiteit Alsook voor alle scholen, wijd en zijd Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking: Benauwend, met een dreigende bewolking…

Tijd is een Tantalus kwelling, een wrede god, hangend bij de hellepoort. Mama had gezegd: blijf op me wachten, ik kom terug, echt, ik kom terug.…

Groot klein geheim eng erotisch kwelling pijn streling van zacht zijden handen belanden in donker schemer ochtendlicht draaglast en kracht -delicaat balans- ontlaadt in daglicht als dans van veder.…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

Ik vroeg niet dwaas om rang of schat; Maar, om een min , die voor het steken Der kwelling niets te vrezen had.…

onrust begeleidt de nieuwe spelling krijgen we een nederlands multiple choice nergens ter wereld bezit men zo iets moois voor de hollandse journalist een kwelling wordt het groene boekje toch heilig verklaard of handelen we naar de eigen volksaard…

Hoe lang gaat dit duren die kwelling, die pijn niet lang meer en mijn hart zal gesprongen zijn. Dit nog langer verdragen hoeveel kan ik nog aan zul je ooit wel van mij zijn zal mijn hart open gaan?…

Kwellingen worden weggepraat. Bedroefd, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van het hart!…

Ergens ver van het donders moeten Grenzen diepe dalen hoge helling Weerbarstig het vervloeken begroeten Het versmijten van getergde kwelling Hoofden lichtgevoelig en onbedoeld Over de top van de diepe dalen De steiging van de helling gevoeld Gemakzuchtig in het verre verdwalen Daar wil ik zijn, onbetoverd en gewoon Zonder krachten van de…

Kwelling door twee goden, de ene held van geweld, zwelgt in welke ziel hij heeft beneveld, de geest gekneveld waarop hij de tanden stuk zal bijten.…

geen zinnig mens kan vertellen hoezeer gedachten mij kwellen de losse eindjes, de wirwar van woorden die ik niet weet te regelen de wanorde in het doolhof van taal mijn zin is gebroken, onaf het verhaal hoe dieper ik duik hoe meer de angst me bekruipt dat geen zinnig mens kan vertellen waarom die gedachten mij kwellen…

Juni was de maand van de verlossing, vrij van mijn kwelling. Terug naar mezelf. Volhardend nooit meer mijn hart te geven aan een man. Kwam jij daar twee maanden later, terug uit mijn verleden. Terug naar het heden. Alsof jij eigenlijk nooit bent weg geweest. Een nieuw begin van iets ouds. Onverwoestbaar en echt. Overtuigend en mooi.…

Heeft bewustzijn zin als zin ontbreekt en bewust overschat Zijn het woorden of de daden die zoveel invloed hebben Lijken de wegen vol hobbels en toch is het plat Zegt men weleens dat spreken zilver is en zwijgen goud Toont dit jouw stilte, jouw vorm, gesneden uit hout…

Als ik wakker word, wrijf ik eerst een paar boeken uit mijn ogen, slalom dan tussen wankele leestorens de trap af naar de kamer waar de boeken samen- troepen. Onderweg naar mijn bureaustoel, pak ik een stapel van de vloer en leg die op tafel, wat op de stoel ligt verplaats ik naar de vloer, maar zodra ik van de stoel opsta en naar de tafel…

Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven. Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid! Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven... Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid. Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u snapt een fractie wat mij straks zal doen branden... Een beetje vakantie plan ik in de buurt…

de kwelling ondraaglijk node plannen vertroebelen het zicht op hun licentia gesmoorde smeekbeden teniet gedaan door ouderlijk gezag liep vertrouwen op 'n dood spoor eeneiig verbonden voor het leven kozen gezamenlijk hun eigen weg ze vlogen uit…

enkel op kwelling wacht goud smelt soms bij koude regen bevriest vaak door uitzichtloos verdwalen ga maar vroeg ga maar ik hoop dat een diepe slaap weer-zin doet verschralen…

en zij zwermen in glad gestreken formaties heen zonder omzien naar zwart zonder traan voor een verleden waarin naakt zijn helser was hun stemmen niet bestonden en een rilling was als lood de horizon een prikkeldraad waarin kinderen rimpelden de medemens een bloedhond bleek vergeven tot een kwelling werd de ziel verdwenen leek…

Snellen van dag naar dag minnen van uur tot uur mis verstaan op hopen anker voor het heilig vuur verkwikte kakeling de zon een kwelling voor het ochtend wordt snakkend naar verkoeling opgehangen de stille getuigen berekend naar buiten kussen mijn heilloze lippen het kent nog geen naam…