De bloem, die, in de lente,
Te zorg'loos, 't hartje opent,
Gevoelt de gure vlagen,
De zware hand der kwijning.
Dit zij, ô lieve meisjes!
Dit zij uw gulden spiegel:
Ontsluit uw teder hart, niet
Te zorg'loos, voor de mannen!
Leer eerst hun deugden kennen;
Zie steeds hun liefde groeien:
En open dan uw harte!…
Tijd, tijd
talmend groter
Cyclische spijt
met cynische boter
Oh vuur
onblusbaar in lengte en breedte
menig uur in duur
meer eeuwig dan alle vrede
Gebroken in geile geeuwen
Tedere tirannie van trots
Kwijning van koldervreemden
Irreële ijzersteen maakt interkots
Bladen zorgen
beroemen zich op een dag
Doch parabels zijn er voor morgen…