151 resultaten.
NACHTELIKE OPTOCHT
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.338 lansedans
Lansgekletter
muziekgeschetter
lichtende kadans
laaiende lansen
laaiende kadans van lichtende lansen
lichtend lucht kadans en dans van laaiende lansen
kadans van laaiende lansedans
kadans van dans
Lichtende lampen
laaiende lampen
licht van laaiende lampen
dans van…
Laaiend
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.917 Ik ben kwaad en heel erg pissig
nooit meer plaats ik een gedicht
steeds als ik er toch een instuur
ben ik er weer uitgelicht...
Ben zo boos, dat ik kan schoppen
maar dat helpt hier toch geen zier
wie van jullie redacteuren
haalt mijn gedichten weg van hier?
Ik hoop dat velen schrijvers met mij
een ervaring hebben zoals ik
Ga maar gauw…
verdriet
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.273 het laaiende vuur
gevoed door jouw verlies
is zelfs niet meer te doven
met al onze tranen…
Mijn vlam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 311 zien
het heeft te lang geduurd
om treurig rond te dwalen
alleen in droomverhalen
van ja héél misschien
Ik heb het leven geleefd
mijn pad bewandeld
verder gewoon gehandeld
wat het nu moment mij bracht
niet meer en minder verwacht
De droom was bijna overleden
Nu ik jou ontmoet in het heden
is de waakvlam in mijn hart
weer laaiend…
Laaiend vuur
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 343 verzuurd op zoek naar zonnelicht
zwicht al ras elk innerlijk vuur
voor een dekken met de mantel
die zwak wel van gemak voorziet
maar beslist geen warmte geeft
opgebrand raakt hij die zweeft
zonder zijn hoge vlucht te schermen
voor de sis van tegenwind
die ijzig wee doet kermen
laaien kan alleen met gloed
hij die niet om winnen geeft…
Laaiende emotie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 170 Storm van woorden
gierend door mijn hoofd
wachtend op de luwte
in dalen heerlijke rust
geschreven op rotswanden
hiërogliefen van weten
uit vers vervlogen tijd.
Woorden die in stormen
golven tegen rotsen slaan
als zware branding
kusten overspoelen
brekend door duinenrij
pas op vlakke velden
beteugelend bekoelen.…
Hun laaiend gesprek
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 55 ik kan het
niet laten
even achterom
te kijken en
dan dat wegwerp
gebaar te maken
in pure onmacht
natuurlijk ben ik
gewend aan wat
ik zie maar toch is
er nog altijd de
stille hoop voor
een vlot herstel
van dit gebied
in de brand was
de immense hitte
van het vuur
allesverzengend
withete emoties
waren loeiend in
hun laaiend…
Vandaag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 124 vandaag waren er zandverstuivingen
voortjakkerende wolken
weerwind en laaiende regens
nu in het laatste natte licht
van deze waterige dag
ben ik stiller
dan dit huis verdragen kan…
Mijn leven met jou.
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 677 Die werden knetterend verbrand,
in een laaiend vuur
Waarom wij...
vrolijk dansten.…
ongezien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 mijn boom spreidt vanuit het donker
zijn takken open
in het laaiend licht van liegende reclameborden
ongezien
ongehoord
noordwaarts zuidwaarts
glijden auto's in kolonne voorbij…
Onze horizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Vanavond zal onze verre zon,
als een bol van laaiend vuur,
boven onze horizon staan.
Nabije troost.
Ver van onze angsten.
Ver van elk probleem.…
EINDE
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.179 Waar zal die laaiende gestalte
van mij dan uit bestaan
en waar kwam die al te late
eerste vonk vandaan?…
jij koolstofde geluk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 436 ik slijp
briljant
jouw diamant
jij koolstofde
geluk door druk
en laaiend vuur
je kernde
volmaakt
structuur
setting is uniek
door eigen vormgeving
wij hebben elkaar lief…
Op een eendagsvlieg
gedicht
4.0 met 22 stemmen 10.959 ‘Ach,’ sprak een eendagsvlieg te Doorn,
‘hoe heerlijk is het ochtendgloren
en hoe verrukkelijk het uur
waarop het laaiend zonnevuur
verstild ter kimme wordt gedreven!
Men moest twee dagen kunnen leven.’
------------------------------------
uit: Het grote beestenfeest, 1988.…
cyclus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 703 Samensmeltend tot een vesting
waar het laaiende wit
onophoudelijk op poorten beukt
in deze eindeloze vlakte
weet ik niet waar ik leven kan…
Tulpenfoto
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.495 Een vlammenzee van rood blad,
van lijntjes, kruisjes, fijntjes,
fluweelzacht glanzend,
lachend in de zon,
vlaggend in de wind,
laaiend licht en vuur,
op dit moment, dit uur, ('t was donker),
engelen van het veld,
zomaar voor mij besteld.…
Einde
gedicht
3.0 met 13 stemmen 10.535 Waar zal die laaiende gestalte
van mij dan uit bestaan
en waar kwam die al te late
eerste vonk vandaan?
------------------------------------
uit: 'De mooiste gedichten', 2015.…
UV factor X
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Genadeloos uveet de koperen ploert
Hoog in het zenit laaiend
door het zwerk
Hoogtij vierend, huidverbrandend sterk
Maar gulzig is de keel van eb
en vloed
Als rode vuurbol daalt hij dan gedwee
Voor dag en dauw weer oprijzend uit zee…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 Een zonderling aan boord,
Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest.
Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
Vlucht MH17
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 462 Je ziet de chaos in het rampgebied
Misschien sjouwt iemand er met jouw beminde
Je woorden kunnen zelfs geen tranen vinden
en steeds bonkt laaiend tomeloos verdriet
Hoe kort is ‘t leven, lang de dodenlijst
en eeuwig zwarte akkers, waar je ijst…
Koolstof
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 401 Toch dient
men er op te letten
dat zo’n kostbaar kleinood
nooit in laaiend vuur belandt.
Geloof het of niet,
van iets wat ooit waardevol was
blijft niets meer over, ook geen as;
hooguit een vleugje grafiet . . .
. . . niet genoeg om dit op te schrijven.…
Je bent als de wind...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 847 Föhn
Stuwt een laaiend vuur
Mistral
Doet de hartstocht versnellen
Sirocco
En beheerst een man elk uur
Zeewind
Het zilte zout is al wat beklijft
Windstilte
En de herinnering de smaak doet vergezellen.…
minnaar
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 488 niets was het…
slechts voor even minnaar
verborgen gevoel in
roes van leven
laaiende vrouw naderend
mijn jachtige huid
in klaterende begeerte
innerlijke stemmen
knagend ontmanteld
ze streelde me in
kwetsend verlangen
de smaak van dit fruit
bleef achter in
bitterheid van mijn mond…
Uitgelicht
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 506 Wie voor driekwarthonderd Watt ooit werd geboren
Wordt nooit meer 100 sinds 1 dag of 2
De EU-wetten zeggen keihard nee
En al het laaiend licht gaat thans verloren
In anderhalf jaar zijn ze klaar met snoeien
En lees je bij een ledlamp over gloeien…
Prooi
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 591 In een heidense nacht
Glijdt uit haar laaiend gewaad
Een liaan die rond mijn hals stropt
Mij neerhaalt, het sidderend hert
Ik slurp de alsem uit haar kelk
Het lekt langs een mondhoek
Trekt een spoor naar de druppel
Het kietelt aan mijn kin
Ik bid dat het geen leugen is
Dat ik haar smeulend nest verdien…
Het vlammen bedaard
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 209 soms spatten
er nog vonkjes
uit het smeulende vuur
maar de rook
is al opgetrokken
het vlammen bedaard
grijze as bedekt
de nog warme kern
van zijn prominente plek
ieder heeft zich
vaak gekoesterd
aan die laaiende gloed
zijn vitale straling is
langzaam gedoofd maar
het nagloeien voelt goed…
Een felrode mond
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 255 het brandt in je
zie de vonkjes
in je ogen lichten
je ademt
kleine vlammetjes
uit een felrode mond
vurig zijn
je kussen die mij
snel doen smelten
jouw handen schroeien
in een liefdevol gebaar
teder mijn koude huid
wat koel begon
is nu een laaiend vuur
liefde in het eerste uur…
Droogte gesprokkeld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 jij hebt droogte gesprokkeld
het water verdampt door
een alles verschroeiende zon
lucht van hitte
doen trillen de schaduw
gekort door de zomer in zenit
stuurde de hel
brandde laaiend het vuur
in een onblusbaar inferno
hebt de laatste uren geteld
toen het leven door een
vlammenzee werd geveld…
Een onderkoeld negeren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 het smeulde
in haar ogen
hij kon het
vuur niet doven
haar blik
maakte hem laaiend
zij pareerde met een
onderkoeld negeren
geheven hoofd
terwijl hij schikte
woog en wikte in
een stamelend excuus
finaal was haar gebaar
de vinger naar de deur
hij redde theatraal zijn eigen
hachje verdween met rode kleur…
GEVAARLIJKE STOF
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 Je ogen schieten vuur
Laaiend ben je
Waarom juist zij
Je voelt al de druk
De anderen een lange rij
Emmers water voor ogen
Waarom geen vluchtplan
De pastor pookt in de haard
Uitgeblust was zij en nu
Dat hete hangijzer
Beklemming maar ook bevrijding
Als straks uit haar as
Onverschrokken een duif rijst
Zul je de brand meester zijn…