Alle inzendingen over laatste ogenblik

Voor de drempel staart zij wachtend op een wonder uit de verte in de verte komen alle lijnen samen tot een punt als het einde nadert in haar laatste ogenblik zweeft zij langzaam over alle drempels naar het wonder in de verte .…

Wat zal ik zien mijn laatste ogenblik op aarde? Het gezicht van mijn geliefde? Wat zal ik horen? De fluistering van haar stem? De laatste tik van de monitor? Wat zal ik horen en zien? De lippen van de verpleegster? Het kuchje van de dokter? Horen en zien zullen me vergaan als de rukwind van de dood me van mijn adem berooft.…

hardvochtig terminaal beloert mijn hartslag het verstandshuwelijk tussen vluchten en vergaan de kwal van het toeval bepaalt mijn laatste ogenblik terwijl de zwaluw hoog vliegt en laag o groot geheim je ontneemt me de adem terwijl ik zing…

verlaten ruimte, gebroken spiegel rode lippenstift, oorbellen ernaast spoor van vers bloed en tranen vergeten uit te wissen in alle haast omver gelopen stoelen, horen als verlamd de akelige stilte aan zo snel mogelijk weg van hier is er de laatste ogenblik gedacht verlaten ruimte, ongezien geweld reflectie van vernietigende woede - maar…

de marges in het midden werden groter door een vraatzuchtig monster dat bladzijden at en hoofdstukken van wat ik dacht dacht ik in een vliegtuig zaten wij boven een zeekaart die nader kwam dan jij en ik ooit zijn geweest in onze laatste ogenblikken iedereen voelt zich tekort gedaan de stewardess wil liefst als flight attendant…

ogenblikken Met uitzicht op het Hemelse feeëriek In hun doodsnood schrikken Ongelovig in paniek…

ogenblik is, zal hij hem weren, de muur beheren, tot deze in puin ligt…

En met een laatste liefdevolle blik streel ik je pijn de hemel in. Je sluit je ogen, vult de ruimte met sereniteit; jouw tijd verleden in je laatste ogenblik. De tijd biedt ruimte aan het scheiden, waar jouw pijn eindigt, start mijn lijden, maar...ik zal voor eeuwig van je houden!…

Het offer dat je bracht kostte jouw veel kracht ergens te weten dat je eerder zou gaan dan ik je hebt lang toegeleefd naar het einde het laatste ogenblik. Over dat waar je niet over kon praten wist je waarom je de aarde wilde verlaten. Jij, die het leven liet je gaf me de ruimte terug de rust.…

bijzonder bij wolkbreuken wordt het één pot nat zeker met veel verdieping er nog onder Julian Beever wereld beroemd die stoeptekenaar kalkt aan afgronden onder zeil in de regen houdt voor veel volk water bij wat af is tegen vandaag komt de klus naar hij zegt nog klaar Trompe l'Oeil - van echt niet te onderscheiden wie zich door zijn laatste…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

Hoe het waas als een mist zonder enig teken van beweging en geluid blijft hangen zodat verschillende soorten klanken worden gedempt, dingen ziet men pas op het laatste ogenblik Op welke wijze gedachten en gevoelens stromen en vloeien samen tot een punt.…

Hoe het waas als een mist zonder enig teken van beweging en geluid blijft hangen zodat verschillende soorten klanken worden gedempt, dingen ziet men pas op het laatste ogenblik Op welke wijze gedachten en gevoelens stromen en samenvloeien tot een punt.…

ik beschrijf blind hoe sterren staren naar het laatste boomblad dat in de wind, laat in de nacht met volle handen de dag omlaag duwt aan beide kanten hoe ik met een enkel geluid en leegte verder strijd armoedig in de schaal van offers zoals vogels in hun diepste slaap met nog heel even licht in ogen…

Je stem donker van emotie vibreert amper hoorbaar de woorden die ik al wist. Je ogen donker vochtig glanzend, openen de diepte van je ziel. Gevangen in tijd zo zeldzaam, vangt de stilte onhoorbaar het kloppen van ons hart.…

De mistbank hangt laag streep licht aan de horizon de vos staart me aan…

Heb de afgelopen Vierentwintig uur Eigenlijk alleen Maar geslapen omdat Het niet alleen Buiten maar ook In mijn hart Grijs, nevelig en Regenachtig was - Maar nu is het Kerst En word ik wakker In een ochtend met Stralend licht, Dat sterker is dan Al het donker op Deze aarde - en Krijg ik het leven Vandaag opnieuw…

Mijn hart smolt voor een ogenblik dat oneindig is.…

In jouw ogenblik beleefde ik tijdloosheid in een ogenblik…

Het gebeurde laatst in de trein Waar een baasje werd verloren Een ogenblik van onachtzaamheid Zou deze relatie wreed verstoren. Toen het baasje gevonden werd Was de paniek kompleet Omdat kon worden vastgesteld Dat de beer zonder kaartje reed.…

Beelden sloten mijn brein door een tevreden ogenblik. Die glinstering de dag ervoor weerkaatste een tevreden blik.…

jij was de verschijning die mij in één ogenblik verwarmde of was het toch de zon met zijn laatste straal die ik voelde toen jij mij omarmde?…

Piet Ekel -meldt zojuist het nieuwsbericht- Is na een ziekbed vredig heengegaan Een ogenblik om hier bij stil te staan Het laatste hoofdstuk en het boek gaat dicht In m’n gedachten staan ze rond zijn baar Veldwachter Bromsnor, Swiebertje en Saar…

Wanneer ogenblikken kilte ijzig stil warme lentestralen willen omarmen spreekt jouw laatste woord nog geen zonnentaal haperend vormen zinnen een klein lint van ontwaken trosselen de eerste uren na gisteren toen licht nog niet zo duister was…

Wanneer ogenblikken kilte ijzig stil warme lentestralen willen omarmen spreekt jouw laatste woord nog geen zonnentaal haperend vormen zinnen een klein lint van ontwaken trosselen de eerste uren na gisteren toen licht nog niet zo duister was…

Het ogenblik: waarin miljoenen stralen Zich verenigen en breken vaneen. De Eeuwigheid kan zich zelve nooit herhalen Alles wisselt, maar 't blijft wisselend één.…

Ik kijk over mijn schouder en zie haar afwachtend staan wat spelendraaiend met d’r rokken mond op mokken, grote ogen die ze weigert neer te slaan ik staar en voel mezelf even later moeizaam slikken want in haar wezen staat te lezen hoe volwassenen het vertrouwen schonden en ‘t pure ruw verwondden voor ze haar in eenzaamheid en schaamte…

Je huid fluweelt als abrikozen door druppels parelend gestreeld terwijl je ogen argelozen ik zie je met een frêle gebaar de regen van je wangen vegen waar koude vlagen rozig fleuren mijn adem stokt terwijl ik staar naar het blozen van de rozen die zich gelijk je lippen kleuren ik glimlach als ik je passeer omdat jouw zon me raken kon…

Nu de kat na de nacht vol van lust en jacht het lichaam bolt bij de eerste stralen de nagels slijpt aan een tak over de muren van de buren springt en weggaat in het voorzichtig innuendo van een merel de vogel laag wegvliegt volgen de slaperige ogen van de kat: de dag is er…

ik zag het eerst je bruine ogen in het bos waarin ik liep het was zeer vroeg in de ochtend dus ik denk dat ik nog sliep opeens stonden we te kijken heel stil naar elkaar ik dacht dat ik je kende lange benen kort bruin haar daarom vroeg ik loop je mee maar jij sprong soepeltjes het bos in want je was tenslot een ree.…