Alle inzendingen over lachen

bevrijdt wat vast zat het lucht mij op en sterkt en het mooie is van al dat lachen dat het ook nog eens aanstekelijk werkt…

ga maar mijn kind een fijne dag ben blij dat jij er was voor even je lach staat in mijn hart geschreven maar waarom ben je zo lang weggebleven…

"Lach niet" hoor ik haar knarsetanden. Muts en kap opgeslagen met mijn kraag. Een windvlaag als streek van god toch op het ijs gezet.…

Zij lopen achter de hagen In het licht van de glorie-dag Zij kunnen het niet verdragen Maar lachen een luide lach. De landen liggen beneden Hun zalige voeten gespreid, En boven hun hoofd is het Eden Der blauw-gouden oneindigheid.…

Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Ik lach om het leven maar meer nog om de dood want mijn tranen hoeft niemand te zien.…

Je hebt behoefte aan een lach mag ik je die geven zomaar op deze stralende dag dan kun je er weer tegen al was het maar voor even.…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Ik kan niet meer zwaarmoedig schrijven het zwarte wolkenpak wist jij te verdrijven gewoon die keer dat ik jou zag dansen op de wind licht als een veertje, een glimlach als van een spelend kind gewoon iedere keer als onze lijven zacht tegen elkaar aan wrijven lach ik stil.…

Als liefde satire blijkt te zijn, als de hemel een donker woud is, lach dan juist onder rouwende wilgen, lach dan juist omdat het zo koud is. Want het grootste gebaar van de liefde op haat Is de glimlach, het schrille contrast dat ontstaat dat ijzer ontdooit en het zonlicht laat stromen, het leven ver schijnt en er warmte doet komen.…

lach dan, lach men, vrolijk mee; De kniezer mag het horen; Zo hij bij ons nog ernstig ziet, Dan weent hij met de droeven niet.…

In de Bijbel is het reeds verteld Een lach verblijdt het hart En verlicht vaak uw smart Zoals in Spreuken staat vermeldt. Een vrolijk hart geeft een blij gezicht Een droevig hart pijnigt de geest En zo is het altijd al geweest Lachen geeft ontspanning en tegenwicht. Lachen bevordert dus goede gezondheid Daarom : Laat ze maar lachen…

Ze lachen me uit, het gebeurt gewoon, het kan -- echt, echt niet waar zijn.…

lach de wereld over lach de mensen toe lach je zelf eens lekker uit lach om al ons hypocriet gedoe lach als blije kinderen wees eens minder serieus inderdaad doe het gewoon maak die lange lange neus en je zorgen zullen minderen interesseer je even geen enkele fluit voor welke bagger men over je gedrag uit spuit we moeten lachen het…

bloemen uit het groen laat bladeren bloeien in de kleur van toen het licht is al geweest je speelt met schaduwen handen puzzelen de dag maar maken haar nooit af je verglijdt in tijd die haast vermijdt verslaapt het onderscheid in korte dromen het is weer kinderlente en je winter lijkt voorbij in foto's zoek je warmte je lach…

ik zag haar lachen het was geen uit- maar een welgemeend toe- ze speelt met mijn gedachten een onzeker gevoel - het zijn die ogen waardoor dan en hoe schenkt ze mij genegenheid of toch slechts mededogen wat is eigenlijk haar doel werden ze ten onrechte door mij onderschept het zou zomaar kunnen wat toch een verwarrend gedoe maar…

zag je de lamellen langzaam sluiten zo denk jij de wereld buiten maar ik ben in je hart voor samen uiten geen zee gaat ons te hoog nooit buigen we voor stormen we dijken onze normen met stenen van geloof en hoop gooi je huis weer open dan kan ik binnenlopen als je lach me weer ontvangt…

Soms geeft men ijdelheid wat meer cachet met een sausje gelegenheidsidealisme door het een taboe opheffen te noemen…

We kunnen lachen om onszelf, met zijn tweeën -- als niemand het weet.…

Een Turks politicus, de heer Arinc, is tegen openbaar gelach van vrouwen. Hij weet zijn standpunt vroom te onderbouwen. Maar Turkse vrouwen protesteren flink. Hun blije selfies oogsten veel succes. Het net toont aan: de geest is uit de fles!…

Ik huil zacht weet niks te zeggen totaal verward. Want als je lacht waaien er sterren door mijn hart.…

Probeer toch te blijven lachen, want morgen kan alles weer anders zijn.…

Ik lieg mee in de waarheid en laat een holle lach de stilte verdoezelen, verstard in mijn eenzaamheid.…

mond, op onze lippen brandt een woord dat verder voert, tot op de rand waar je moet kiezen tussen vluchten, vechten de conversatie stokt, dreigt te verzanden en wordt een lijk waar je vergeefs naar dregt een oeverloze zoektocht langs de stranden vandaar dat ik maar weinig waarde hecht aan geschater dat terugkaatst van de wanden alleen de lach…

gesproken was eerst niet van je gecharmeerd Je kwam kil en afstandelijk over maar dat beeld bleek geheel verkeerd Toen ik moeite nam je aan te spreken bleek je warm, innemend en charmant Door de indruk die je op me maakte vergat ik je naam te vragen naderhand Ik hoop je ooit weer tegen te komen en je alsnog je naam te kunnen vragen Maar jouw lach…

Of verlies ik wat ik niet meer kan geloven als elk kruis op een vraagteken lijkt dat jij weer betovert met een lach die ik eindeloos beminnen kan ?…

Zomaar een versje Zonder treurnis of pret Met enkel wat woorden Die eigenlijk niets zeggen In zomaar wat zinnen Op regel gezet Zomaar verzonnen Op zomaar een dag Die door wat gedachten Nergens toe leidde Maar spontaan mij verblijdde Met zomaar een lach…

Met slechte zin, of op een regenachtige dag En je gedachtes zijn ergens anders, op zo’n grijze middag Je ziet de regen langzaam via het raam naar beneden glijden en je hoort het tikken van de regen door de stilte snijden Opeens, hoor je de deur opengaan En ziet daar dan, je lieve kleine neefje staan Daar staat hij dan in de deurpost Heel verlegen…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…