Alle inzendingen over lammeren

Mijn neef Roland werd zo verliefd op Latifa dat hij zich bekeerde. Hij bad de sunnah, werkte in ooms slachterij en droomde van kinderen. Eergister werd hij in de koelcel gevonden (en dat is echt waar). Latifa ontroostbaar en vol ongeloof: waarom Heer, waarom heeft u de deur van zijn leven dichtgedaan? Hij was pas twee- en dertig…

het kind. Ach, lammertjes, gij, die men naakt durft scheren!... Die mensen, moeder, hebben dan geen hart? de moeder. Kind, gij zijt mis: God geeft ons warme kleren Van hunne wol, daar hun de scheer niet smart. het kind. Maar, moeder, vast vervriezen zij, och armen! de moeder. De Here, die met hunne wol ons kleedt, Zendt…

ruik de stilte in de morgen kleur de bomen lentegroen laat lammeren geboren worden want er is zoveel te doen kus de sterren in de hemel ruik de bloemen in het gras schilder zonlicht in de ochtend wou dat het al voorjaar was…

Vleesgeworden lentekriebel springt en dartelt het lam Een schattig schaapje nog een half jaar tot de slacht Een schaap bekijkt het herfstig blatend Haar zomer is voorbij Haar winter komt eraan Het is volgend jaar weer te lammeren…

ruik de stilte in de morgen kleur de bomen Lente groen laat lammeren geboren worden want er is zoveel te doen zie krokussen gestaag ontluiken veranderd veld in bloemenzee kus de sterren van de hemel ochtendgloren neem me mee…

Zelfs met de rugstreeppad en hagedis Kon men het komend duinfeest niet verstoren Jan Lammers mocht die uitspraak zeer graag horen In Zandvoort de F1 herrijzenis Het lijdt geen twijfel wie er wint: Verstappen! Of....Vollenbroek gaat hem een rondje lappen?…

Er is een waarheid die staat langs de kieren van sluitende muren met formules die bezweren de fictie op maat zonder dat duizenden zich wanhopig keren met dampend lokkend aas als lamme lammeren zo tam en toch de werkelijkheid de baas vertrouwen zij de wolf toe aan het lam.…

Wij willen wenend onze weeklacht jammeren vanwege die lieftallig leuke lammeren, lafhartig door een lamstraal bruut geveld. Zo’n lam moet, potverdorie nog aan toe, pas zinloos dood voor onze bárbecue!…

zo'n dag van in de zon van bloemetjes en bijtjes lammeren zijn er nu ook al hoppeldehup, joechei! zo'n dag van onbezonnenheid van lekker even niks een tochtje op de fiets hoppeldehup, joechei! de terrasjes lonken ze zullen mij daar zien gewoon, zo maar genieten hoppeldehup, joechei!…

het klaaglijk blaten van schapen in de straten vandaag rood kleurden de goten de sappen vergoten offerfeest blinkende messen vlijmscherp vlees in kwartieren verdeeld na uren straten schuren sporen verloren stilte herboren nu jammeren de lammeren hongerig en koud offerschaap…

het klaaglijk blaten van schapen in de straten vandaag rood kleurden de goten de sappen vergoten offerfeest blinkende messen vlijmscherp vlees in kwartieren verdeeld na uren straten schuren sporen verloren stilte herboren nu jammeren de lammeren hongerig en koud offerschaap…

Een gier, Giraldo Giacometti, zong aria's van Donizetti terwijl een groepje lammeren daar zacht bij zat te jammeren. "Wij zingen samen", sprak het dier, "de Lucia di Lammergier." ------------------------------------ uit: 'Het Grote Beestenfeest', de beste Trijntje Fops aller tijden, 1996.…

Tussen lammeren en ooien, Omfluisterd door Ruisende peppels die Boodschappen van vrede, Liefde en verdraagzaamheid Nauw'lijks hoorbaar uiten, Voltooi ik mijn beeldhouwwerk, Mijn kunstwerk voor de eeuwigheid Atelier GROND, Nuis, 24 mei 2012 Opgedragen door mij aan beeldend kunstenaar Klaasje Smit…

Na het weiden van de lammeren en het werken op het land, na het tellen van de centen en het spellen van de krant….. ligt hij beurs en uitgeteld de benen morsig op de bank, vergeet hij even vee en veld, het mesten en de boerenstank.…

Geboren, gereinigt zo ontsmet de plekken gedroogd, als tranen met palmtakken in de hand waar de lammeren ter wereld komen begroet de plaats van de daad, in gereedheid gebracht waar men kritische vragen durfde stellen zo wit steriel gemaakt, geconfronteerd onderdeel daarvan wat zuiver verbleekt moest zijn in eenvoud en schoonheid zichtbaar…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

er staat een wachtrij in mijn tuin van irissen tulpen en anemonen een voor een laten ze zich zien en dansen op de lentetonen de zon lacht en temperatuur stijgt het leven voelt opnieuw geboren al het grauwe is verdwenen voorjaar klinkt in onze oren ruik het groen voel zonnestralen duik een bos in en ervaar zie de kuikens en de lammeren…

groeiend jarenlang stil dat alles tot hij met getekende blad door een storm werd geveld hij blijft deel van ons verhaal herinnering aan vader en het erf waar naast mijn moeder en broer Ik samen met mijn eigen liefde een nieuw thuis bouwen mag waar vader veeverloskundige was hij zijn schapen zorgzaam hoedde leerde hij mij ook ze te lammeren…

Vensters in het hoofd over het hek van illusies, springen lammeren.…

zachtmoedig van aard toch als Attila's horden stampen ze stuivend en bloc voorbij koersvast de schapen op weg naar de kooi de lammeren wat onzeker daartussen of achteraan allez..!…

zover gekomen dromen zo diffuus in maagdelijk ochtendlicht door mijn omfloerste ogen dageraad breekt mijn absurde zinnen open waarheid te vroeg zal wreed mijn ziel met voeten treden op weg naar sterren gekomen uit niets gebeden woest gesproken aan goden van weleer aan jouw brein ontsproten laven zich aan bloed onschuldigen als lammeren…

organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan tot oeral telden we aan rammen ooien en lammeren…

opnieuw zullen er bladeren groeien de bomen vol groen en statig staan bloemen kleurrijker weer bloeien jonge lammeren de wei ingaan een lucht zo wolkeloos en blauw de zon die laat haar stralen schijnen en ik denk enkel maar aan jou geen warmte laat de kou verdwijnen dit prille geluk drukt mij op de feiten dat jouw sterven niet te keren…

Ach leuke school aap noot mies tot schapen en schapen waren wij onbevangen lammeren een noord en zuidpool Amsterdam de hoofdstad maar `t schoolplein oversteken niet getikt of haken in de slinger kinderhanden vingers wit en bruingebronsd stevig in elkaar geklemd samen tikken richting stemmen het brede schoolplein vullen begrenzen…

De deuren gaan open en ramen ontwaken verlicht, schaapjes lopen op het droge van hun lammeren bevrijd De lach verblijdt en tranen treuren ontwricht. Crescendo, andante, met de kroon van bloesem terug op de troon Vlieg! fluit! Schraap uw keel, Schreeuw het uit! Het is lente, mensen!…

vertrappen onder beide polen van de zon haar leegten te verwarmen spiegelbeeld van ‘zelfzaamheid ‘ gemaakt in de scheertijd van de maan om nieuwe merktekens te plaatsen voor het seizoen herboren wordt wij, als merkwaardige pelgrims in de traagste stappen, beeltenissen onder de kappen van hun ijdelheid, blaten de onschuldigste lammeren…

We telden de rammen de ooien en de lammeren van oceaan tot oeral elf miljoen totaal.…

Voor Rina Jongen piepen in hun hok Gemaakt van hout en liefde, Ouders vliegen zich suf Tussen nest en buiten - En ik geniet van de lome Schaduwen op het pas gemaaide gras In lauwe ochtendzon, geur van wilde kruiden En het allerliefste fluitenkruid, Lammeren die veilig drinken bij hun moeder Die dromerig van het ochtendleven geniet…

wittebrood heb ik getaald Tussen gloed, dennennaalden en licht Vreugde nu na een lange tijd rouwen In mij honderden, duizenden vrouwen Op het matriarchale gericht Kind aan herberg ooit, Bethlehemstal Voel ik hoe ik totaal samenval Met als stille getuigen de eeuwen Plots loop ik met mezelf parallel Zing ik open en bloot Jingle Bell In mij- lammeren…

zo op het oog schat men haar benen even lang, links en rechts als haar armen eveneens wordt beweerd dat haar borsten loodrecht op de horizon staan, wat onnatuurlijk is, gezien de zwaartekracht de jubel van tenen en het kriebelen van vleugels in plaats van haren op de rug hij weet dat niet en denkt aan lammer- gieren op de thermiek in…