Alle inzendingen over landstreek

Zij zijn de vogels die niet in zijn landstreek horen - dwaalgasten met geesten om de geest te storen. Het komt nooit goed, hij zingt niet met ze en de wereldkaart hangt scheef tegen de bordwand en in hun gemoed.…

Onze overgrootmoeder stierf toen ze voor het eerst beviel. De landerijen waren omsloten door water en rietpluimen. De min nam plaats achter het valgordijn en de schuifdeur. De wielen van het rijtuig hadden iets wolligs geraakt. Het valwild bleek een kleine knuffelvos, niet veel ouder dan het bakerkind. --------------------- uit:…

Zijn vorm, zijn inhoud en gewicht Verscheen reeds menigmaal in ’t licht, Want reeds voor eeuwen ging zijn vroede Geslacht dezelfde landstreek rond En schatte peerden en percelen, Het zwoegend grauw, ’t graan op de delen, Luidruchtig van gemoed en mond. Hij stompt de vrouwen in de maag En strijkt de meisjes langs de wangen.…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

laat me dit gebied in de nacht verkennen ongemerkt deze landstreek des doods wat ik heb vervloekt en veracht want ze lieten me buiten staan en namen mijn minnaar af delfde voor mij 't graf steeds weer opnieuw op de wegen des levens lieten ze mijn vrienden de andere kant opkijken hun motto is graaien, de economie moet blijven…

Het land waarin de enige God over wereld en heelal beleden en vereerd werd vecht thans verwoed en meedogenloos veel bezongen Israël en landstreek Gaza u strijdt vernielzuchtig tegen elkaar houdt onschuldigen gevangen met eindeloze vragen bidt men tot de Heer van al het leven misschien schuilt vrede in het verre verschiet…

Gij vaart en vist tevreden, ik dwaal rond en vind in stad noch stiller landstreek wijk. Ik ben zó moede, ik heb veel liefgehad. Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond En bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.…

zitten in het steengebakken panorama leefde ik te laat liep te lang maar ongericht door gebakken lucht en bakerpraat zoekend naar een passende ruimte elders weer in een klotsend vergezicht schoven schepen stampten zij met bodems die altijd gebocheld zullen zijn over baren van het bestaan waar ik speurde naar bezieling ik vond nog landstreken…

's Nachts varen de landstreken naar huis. Op volle kracht, elkaar met brandend boordlicht omzeilend. Het schuurt aan boomwortels, boegwater klotst in vijvers. 's Nachts wonen we in Midden-Duitsland.…

wijde laagte stormvloed vaagde een landstreek weg het zeewater kwam helemaal tot Onderdendam water sleurde alles mee Reiderland werd binnenzee kloosters, dorpen, borgen verdwenen onder het slib wat losse stenen eeuwen lang en eeuwen later polderden Groningers het water terug tot de norm de Dollard in zijn huidige vorm achter de zeedijk…

Dit gebied is een landstreek des doods en de middag is grauw als de nacht... ach, hoe lang heb ik niet gezocht naar het pad van haar huis, naar haar tuin, naar het gras dat haar schrede betrad. zij was de eerste die in de lente des levens een zomer lang met mij was...…

hem leeft En zijn naam zij gezegend de eeuwigheid lang Zij gezegend de naam van de Heer Van de opgang der zon, tot haar ondergang zij gezegend de naam van de heer die de sneeuwvlokken zendt als de wolkige wol en de rijm als verdwarrelende as Als hij spreekt lopen alle stuwmeren vol En alles smelt wat bevroren was O gij wateren looft en gij landstreken…

Een hel van water stort hij neer met schriklijk klateren, En heel de landstreek dreunt van de afgeschoten wateren! Nu golft hij Duitsland door, met trotse majesteit, Langs rijke dorpen, aan zijn vruchtbre boord verspreid, Langs bergen, lachende van Bacchus zegeningen, En steden, trots gebouwd, die zijne lof bezingen.…