Alle inzendingen over late lente

nu dooft het licht voor altijd uit in de late lente van een verzwakte bruid die zeker naar het verleden ziet waarin men het laatste leven aan de lage luchten liet…

hij komt dichterbij de aarde de oude koude aarde nog voor het dagen van de dag ziet hij de veerman op roerloos water hij gaat aan boord voorbij bange vermoedens astrologen en de late lente…

Jij kleurt dagen licht schenk jou mijn hart en zinnen laat lente binnen…

Laat lente nu haar hymne zingen niet binnensmonds ...uit volle borst Verschoond van plotse hagelbui de kans teniet op sneeuwrand,ijskorst?…

buiten is het bitterkoud laat lente nog even op zich wachten maar hier brandt de kachel warme liefde zomert het volop…

het nieuwe hekwerk als toegang tot een late lente goddank komt eindelijk het seizoen op gang tedere zon kust zacht de aarde als bij het langverwacht vertrek van kilte van de koude nacht terwijl de mens hartgrondig zucht wenst hij de kou moet uit lucht…

loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen zodra ik op de bloesems van de lente stuit…

speel met mij nog eenmaal aan het hout, met snaren getralied van aarde naar hemel, schenk ons, jullie met de stem van engelen die zingen doorheen het geluid van trompetten, violen en hun kompanen, waar ik in mijn late lente de vingers nog eenmaal jullie zal doen beroeren en mijn boezem het raam , als eeuwig monument, wil stuwen…

je lach straalt warme mensenliefde ogen vangen ons met vlammende kleurrijke energie jouw zachte raken tintelt en laat lente weer ontwaken jij bent de zon op het nachtelijk feest jouw licht is niet uit geweest…

Vanuit een lenteoase kom jij me tegemoet en neemt mij bij de hand; Ik heb late lente in het hoofd. Omstrengeld door de band van onze vriendschap kan ik aan jouw boezem rustend komen uit de tijd.…

Als zelfs een zangvogel moet leren zingen waarom zou de mens dan zangkunst laten door met de stem muzikaal om te springen klinkt het prettiger dan gewoon maar praten dus schaam u niet, en zing een lied laat lente nu uw zangkunst horen bevrijd uw hart van het verdriet verleid het klankbord van uw oren.…

ik had niet verwacht dat ik me zou herinneren na zulks een lange tijd, hoe ik mezelf moest openen, in de late lente, in de ruwe wind in de nieuwe wereld!…

Als het heeft gesneeuwd schudt de stad haar ziel uit, zoals een hond zichzelf verlost van water na een duik in de late lente; wie het schudden wil zien hoeft niet eens op te letten.…

Déze vrouw is 't late licht dat in mijn leven het sterrenlicht verbleken laat; Pas dan weet je wat liefde is en pas dan weet je waarheen je gaat... Wanneer die iemand jou laat bloeien als late lente, bloemen, gras, dan gaat je hart van liefde gloeien en wéét je weer hoe het ooit was, of hoe het zijn kon.…

Advent: hou het verlangen levend, laat je niet door dagelijkse zorgen overstromen, maar zie het komen van het licht doorheen de knoppen van de bomen, doorheen de takken die geduldig staan tegen het ochtendrood te dromen. Laat lente, laat het licht, laat de Verlosser komen.…

jij wilde dat ik galoppeerde de ogen wild en staart gestrekt de zomer tegemoet heb je in een late lente ooit ontmoet we graasden van het malse gras wist niet dat jij een voorkeur voor paardenbloemen had ik schurkte in mijn stal de onrust weg naar morgen wilde met je draven weg van alle zorgen in het stille groen wat aandacht…

van ouds willen we vijftig dagen na pasen een kruisbloem pinksterpaars ook al toont ze veelal lila rose onder aan de stengel in wortelrozet bloeit met hemelvaart vaak nog net late lente vertraagde groei nu staat ze in volle bloei kijk en pluk aan de slootkant met mate hou ze wel in stand zijn thans bedreigd als soort op gazon en veld groeigestoord…

is bijna bedwelmend als alle aanplanting wordt beheerd sneeuwklokjes bloeien weloverwogen laten lente bloesem dragen zon en warmte had ik nodig.…

Zomer wordt het nooit zonder pioenen te bezingen, jou, mij, jullie en ook u, regen die ze schudt, ieder dol en dommer van de lente, terwijl schoenen, paraplu van die overoude droeve dingen bleven uit die tijden, nu wij zomaar en hoognodig mee met de pioenen moeten bloeien, doof en blozend en terzijde.…

Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen, Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden, Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden, Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen! Geen schelle kleuren, die de blik verblinden, Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen, Uw luchten zijn als bronnen van extasen, Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…

Laat staan spreken.…

De lente lacht de lente leeft de lente leidt de lente heeft iets levendigs iets lichts ik leef er op los en laat mijn lasten los de lente lokt de lente kust de lente geeft mij levenslust. Ga het ook beleven en laat de lente in je leven.…

Gij hoeft het in geen boek te lezen, De ervaring preekt het even goed: Die ’t wezen KAN en niet WIL wezen, Dat is de man die ’t wezen MOET.…

De lente ontwaakt in frisse kleuren Het prille groen laat zich omarmen Langzaam zal de lente gaan geuren Weldra zal de zon de aarde verwarmen De lente ontwaakt in alle rust Krokus en narcis laten de aarde bloeien Langzaam is het de lente die de aarde wakker kust De eerste voorjaarsregen laat de bloemen groeien De lente ontwaakt in een voorjaarslied…

lente ze gaf pijn ze troost in tere kleuren in het kwetsbare van spikkeltjes op vogeleitjes lente ze laat tranen ze droogt met zachte wind ontvouwt, plooit haar helder licht over een winterhuid lente ze laat sterven ze laat leven een nieuw begin groene blaadjes uitlopers slingerend langs de steen lente ze bezingt ze omringt…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

uit je hoofd en fluit je mijn verhalen oh, laat me lente zijn jouw lente liefde zijn dan zal ik in je nestelen en broed jou zomers uit!…

Laat me Lente zijn Laat met het zijn in een refrein Laat me het denken weg schenken Laat me …….als een vriend zijn…

Gans de Dag is klare kracht, late lente - zware vracht groen de bomen dragen - klaar de blauwe lucht op 't sterk daken-rood, geducht bolwerk, blaak'rend in de Dage!…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…