Alle inzendingen over lawaai

Nu weet ik dat het lawaai van de dwaas Een zweep is voor trommelvlies en trilhaar Maar ook voor mijn slapend gat Dat zijn dril verdient. Gestriemde stilte. Ik doe alsof het geen aanslag is Hoe de dwaas het wit besmeurt Zijn kwast gedoopt in pek.…

Wat lawaai en boze dromen ongevraagd gekomen vragen om wat rust onder hoge bomen. Dus dit weekend wandelweer, graag wat stilte, meer niet meer.…

het zijn maakt veel lawaai het rijdt over me heen als een goederentrein zo midden in de nacht het legt me lam ik wacht op de zon daar aan de overkant vol ongeduld snak ik naar lichtheid zonder treinsporen…

Elke eerste maandag van de maand, wordt het alarm getest, geloei klinkt overal, net als bij ons in huis, de hond (je) kan het geluid zo goed weerstaan, dat ie, met stip bovenaan, het loeien van de sirenes overstemd! Het duurt maar even, echter heel ons gezin weet, zodra het geloei begint, staat de hond met zijn kop omhoog, als een…

Leven in het lawaai Overal heel veel geluid Er is angst voor stilte De knop gaat nooit op ‘uit’ Daar is weer een bericht Bang om iets te missen Gauw eens even lezen O, dit kan ik wel wissen Hé, dat is een fijn bericht Hier heb ik lang op gewacht Eindelijk is het dan gekomen Dit keer geen slapeloze nacht En weer een bericht Even kijken…

Door het lawaai in onze treinwagon -De decibellen vlogen om de oren- Was het onmogelijk elkaar te horen, Dús naar een plek waar je wel praten kon. Zodat wij in de stiltecoupé zaten, Want daar kan je tenminste rustig praten.…

Kraanvogels zijn het een afschuwelijk lawaai boven de Loire…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

En alles maakt lawaai. Je denkt een puzzel, of een kleurboek, potloden dan misschien, ze zoeken het knopje van het batterijenlaatje heb jij dat soms gezien? Je denkt een pop, een gewoon geval, die niet van ellende uiteen vallen zal, een kale kop, zonder sluitende ogen, is dit misschien iets wat goed bevalt?…

Ik loop in de stad golven van geluid overspoelen mij een fietser rijdt over het trottoir kundig omzeilt hij mij de mensenmassa kleurt de straten vlaggen wapperen in de zwoele zomerwind ik zwerf doelloos tussen de geuren van voedsel en vluchtig parfum hier wil ik blijven ondergedoken in het lawaai dat geen naam kent eindeloos.…

hand Hoogtepunten Dieptepunten De redacteur Zet de lijn De eindredacteur Beslist Uiteindelijk Het is een rit op de dagelijkse trein Opgemaakt en wel Naar de drukker de krant Het schrijvend werk Zit erop Het was Zwoegen en zweten veel getob De drukker Ten volste bewust van zijn vak Laat de banden draaien Midden in de nacht Een lawaai…

lawaaigedachten ze verstoren mijn moeizaam verworven stilte…

de kraanvogel breekt de stilte zijn roep raakt me dieper dan mijn huid ver van het wereldse lawaai wordt een mens gemist…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

'k Zat onder het bladerdak toen er een lawaai losbrak van vechtende mussen. Ik kwam er niet tussen, het ontlokte mij een lach. Wat een mus al niet vermag.…

Val vandaag even stil tussen alle drukte en feestgedruis; vrede groeit niet in lawaai maar in een glimlach en een groet.…

Wat is pijn Als je geen zachtheid kent Wat is verdriet Als je niet door vreugde wordt verwend Wat zijn verlangens Als ze worden vergeten Wat is stilte Als het lawaai is verdwenen Wat zijn tranen Als er geen liefde meer is om te bewenen…

soms hoor ik korrels specie schuiven tussen de stenen van buitenmuren vooral 's nachts maken ze lawaai in het duister schuifel ik op zoek naar sluimering…

Val vandaag even stil tussen alle drukte en feestgedruis; vrede groeit niet in lawaai maar in een glimlach en een groet. Zalige Kerstmis en warme groet voor iedereen.…

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

de hemel werd gevuld met bliksemschicht en donderslag vader genoot van het lawaai en het spektakel wat een surprise zijn nakomelingen hadden hem niets mooiers kunnen schenken hij wist nog niet hoe de Tijd het lint van het leven ontrollen zou…

Ver van lawaai en herrie, drammers en gedruk, van te weinig met teveel op een te klein stuk. Streel ik verre zichten waar het weids de zon verwaait, en haar waterlanden nog weten van geluk.…

Mij toegeworpen redt een verdriet zich uit golven van loshangend waaien in een lawaai van vers gewassen wit buiten adem maak ik een sprong in de uitgeputte diepte van een opluchting -------------------------------- uit: 'Het liegend Konijn' 2012.…

het was stil in het lawaai van afwezige ogen, enkel geluiden van de ziel beroerden ons aller hart echter toen ‘t licht zich af kon stemmen op het hier en nu brak het ijs na klanken van gedeelde smart…

de vraag is vast al eens eerder gesteld maakt een vallende boom in het bos net zoveel lawaai als er niemand is om dit voorval aan te horen of te zien? of, wanneer een gouden zonnestraal door wolken priemt vanuit het blauwe maakt die stiekem lawaai als er geen mens is genietend van haar warmte en haar licht?…