inloggen

Alle inzendingen over lawine

32 resultaten.

Sorteren op:

Lawine

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 94
Een vijand die je niet tegen je moet hebben, want wederom, net een maand na de vorige lawine, is er ook vandaag weer een vracht sneeuw, in de vorm van een lawine met mensen ertussen naar beneden gekomen. De prachtige witte wereld heeft wederom slachtoffers gemaakt.…

Lawine

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 298
soms overvalt ons een lawine van pijn die het uitzicht doet verdwijnen overmacht schijnt dan heerser te zijn het doet onze verwachting ondermijnen niemand ontkomt aan schaduwen van het bestaan, hoe edel de mens ook is, ieder wordt ooit geslagen met een worstelend gemis als ze niet meer worden gesproken ademen woorden slechts in stilte…

De Steen

hartenkreet
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.337
Geef me een duw En ik geef je te leen Een lawine van stenen, ruw. Maar niemand duwt. Ik blijf staan en ween Tot de storm luwt En weer ben, een gewone steen.…
Jonas25 januari 2003Lees meer…

Referendum

snelsonnet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 235
Wel duizenden zijn om de tuin geleid Zij vrezen het verdrag met Oekraïne omdat zij denken dat straks een lawine van Oekraïners grenzen overschrijdt GeenPeil heeft ’t onderbuikje sterk bespeeld Jan Roos was goed en duidelijk in beeld…

Zeggen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 301
De tranen vielen 1 na 1 en vormden een lawine die de rots doordrong.…

Lawine van werkelijkheden

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 161
Een ontzagwekkende lawine van werkelijkheden Meanderend door lichaam en ziel Brengt mij in vervoering In beroering Vijf vingers aan elke hand Waarmee ik kan voelen Gewaarworden Ontdekken Proeven Twee welgevormde oorschelpen Waarmee ik mijn levenslied in agitato aanhoor Een paar ogen Aanschouwt de onmiddellijke omgeving Merkt op Onderscheidt…

je schouder vlamt

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 244
je klimt met mij je schouder vlamt als ik mijn vleugels spreid en jij de stenen mijdt die achter ons het pad markeren soms lost er een en slaat herinneringen stuk in een lawine van gedachten geen afgrond vangt jouw blikken meer weidsheid doet je ogen zeer de wereld vlakt tot mogelijkheden in een maagdelijk opnieuw betreden…
wil melker1 september 2006Lees meer…

Alle remmen los

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 407
je balanceerde op de top wereld aan je voeten alle remmen los reikte verder naar de hemel maar het aardse brak je op verloor evenwicht de tijd uit zicht stortte als lawine in het diepste dal zag de hel brandde vingers aan het vuur tot in het laatste uur balancerend op de rand krabbel je omhoog op weg maar nu naar de andere…

Het kapen van de actualiteit

snelsonnet
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 339
'Lawines van Roemenen?' Maak het zeg. Zijn metaforen klinken vaak bijzonder. Maar nu: "We sneeuwen door die Polen onder, en zijn als land volkomen van de Lech?" De dag erna, je weet al hoe het gaat, weet hij natuurlijk van de prins geen kwaad.…

Stabiel, maar niet buiten levensgevaar

snelsonnet
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 505
De pers ontving niet meer dan deze frase Kort na de berging van de drieste prins Dus maakte men het nieuws maar anderszins Want ja, zo’n incident brengt toch extase Ik weet inmiddels meer dan ooit van sneeuw Van Friso, Mabel, pistes, Lech en.. (geeuw..)…

Buitenbeentje

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 330
Geneesheren kwamen te pas, daar de dame bedolven werd door een lawine. De beslissing om buiten de piste te gaan was fataal voor d' artieste. 'Wat stom was ze toch,' zei d'r weduwnaar nog, 'het was buiten de pot, dat ze pieste.'…
Aubrey20 februari 2012Lees meer…

Onder het ijzig witte laken

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 303
waarom het broze beglijden wakkeren wekt weerstand lichte beweging doet onderwerpen kilte overmeestert welk lieflijk leven evenzeer erkent ontdooit in tranen van een lege geest naar bestendig zuchten laat hier onbuigzaamheid niet samensmelten…

De straf des doods

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 355
Het geluid gelijkt een lawine In een verlaten sneeuwcabine. Nu, enkele seconden gedwee. Slechts één vraag rest: Wannéér komt de tijd Van het voorval dat ieder zo mijdt, Wanneer het finale oordeel wordt geveld. Waanbeelden nemen mij in hun ban. Wordt mijn ziel al naar beneden gesleept, Of is dat slechts mijn gedachtengang?…

De altviolen zijn gestemd.

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 524
De altviolen zijn gestemd en ook het kwaad vermoeden, de lawine van de nieuwsberichten, de geuren en kleuren van de lente onder het witte van de sneeuw die genadeloos alles toedekt.…
Adeleyd25 maart 2008Lees meer…

Toples

netgedicht
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 10.756
Ik ben een poëtisch hoge berg massief met silhouet onwrikbaar toren ik, verhevenheid gewaar, elke minaret tot dwerg Ik laat schallen tegen hen keren als ze wijken van mijn wetten ‘k zal ze met lawine`s pletten `t is mijn natuur om te verweren Hoor mijn loeiend holle klanken zie de pioniers bevriezen die ik hinder te beginnen Klim niet…
WOLF21 juli 2003Lees meer…

Stuiteren gestaag

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 66
knikkers rolden oppervlaktes bolden licht klingelde in transparante lucht zij kwamen van bovenaan tevreden naar beneden lieten zich helemaal gaan een glazen waterval die fonkelde in muziek van de zon tot de pot alles won rusten samen zonder geluid in gelijkvormige kromming tot er eentje verschuift als een lawine waaieren ze…

Eilanden

gedicht
2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 7.181
Vrouwen die schreeuwend als pauwen doe-het-zelfkasten in elkaar kleunen terwijl huishoudelijke apparaten met een geraas of er een lawine naar beneden komt schoon wasgoed de kamer in katapulteren: dat alles is niet prettig.…

Fonoliet

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
De enige weerklank die ik nu nog hoor is mijn eigen echo die zelfs het zuchten weerkaatst vanaf lege muren opgetrokken uit beton en niet doorheen te komen verschans ik me vaak achter mijn eigen schaduw wat ik ooit wenste kent de herinnering niet meer bedolven onder een lawine van vergeten woorden de hoeksteen grijs en…
Rena29 april 2014Lees meer…

Wenen, elke nieuwjaarsdag

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.247
verzadiging Ondertussen borrelen uit de steegjes groepjes geïnteresseerde drukte op even later verwachten ze machtige en magistrale stemmen Terwijl 't concert Europa met traditie bombardeert hinkt de vrouw nog een laatste keer op de rand van de schokgolf Uiteindelijk overwonnen gaat ze net als Wenen voor één dag gebukt onder een lawine…

De eerste man

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.504
Een onschuldig kind liefde geven kan net als een lichte sneeuwbal een gigantische lawine bewegen spaart generaties voor een diep dal.…

De olifant en de mus

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 417
tekeer De olifant voelde zich bang voor de dood Een musje trok tjilpend zijn aandacht: ‘U bent zo sterk dus spring net als ik’ Achter het donzen balletje aan sprong de kolos, zonder angst en met alle kracht En het musje spreidde zijn vlerkjes en lachte zich de driedubbele hik Maar door de knal van olifants val kwam er een geweldige lawine…

Queesteskind II

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 127
Het boek lonkt naar mij en de pagina scheurt in twee, daar waar de essentie staat en wordt onleesbaar De voldoening takelt de kennis af naar een volgende collaps “ Nood breekt wet”, zeg ik zachtjes Ik wacht gelaten de lawine af en lijm de pagina delen zorgvuldig weer aanéén Een symbolisch ritueel om de goden weer terug te vinden…

Mijn godenlach is weg

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 228
Mijn godenlach is weggemaakt door een lawine van kwaadheid die jij over mij heen stortte, in één klap heb je onze hemel het graf in geholpen, bespuugd en driftig aangestampt alsof ik er nog uit zou kunnen klimmen na zoveel geraffineerd doodgraven.…

hittegolf

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 415
azuren kust hij werpt een opblaasdolfijn naar een schuimkop fabriekspoorten knarsen dicht de pens van de dokter suddert in Toscane de wijnboer plukt haastig zijn ranken kaal de Rijn bereikt haar laagste peil een dijk scheurt in de droogte in Portugal heeft een smeulende peuk de vlam gewekt in de Alpen ontketent de smeltende gletsjer een lawine…
Wim Veen12 augustus 2006Lees meer…

Expeditie

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 6.179
We kennen de plek waar we het spoor bijster zullen raken waar we door de grappen heen zullen zijn en een lawine ons gezelschap zal halveren. Daar zal december blijven duren en de storm zal onze sentimenten aanwakkeren op een manier die onze geldschieters zal bekoren.…
Jan Baeke17 januari 2014Lees meer…

Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.534
Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen, Dat kleine ding, zoek onder wolk-ruïnen; Dan 's morgens staat, bij donder van lawinen, 'T kosmisch sonnet van kleuren en van lijnen: Grens tussen blauwe, onwereldse kwatrijnen, Hangt smal een wolkenstreep, geel als lupinen; Omhoog, omlaag wijzen, aardse terzinen, Sneeuwtoppen rood, en glooiend…

Passie

hartenkreet
3.0 met 50 stemmen aantal keer bekeken 6.881
je je uit verleidelijk, zoals je blik die leek te fluisteren : ‘Ben ik niet mooi, o man ‘ O ja, eindeloos mooi was je mooi als de dageraad die naakt voortsnelt over ongerepte sneeuw Je deed mijn bloed ruisen als de branding in de storm de prangende hitte van passie Toen verstrengelden onze lichamen zich worstelden teder in een lawine…

Hommage

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 220
De Mount Everest ligt er stil en ijskoud bij. Gisteren nog hoorde hij je vreugdekreten. De top gehaald, het gezwoeg beloond. De Mount Everest ligt er stil en ijskoud bij. De tranen van verdriet sijpelen tussen de gletscherspleten. Hoogteziekte deed je lichaam falen. Eric Arnold, we zullen je niet vergeten. De top gehaald, het gezwoeg…

Vrij

gedicht
2.0 met 35 stemmen aantal keer bekeken 12.594
Hier is het donker, lawine, golf, grot. Sinds een week of twee heb ik mij met de grootst mogelijke concentratie naar de stad toe bewogen en nu lig ik hier voor een uit steen gehouwen kade waarop illuminiserend licht valt. Naast mij een dier, zo weinig opmerkzaam, zijn hartslag rilt obsceen tegen mij aan.…
Meer laden...