Alle inzendingen over leeft

Geldt hier dan, “wie dan leeft, die dan zorgt”?…

Zorgen maken om een ander Doen we niet meer Je druk maken om een ander Doen we niet meer Wie dan leeft... Lief zijn voor een ander Zijn we niet meer Een aai over een bol Doen we niet meer Wie dan leeft...…

Water aan de kook brengen is een opwindende gebeurtenis. Elke avond beleef ik een wonder. Mijn waterkoker wordt kokendheet. Ik zie dolle belletjes ontstaan. Water verdampt terwijl ik kijk. Wat ijzig koud en stil was is razernij geworden. Zorgvuldig vul ik mijn kruik. Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water. Slaap…

Bedek de ogen met zijde, de oneindigheid staat er vol van, daarin verdrinken beelden in stromen tranen, die ons besprongen , verlaat de kuise wil, waaraan je bent ontkomen in een achteloos gebaar, de choreografie van een gefascineerde beweging, beloften gevoerd met zachte woorden, een dans die leeft in mijn verstrikte handen.…

wat geweest is, is niet geweest, maar leeft voort!…

Maar de woorden zijn vervaagd Al voordat hij er erg in heeft Dus langzaam komt hij weer bij zinnen Opent luiken, ramen, deuren Verdrijft de eenzaamheid naar buiten En vertelt, tot in den treure Dat hij leeft…

ze kan het moeilijk begrijpen ze wil alles bekijken en het één met andere vergelijken maar de wonden spreken boekdelen haar stem is weg ze probeert te praten met een uitweg langzaam aan te herstellen maar haar boze dromen die kwellen door de zanderige, heuvelige wegen en de modder onder haar voeten zal zij meer weten dan ons hoe het is om…

onbewogen, “al zwevend de zon tegemoet, wolkenhoog, in al de mooie kleuren van een regenboog, voor al de mensen, zonder onderscheid, van ras, kleur of gender, gelijk in vrijheid, in eerlijk respect voor ieders mijn en dijn, het eeuwenoud verhaal, in elk zijn welzijn, de wijze les over wie liefde krijgt en geeft”: “Heb eerbied voor al wat leeft…

Dood is hij niet dood want de stilte is waar hij begint. Zijn muziek is altijd dichtbij het leven en de woorden die leven met zijn stem die wenst wat niemand kan vergeten als hij de dood weer ontroerd laat wachten op zijn laatste act. (25 jaar is geen eeuwigheid)…

al draai je niet meer mee in het spel op aarde je blijft voor mij altijd van grote waarde ik zal je koesteren in het besef dat je niet meer leeft ik zal je liefhebben zolang de rivier in mij tranen geeft…

boodschap me niet over jouw laatste kerst dit jaar ik wil het, hoor je, toch niet horen alsof je de dood nu al binnenlaat begin deze keer niet over het duister en kom me niet aan met het leed van oorlog en honger en zorgen kom alsjeblieft met je warmte ik kruip dicht tegen je aan en besef godzijdank dat je leeft…

Dwalend in gedachten gaan mijn ogen voort naar al wat leeft. En wat mij toelachte op de helling van pijn en vrees. Ergens in een hoekje waar ik een boek lees. De stilte overheerst mijn hartslag lijkt monotoon. Is af en toe van slag van immer wonderschoon.…

Wie dan leeft zal omkijken en denken dat wij zonder zorgen waren, maar wij zijn niet zonder zorgen, dat wij ons druk maakten om een dode mus, maar wij maken ons niet druk om een dode mus, maar om een levende, een levensgevaarlijke, een dodelijke mus en dat wij gelukkig waren en niet beseften hoe dood wij spoedig zouden zijn. ---…

de wind die over de zeedijk ons bevoer als vreemdelingen op haar rug blies de klanken van de door ons bespeelde klankschalen over kwelder en Wad zij, zij die de dood heeft geaccepteerd leeft haar laatste momenten voor vandaag aan mijn zij, spelen met de muziek en de klanken de wereld laten overgaan en wellicht de hemel alvast voor haar…

De onuitgegeven gedachten en regels grond, de gezaaide dagboekfragmenten de straten en lanen die ik slapend beliep, dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk aan het voetlicht leggen, ik denk van niet. Bij sommige momenten hoeft niemand toe te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon wat we niet hadden, te maaien of betreden. Nu…

De herfst waait door mijn hoofd en ik verlang slechts naar de zang en storm van de wind over wat mij is beloofd: een lang en gelukkig leven zolang als dat ik deze herfst voorgoed mag beleven.…

Sterren zo ver in het zwart, her en der. Wat is de wereld klein en het Rijk der Hemelen groot, oneindig. In ieder wezen brandt het vuur, doch het leven dooft op den duur...…

Ik voelde mij als een kogelvrij vest, niets kon mij raken. Voor donder en bliksem was ik veilig. Stormen deerden mij niet. Zelfs het duister kon mij niet opslokken. Maar ik miste het Licht!…

Mijn grootvader en ik, waren jarenlang vrienden. Ik sprak met hem zoals ik nu, met mijn kleinkinderen praat. Hij vertelde mij, zestig jaar geleden, dat zijn opa ernstig bij zijn wiegje stond. In het jaar achttienhonderdzesentachtig. Hier, mijmerend op mijn zolder, waar foto's in oude dozen rusten. zie ik mijn goede, bloedeigen opa, en…

er is een engel die mijn kind hoedt die zo vaak in zijn overmoed het leven zo roekeloos lijd misschien is het juist omdat hij zo om het leven geeft dat die engel zo dicht bij hem leeft.…

Als je wordt geboren, onschuldig en naakt In een Paleis of ergens drie hoog achter Staat er geschreven wat je van je korte leventje maakt Had Leonhardt Huizenga niet ooit eens de gedachte “Je leeft maar zo kort, en je bent zo lang dood” Dat mag dan wel zo zijn, maar wie zegt me dat... ...het leven eindigt bij de laatste ademstoot?…

Leef je leven Je leeft jouw leven Je leeft je leven slecht of goed Je leeft gewoon je leven, zoals jij denkt dat het moet Je leeft zoals je leeft, aan jou is het leven gegeven Je leeft op deze aarde maar èèn keer Je leeft en richt je ogen ten hemel, bidt en vraagt om genade Je leeft, wanneer je leven eindigt dat weet alleen de Heer Je leeft…

Hoe eindeloos leeft vertrouwen onopgebouwd, hoe raakt illustere illusie troostloze doffe liefde kwijt? Als waarheid leeft, onbevreesdheid in vragen die bij het leven horen. Als de leugen verschuilt waar eerlijkheid verschijnen kan, waar geen liefde macht weergeeft.…

niet echt geloofwaardig nog het eind van mijn straat maar het is de grote daad die nu echt roept door de seizoenen heen twee maal bomen in bloei en dan kaal daarna wordt alles beter profeet en de eer van de veter buig mischien heel diep door mijn fouten de profeet in licht moet je die soms haten? alles wordt opnieuw geschapen waren het…

van zee De zoute lucht De zon schijnt Water verdampt Een wolk verschijnt De wolk raakt vol Regen valt de natuur bloeit Door water val De zon gaat schijnen De wolk verdwijnt De wolk verdampt De maan komt op De zon verdwijnt Het is nacht De wereld rust De wereld slaapt Tot de zon weer schijnt En hij ontwaakt De wereld leeft…

Economie en produceren is synoniem aan een negeren van de armoede die leeft op de straat. Voor welke brood en bed niet langer de norm zijn en medische zorg niet langer op een wachtlijst staat.…

Liefde Nu Is waar het om gaat Zit in Jou en mij en in alles wat leeft Alles Is Liefde…

Ze leeft ze lacht niet opvallend maar toch ze leeft ze huilt niet te veel want toch ze leeft ze zit in de auto ze rijdt ze leeft ze slipt ze botst ze sterft maar toch ze leeft nog steeds in ons hart.…

Samen met een musje koffie drinken. Spontaan, zomaar, zonder afspraak. Samen genieten van het toeval, dat niet toevallig is.…

Wanneer ik U meen te zien, zie ik wolken kleuren, in het breken van Uw licht. Wanneer ik meen U te horen. hoor ik het jagen van de wind. Wanneer ik in diepe stilte bid, voel ik het kloppen van mijn hart. Wanneer mensen U menen te kennen, kennen ze zichzelf niet.…