2049 resultaten.
Haar ogen spiegelen zich in mij
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 776 zij kijkt alsof ik lucht ben
ik laat haar in een verte staren
die enkel leegte biedt
ze veegt haar tranen langs mijn huid
ik zie er soms zo mistig uit
dat zij geen toekomst ziet
die brengt haar niet waarnaar ze smacht
ze mist de vent waar zij op wacht
steeds vaker droef van blik
zie ik haar ogen wanhoop baren…
Niemand
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.272 En niemand kan de leegte vullen,
die ze achterliet bij mij.…
…Dood spoor…
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 573 Staande bij het zelfde kruispunt
op de dode helft van het spoor
is het alsof je niets meer hoort
niets meer ziet dan leegte
Traag slepend vervolgt zich de weg
in zuigende modder zonder bodem
neemt de zwaartekracht weer toe
genadeloos als de botte realiteit
Dit is niet het goede moment
om nu hier te zijn zonder koers
niet klaar voor een…
Toverslag
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 781 Groot is de leegte
die je vol praat
met kleine
woorden die als
insecten je leugens
verteren.
Je bent geen
tovenaar maar
je goochelt
met emoties
van iedereen die
volgt
als je lacht
en weet
elke zwijgende
dankbaarheid
is jouw deel.…
Echo
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.668 Een wonder in wording
Als een plantenzaadje dat ontkiemt
Als uit het niets ontstaan
Ben jij het die leegte verving
Het bloeden van de drager blijft uit
Een onzekere tijd breekt aan
Toch zal alles voorspoedig gaan
Jij bent het ware levensfruit
Ineens verschijn je uit de duisternis
Een piepklein mensje ergens daar onder
Hoe je het ook bekijkt…
Vergeten in hout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.070 Om alleen achter te blijven
met een afgekloven stilte
in een te grote leegte.…
Nieuw de nacht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 693 Trillend lekt de maan
zilte melk op je amberhuid
zacht je vingers, los je haar
wind waait lauwe druiven aan
Ik drink je lach, je oogopslag
jaag je tong op drift in mij
hoor de krekel, hoor hem niet
glijd en val in leegte diep
Voor even één, de eerste keer
voor even nergens, niemand meer…
Op weg naar stilte
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.269 hij braakt zijn droom
in een dronken nacht
vergrijpt zich blind
aan roemloos denken
beschuldigt zichzelf
begrijpt enkel de leegte
zonder rust en met
een stervend gelaat
met onbestemde vleugels
breken zijn ogen en
de grens waar nooit meer
een dag zal wachten
een schaduw valt neer
marmert zijn mond
donker glijdend
- het is voorbij…
Nagedachten van een vreemdeling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.098 Ik heb je nooit gekend
En met gesmoorde keel
Word jij meer bekend
Als ik je sporen zoek
En elk gevonden deel
Belees als open boek
Dan beeld ik mij nu in
Wie jij bent geweest
En hoe ik jou verzin
En ook die leegte schep
Waarin ik onbevreesd
Jouw ziel gevonden heb
----------------------------------------------------
Opgedragen aan…
Sluierbewolking
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 267 mistflarden ontnemen mij
het zicht op het morgenrood
verduisteren de dag
vertroebelen het licht
stappen worden onzeker
op de tast zoek ik de weg
maar hoe navigeer ik
zonder houvast
angst hangt als een grijze nevel
in mijn binnenste
ik kan hem niet uitademen
de kilte bouwt een nest
van leegte in mijn borst
ik verdwaal in sluiers
tussen…
poëzie laat mij niet staan
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 216 poëzie laat mij niet staan
keer mij de rug niet toe
laat mij niet in leegte van woorden
verlos me van mijn taalverlies
interpreteer me in de schors van je ziel
geef me passende schoenen
zodat woorden kunnen dansen
in vloeibare lijnen op het puntje van mijn tong
laat me bladeren in notities
een hint is dat mogelijk…
een fragment van aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 341 mijn lelijkheid
breekt de grond
open
door een bevrijdend
oordeel van de dood
vlinders
in donkere tijd
leggen wanhopig
hun gewicht
op mijn trommelvlies
wanneer een maskerade
verzandt in late zonde
van leegte
ik leg me
naakt in de aarde
en vraag gratie
in dat ene moment van
waarheid
mijn ogen ver weg
als vogels…
Duister leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.186 Ik verdween in het verleden
Verdwaalde in mijn utopie
Waar zekerheid illusie was
Vond geen ‘mij’ hier in het heden
Voor eeuwig dwaal ik nu rond
In het duister van mijn geest
Levend tussen vervlogen schimmen
Is het waar ik uiteindelijk erkenning vond
Het licht laat ik nu achter mij
Omarm de kille leegte
Die mij langzaam doet verstenen…
Ga weg!
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.253 Zon ga weg met je stekende stralen
Zon ga weg met je oogpijnlijke licht
Zon ga weg met je walgelijke warmte
Zon ga weg met je zomerse zotheid
Zon ga weg met je verdomde vrolijkheid
Laat mij in mijn zwartheid en mijn leegte en pijn
Ze is pas dood
JIJ hoort er niet te zijn!…
woordwijzers
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 302 de lente is heen
in dit stilleven van
woorden
onmachtig weggegleden
zoals een glinstering op het water
veroverd door de nacht
waar stemloze vogels, zwartgepluimd
in leegte graven en uren tellen
opnieuw en opnieuw
tot elk geruis verdwenen is, zelfs
in mijn diepste slaap
of misschien wacht ik onbewogen
op de wind, veel verder…
Vuurtorenwachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 Het licht dat nooit dooft,
baken in zee,
houvast in de chaos
van wat begin, midden
en einde verhaal is
van Genesis tot Openbaring,
van woeste leegte
naar het Eeuwig Licht.
Gedicht naar het gelijknamige boek
“Vuurtorenwachten” van Jeanette Winterson.…
als de dood passeert
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.592 waarom is een
doodgeboren woord
geschreven in een zucht
naar onhaalbaar verlangen
indien het bestaan
ongevraagd
mijn hart doorboort
en denken
in dwang lijkt gevangen
oh natuurlijk
zijn er gedachten
welke de rede
van nature achten
en spreekt een woord
over wederopstanding
en verwachten
*
we vullen echter
leegte met…
Jouw dood
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 608 Nu mijn leeftijd zacht
bij jou aan aanschuift
en ik de rozen zie verwelken
in de vaas die jouw herinnering is
verbijt ik me in miskleunde uren
en graaf een tunnel naar ’t begin
in jouw geborgen hand
slechts een pad vol knarsende schelpen
loopt voor me uit en ik zie de pas ontgonnen aarde
voor altijd jouw leegte vullen…
Een prachtig beeld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 136 Als ze je in de verte zien,
roerloos als een regengordijn;
ondoordringbaar, omdat je
afstand genomen hebt van
deze ongedwongen sfeer;
de leegte van het bestaan op-
vullend, je verzettend tegen
waar je nooit thuis was,
op eigen initiatief afstand
nemend van water en aarde,
stille stranden, blauwe luchten,
de ontwakende steden:
definitief…
Gevaarlijke bekoring
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 136 Ik ben wie ik ben
dat wil ik nog zeggen
nu mijn vrienden zijn verdwenen
trek ik mij terug
in de gevaarlijke bekoring
van een emotieloze natuur
met een laatste peuk in mijn handen
toog ik mij naar de spiegel
om mijn ego te ontwaren
in diepere sobere kilte
ontvloeit mijn zaad
eenzaam uit mijn gedachten
in dit festijn van leegte
weet mijn…
Zelfkennis
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 250 Door mij verleden te spiegelen
ontwaar ik een oneindige leegte
alwaar warmte van de ziel ontbreekt
verward vraag ik mij, ben ik dood
Dan laat de huid van mijn gelaat los
en zie in de oogkassen het onrecht
aangedaan tijdens mijn kort bestaan
jegens miljoenen stervelingen
Ik zag dus maar weerde het niet
ik berust in mijn dood zijn
Ik…
Zoekend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 104 Scheermesje met warm water
verlost bloed met snijdende pijn
het vervullen van de leegte
laat mijn hart sneller tikken.
Ik zal je net niet vangen
wanneer je dreigt te vallen
omdat je zelf weet, beter weet
dat de kennis mij daar ontbreekt.…
Als de stilte zwijgt
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 483 de stilte zwijgt
duizend nachten
etmalen lang
bestormen
bomen mijn gedachten
ook al vormen lippen zich
om woorden te benoemen
de tong blijft verstijfd achter
en hoor ik hartslagen
in mijn oren zoemen
zo ongeveer
dragen tranen het gemoed
een traag stromende fontein
die eeuwige leegte ruist
in ongenaakbare overvloed…
Dood
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 586 Alsof je dood bent
zomaar verdwenen
Zonder een bericht
nam jij de benen
Alsof je dood bent
en niet meer bestaat
Jouw geur vervlogen
mij hier achterlaat
Alsof je dood bent
mijn hart zo gekwetst
Jouw leegte opvullen
is al wat mij rest
Alsof ik dood ben
dat raakt me het meest
Het lijkt nu net………
of ik er nooit ben geweest…
Woorden en Zinnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 316 Leegte door de stilte die ik voel.
Geen vertier door het ontbreken van een doel.
Ik doel op woorden.
Die klinken als harmonieuze akkoorden.
Woorden als een combinatie van gevoel en verstand.
Zinnen opgebouwd met een oneindig verband.…
twaalf uur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 235 de tafel droeg een lepel, bonen en een bord
jouw handen droegen niets
slechts leegte tussen vingers
een verloren woord hing in je ogen
ik droeg jou
en wie je was
gaf mijn weten opdracht
in jouw nood de hand te zijn, die
leven bond
machteloze happen pap
verdwenen
in jouw weggedwaalde mond…
Dodenbloemen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 Ik ben
zoals de dodenbloemen
op jouw graf
ik zwijg wanneer er stilte heerst
waai mee met de melodie
van de herfstwind
als er ergernis is
laat ik mijn kleuren vallen
ik verlies mijn hart
mijn meeldraden
trillen in leegte
mijn kromme stengel
bedroefd zijn lengte
in bekentenissen
die zich verlaten
zoals de dodenbloemen
op jouw…
Gewichtloos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 256 ik zoek mijn plek
op de regenboog
en zie,
ik glij
het ebt
in mijn wintergetij
de hemel lijkt
ook minder hoog
het landen
dwingt de weegschaal
met een scherp oog
tot balanceren;
veel lucht en nog meer aarde
blijken eens temeer
lichtgewichten
de laatste zucht
verliest vele gezichten
de ontstane leegte
kan in eeuwige tijd…
Reciprook
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 152 ik loop deze dagen
door de geest
van een getraliede cel
gevuld met dove oren
doch met leegte het meest
verwijl in het gewicht
van een aangekleed skelet
ogen op niets gericht,
een ongeschreven wet,
die verdwalen in
een vergezicht
van water en brood
dat sprakeloosheid
als horizon kent
het is de
wederkerige schaduw
waar binnen…
alleen 's nachts
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 214 ik nodig olifanten uit
dikbuikig
in cirkels rond mijn lichaam
hoor alles dreunen
op het linoleum van de leegte
wijsvingers breken maanlicht
meedogenloos
in het spoor dat ze achterlaten
slapende kamers
en striemen worden geklemd
tussen slagtanden en een bloedend hart
ik begraaf mezelf
onder aarde en bladeren
en blijf nog even…