Alle inzendingen over leggen

de laatste eer voetbalstadion doodskist op middenstip eigen orkest zangfestijn legio béste vrienden bloemen leggen met elkaar vuurpotten, aanstekers bierfestijn valt wat te beleven!…

we zijn op zoek naar de ultieme grens hoevaak al is de droom uiteen gespat maar onvermoeibaar leggen we de lat steeds hoger, want zo is eenmaal de mens we stellen scherp, maar stof op onze lens beperkt het zicht, niets kruist ons pad zo blijft het antwoord uit waar men om bad een spiegelbeeld is onze diepste wens zeg me wie er geen rib voor…

Tot het daglicht wordt geboren is de nacht van mij en behoor ik aan haar Ik speel een spel met mijn bewustzijn en voor een paar uur ben ik niet te verslaan Tot ik voel dat ze me inhaalt en ik de waarheid weer aan moet gaan De nacht stroomt als een kabbelend beekje de dag is een wild kolkende zee En de koers die ik ga is niet vast te leggen…

van het spel van eb en vloed ons gesprek verliep wat “bochtig” ik wist nog niet zo goed hoe mij te gedragen ervaring was nog nul ik durfde niets te wagen voelde me een sul en jij leek zoveel ouder terwijl je dat niet was je handen werden kouder verborg ze in mijn jas en zonder iets te zeggen heb jij mij toen gekust er was niets uit te leggen…

Vraag mij hoe het ervoor staat met het leven En ik zal zeggen: Mij gaat alles goed Ik heb over niks te klagen Er is niks wat mij verdriet Toch is er iets niet in de haak Ik kan de vinger niet op leggen Maar het lege gevoel in me dat groeit Gevoel te leven zonder reden Gevoel te leven zonder hart Te leven als een robot, die puur zijn taken doet…

Z'n witte voetje wil JP niet missen, als Bush 'm zegt: 'U zou er eer in leggen, als u me hielp aan dichter Driek van Wissen.'…

man met humor en weinig woorden een ongekende kracht: de zachte macht van ervarend voelen in de stilte van het ongezegde soms ook afvragend wat hij zou bedoelen mijn beitel breekt te vroeg zoek nu in mijzelf naar zijn diepte ik kan pas zeggen wie hij was als mij is gegund nog even niet mijn lijf voor het laatst neder te leggen…

Sinds 3300 voor Christus is er de drang om vast te leggen wat er omgaat in de mens; om elke gedachte, elke wens ook te beschrijven.…

Papier, een pen, hier buiten schrijven het marmer van de tafel koel en zo geschikt als onderblad de straatlantaarn geeft licht genoeg om koelte vast te leggen want vóór de buien uit vakantieland wordt alle warmte weggeduwd dus alleszins aanvaardbaar is mijn glas pastis met ijskoud water en wel: binnen mijn handbereik over de Singel klinkt…

Problemen kondigen hun aanwezigheid aan Maar de mijne… niemand ziet ze staan Blauwe plekken, het symbool van pijn Maar niemand wil mijn beschermengel zijn Ik hoef niemand meer te vragen, te zeggen Ze willen niet horen als ik uit wil leggen Mijn rechten onderdrukt, mijn stem gesmoord Ik dans over het dunste levenskoord Ik sta alleen, geen…

Emotie wordt doodverklaard Door normen uit de rede Gevoelige waarden leggen Het loodje Hoe druist mijn teer gevoel In tegen het bruut combineren Van waarden en normen In één adem en een droge zin Hoe huilt het onbegrepene Zich door het gevoelig kind Dat telkens wordt gestoord Van het rationele woord Dat heel beredeneerd Als was er…

Ja, toen mijn tranen, als getuigen van mijn smart, Verzelschapt met een tal van zuchten uit mijn hart, U schenen 't aldermeest mijn liefde uit te leggen. Toen deed ik, Klorimeen, al eveneens als nu, Dat is (om u in 't eind de waarheid op te zeggen) Ik lachte in mijn geest, en schoor de gek met u.…

Moet ik ze dan maar leggen in vitrines, of is het dat je dít vers wél waardeert? Hou ik mijn hoofd tegen jouw warme vel, zodat je als een drilboor spinnen gaat, dan denk ik: o wat ben je toch een tinus.…

ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal nog doen dagdromen nemen me ijlings mee ik bouw zandkastelen aan zee pluk korenbloem en klaproos werk aandachtig aan een kijkdoos haasje over en zakdoekje leggen…

Al zal er ergens nog een laatste strootje liggen Begraven onder kilometers zand van geschiedenis Ook Hij die voor onze zonden het loodje moest leggen Gaf na z’n dood door aan de mens zijn grote ergernis Want met de juiste woorden van de kerk Het op de juiste toon intoneren, het vakbekwaam zeggen Dan Hij zelfs zich in zijn kribbe zou omdraaien…

Bevroren noten Gespeeld door de verkrampte ledematen Van een goedkope pianist Leggen de laatste hand Aan een stervende climax Waar jouw partij werd uitgesneden En ik mijzelf de hoofdrol toemeet Waarna het langzaam en te laat Binnenstromende blauw Het cliché met stomheid bevestigt. Vanavond Geen encore.…

Als één verdriet is uitgezucht, er ruimte is, zult ge zeggen, en reden daar, om ééns, toch ééns, het rouwkleed af te leggen! ‘t En doet! Daar zitten zuchten al volveerdig, neergedwongen, en beidende, in de bange borst, die geren henensprongen! Ze kwellen en ze pramen u, en baren zult ge, baren, ach!…

als ik dát maar steeds blijf zeggen, herhalen, tot ik er zelf in geloof, er voor mezelf, niets meer op hoef toe te leggen, en jij m'n hart niet steeds van je liefde berooft.. dán pas... ja, dan pas, kom ik los van jou... maar wil ik dat echt?…

Dan leggen kinderen grote kransen bij, Het Wilhelmus klinkt ineens erg luid, In de verte raast een motor voorbij.…

De ander zal huilen in de lege schoenen en ze wat bewegen, de kuil in het andere kussen zoenen zolang die daar nog is te voelen maar geen vaarwel bedoelen, ze zal nog een hele tijd knechten en kinderen moeten zeggen welke koud geworden kleren met hun menselijkheden kwijt weg te smijten, weer meer en hartverscheurend klemtoon leggen op de…

" Zal ik moeten zeggen; "als ik ben gedwongen de veren af te leggen de poëzie heeft gewonnen." Als de dood weer vraagt; "Is het niet overdreven om in het leven, zoveel tijd en energie hieraan te geven?…

boven het rode gras Dat zich verzet tegen de wind Maar desondanks diep Buigen moet voor De hemelse aanwezigheid Dronken schapen Achtervolgen koeien die Niet meer schrikken als een Soortgenoot plotseling ‘boe’ roept maar kirren als Baby’s die net zijn gaan slapen De droom van Een onthoofde kip die op het punt Stond een gouden ei te leggen…

laatst wandelde ik in een laan vol naakte zilverberken en peinsde hoe of het zou zijn om breekbaar in de wind te staan ik vroeg de bomen mij te zeggen wat het geheim was van hun kracht ze fluisterden het valt niet mee om dat zo even uit te leggen na jaren stormen af te weren groeiden onze takken krom ze kraakten moe verloren moed konden…

licht toch schijnen zo'n helder licht dat straalt laat het zonnetje niet verdwijnen in het leven waarvan je baalt Vrouwelijk schoon kan je bekoren maar je bindt je aan geen één je leidt je leven naar behoren maar ik moet zwijgen, anders ga je heen ik wil je zo veel dingen zeggen wat ik denk en wat ik voel ik heb geen kans het uit te leggen…

In ’t land zelf zullen ze nog steeds in het Engels uit moeten leggen De wetenschap, alles gebaseerd op pure theorie En ik? Is het dan wel echt wat ik zie?…

dat niet meer wordt verwacht, om uit het niets, alles te kunnen halen, en zal ervaren hoe onbewegelijk stil het wordt, om als held van dit verhaal uit te varen, om het kind tevreden te stellen, en in een onuitgesproken taal z’n fantasieën te vertellen, te beleven om zich in z’n natuur uit te kunnen leven, om dan de krappe mantel af te leggen…

Hij wist het hun heel tactisch uit te leggen. Bij nader inzien mocht z'n tent er staan. De man vergat niet 'Dank je wel' te zeggen. Hij dacht: 'Ik gun een ieder graag het zijne: laat ieders wens maar in vervulling gaan, zolang die niet in strijd is met de mijne.'…

Ik ben verzot op literaire prijzen Van AKO en van Libris tot Nobel Als het aan mij ligt zit zo'n jury wel Haast elke week een winnaar aan te wijzen Steeds als ik op tv weer van die grijze Belezen heren het gezelschapsspel Der letteren zie spelen, merk ik snel Hoezeer mijn haren niet te berge rijzen Ze leggen uit hoe fraai de schrijver schrijft…

Maar wie het gedicht kan doorgronden, of zelfs maar een beetje uit kan leggen, heeft nog lang niet 't antwoord gevonden. Of durft het antwoord niet te zeggen. Dus wacht ik, kalm hier in het duister, op het heldere moment dat zal gaan komen. Ver weg van alles, het kritisch gefluister en waar het zo goed is om te dromen.…

Ik zal er verder niks meer over zeggen en mijn gevoelens hierover niet meer bloot leggen. Maar dit wil nog wel aan je kwijt: Ik zal er ALTIJD voor je zijn en dat is een FEIT. Ook al ben ik je jonge zusje maar, en ook al ben ik hier en jij daar. 'Ik hou zielsveel van jou' Is het laatste wat ik je zeggen wou. Kusjuh van je Zusjuh…