Op het kruispunt van de Lemniscaat is elke weg dezelfde
Iets voor twaalf
Tellen elf schaapjes tien dromen
Over één werkelijkheid
Een datum verspringt
Hedens zullen kruisen
Een momentum wiegt
Om twaalf uur droom ik
Negen schaapjes op het droge
Verdrink ik zelf de tiende keer?…
Jeronimo van Elk is thuis en praat maar door
over zijn verloren knie, over zijn prothese en
vooral over die donkere nacht. Trein na trein
kwam voorbij en tussentijds ging de zaaldeur
dicht en open. Hij ontdekte: verwarmingsbuizen
suizen maar kunnen ook fluisteren en mompelen
en hun berichten registreerde hij.
Schimmen kwamen dansend voorbij…
verweerde muur
op dit steenkoude uur van waakzaamheid
Je bent getekend door een christelijk stramien
Dan kies je liever geen kruisiging
aan een crucifix
maar een martelgang door de dierenriem
II
Alpha
Ook de geest is een daad
ook het woord wordt tot stof
Omega
Wat verfijnd is wordt grof
dàn is het dat de geest de stof verlaat
Lemniscaat…
De zon is brandend aan het ondergaan.
De avond is vredig aan het vallen.
En ik? Ik ben hier mijmerend neergestreken.
Hier, aan deze tafel, onder een oude beuk,
maak ik de balans op van de dag.
De toekomst wil ik hier vergeten.
Het verleden heeft al afgedaan.
Wat bleef zijn mijn sigaren,
een glas met koffie en Keizer.
Een vogel zingt een…
Ze rusten niet de doden
ze dwalen al werden ze in
graftombes te ruste gelegd
Ze komen terug de doden
houd je vast aan dit hangend koord
lispelt de turquoise slang
Ik ben een Lemniscaat
volg mij ik wijs de weg
naar de wereld
Een onzichtbare reis
een gemaskerd bezoek
aan levende wezens
Waar Kali haar bloedige
scepter zwaait…
Kom mee naar buiten, zegt Nico
de Haan
En laat je pan- en herdersfluit
maar staan
Doch toonkunstschrijver Olivier
Messiaen
Zou met z'n patefóón naar buiten
gaan
Als vogelaar, voor één der
laureaten
Al was hij Edith Piaf en
Patachou
Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe
Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur
Naar vogelzang…