Alle inzendingen over lentefeest grasmaaier

bijna lentefeest - geluid van een grasmaaier - dansende muggen…

Een grasmaaier bromt een lentezon die zomert kort zo zal het gras…

De gedachten gaan hun gang, maar niet hun eigen gang zoals een grasmaaier die voor je uit gaat als je erachteraan loopt nu je niet kunt slapen wacht je: tot wat er in je hoofd gebeurt zijn eigen vlucht gaat nemen val je niet in slaap of je kunt niet in slaap vallen of: kun je je niet in slaap laten vallen wat is het je laat je voeten…

Nu dagen lengen ontwaakt de natuur voor u klank vol lentefeest…

welkom frisse groene blaadjes fleurig wapperend in de zeewind/april warme zonnewarmte schaars geklede vrolijke kinderen mensen deze maand doet wat het wil snuif de kostbare zeelucht wandelend over het zand blote voeten/ voetjes zomersproetjes bruine toetjes veelkleurige zonnehoedjes LENTEGROETJES…

Ik zit in de zon een grasmaaier slaat op hol ooit was het stil hoelang houdt hij het vol een hond blaft of is het hoest burenstemmen klinken hol…

want duizelingwekkend hoog zweef je over alle hekjes drie snelle wielen en vier sterke armen verder en verder en verder langs dijken en rosgekopte grutto's als marskramers op pad almaar rechtdoor alle uitspanningen dicht want maandag dinsdag zondag is de dag des Heren eten genadebrood en moedermelk en alle vogels zingen en…

Tegen 't blauwe van de hemel prijken pril groen blad en blije bloesem. Kikkerdril in droesem bereidt zich voor op een kakafonie, een vermengen, tijdens dagen die maar lengen. Vogels nestelen en tjilpen, fluiten, willen jubelend hun liefde uiten. En in de tuinen, langs de weg, als hingen om te vieren, tere bloemenslingers te sieren…

doorheen het duister kwam het Licht te zweven de dood was niet echt werkelijkheid geweest in de ontluistering ontwaakte het nieuwe leven doorheen het duister kwam het Licht te zweven waaraan wij onze pijn en smarten mogen geven de Japanse kerselaar bloesemt tot een lentefeest doorheen het duister kwam het Licht te zweven de…

De bril der verwondering draag ik sinds mijn kindertijd. Hij kleurt het leven, leerde me kijken voorbij de bokaal. Ik hang nu tussen klein en groot, mijn kom wordt te klein. Maar ik blijf hier niet hangen, ik word te groot voor dit gedoe. Straks verhuis ik naar een aquarium.…

een lenteavond vol natuurlijke klanken de schaap blaat zeven avondsymphonie geluid en tegengeluid de grasmaaier rolt ondergaande zon met fluitende solisten de takken zwiepen…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

en hier recht achter de mooie duinen begint het voorbarig warme lentefeest de zin van het Hollandse natuurbestaan is eventjes een tikkeltje aangedaan gelukkig echter ben ik er bewogen bij geweest…

de mooie lichtstralen als plooien gestreken bijzondere kleuren op een fluisterstil veld o, wat kan ik verlangen naar het lentefeest de knoppen aan de nu nog schrale takken naar het Kiewiet-Kiewiet luid en duidelijk het uitgestrooide zaad in de vorens van de akker - ik zou de warmte willen meenemen onder mijn jas de kou laten…

Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat van me laten horen met de grasmaaier een zaag, een boor, een afstandsbedienend…

Waarom kon het niet blijven zoals het was Een grasmaaier om te duwen En een ouderwetse boodschappentas.…

ik raak je aan met zon en wind jij bent mijn spinselkind heb je ooit met bloemen gekleed op het eerste lentefeest nu zomer je al in volwassen bruin speelt het liefst nog in de tuin met zand en water in je element geen prater maar de doener die anderen met haar kunst verwent jouw wereld zijn de dagen in een al vergeten maatschappij…

'Tja, de grasmaaier!', zei ik met een geacteerd, zuur gezicht en ik was allang blij met je glimlach, waarop ik weer weken kan teren.…

enig lange warme lentedag romantisch begonnen met zoveel aantrekkingskracht vol poëzie, het frisse groen een onvergetelijke dag weerklinkt in enorme opluchting het grote luchtkasteel dreigt werkelijkheid te worden een zweeft doormidden van belangrijke momenten extra feestelijk, in het leven van kinderen doorheen het groene lentefeest…

waarom bouw ik niet liever voor tochtgenoten die rotmentaliteit om tot een heerlijk, liefdevol lentefeest?…

Sneeuwklokjes luiden ’s winters einde in. Bride is gekomen: dochter van Dagda, de Goede God, Brengster van Vruchtbaarheid voor land, volk en vee. Bride is welkom. De voor is getrokken, het zaad is gezaaid; Bride, laat het liefdevol ontkiemen in de Aarde haar diepe schoot; laat het uitlopen, groeien, opdat het straks zal bloeien;…

klatergoud bedekken daar feestelijk mee rond gaan trekken de dagelijkse pijn in schaterlach omzetten zou dat de zin van carnaval echt zijn of loopt er nog een lijn van kerst naar pasen is vastentijd er niet alleen voor religieuze dwazen midwinter is geweest dan breekt de schraalheid aan in donkere nachten zich uitend in een jubelend lentefeest…

je kerkte nog zwartgekoust maar riemde al je leest als een ondeugend naderend lentefeest de dominee sprak dungelipt over het beest dat Satan heet maar het puntje van zijn tong glinsterde zon wanneer hij jou aankeek hij wuifde toen jij weer de kerk verliet de naden van je kousen zaten nog rechter in de leer dan de meningen…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

De bomen schudden hun wilde haren, en lachen om dit lentefeest. En zo trekt hij door de aardse jaren, met een wijze witte baard. Hij liet de welvaart langs hem varen, en heeft alleen zijn 'ik' bewaard.…

Alles ronkt – de mensen de grasmaaier de ventilator. Ik maak korte metten en even wordt het stil. Haarfijn doe ik de tweede persoon uit de doeken. Zij keek mij aan alsof ik Chinees sprak. Men verricht het ochtendlijk gebed terwijl men richt op hen die raketten en gebeden richten. ZONNELEEN De episoden van Amos 2006.29…

Een bloem die voor geen winter, voor vorst, noch hagel vreest, maar fleurt in onze woning als op een lentefeest. De leliën en rozen zijn wel der hoven roem, maar kindren, Moeders liefde dat is de schoonste bloem.…

Ik zal dan voorgaan om de poort te openen En laat jou dwalen door de tuin der liefd’ Om dan, samen, het lentefeest te vieren, Maar wacht nog even tot de bloeitijd, alsjeblieft.…

gendergelijkheid prediken rijstpap serveren zich omkleden Aalsterse Chinezen draken verbeelden Leeuwendansparade Kerstverlichtingen extravert knipperen Dag van de lege portemonnee Schaamtecultuur helpt Schuldcultuur Gratis bedelen Overladen met geschenken voorspoed wensen Zes weken na de Jaarwende Twee weken Chinees Nieuwjaar Lentefeesten…

Festina lente, 't voorjaar is nog koud Maar 't lentefeest heeft daar geen boodschap aan Het bot uit in de zon, bij volle maan Staan kievitsbloem en speenkruid tussen 't hout De prima vera lentesymfonie Is op zichzelf an sich al een gedicht Laat twijgen zuchten onder het gewicht Van helleveeg en lichtkakofonie In park cantonia - maar…