Alle inzendingen over lepel

Je wilde wat lekkers uit de dag gaan lepelen. Een kus, een lipstiftje en toen verdween de auto, met al dat moois: je heupen, borsten, eigenwijsheid en wij-gevoel, om de hoek van de Prinses Irenelaan.…

ik ben een lepel in het rek hang maar wat en wacht tot ik roeren mag te bedenken (en dat is gek) dat men dag en nacht op mij rekenen kan, elke dag het is een hele eer -zonder op te scheppen hoor dat ik telkens weer kopjes krijg, daar leef ik voor…

Mijn verloren sok is terug bij zijn maatje – lepel-lepeltje.…

grauwt gisteren graag vandaag verdelen vogels zonder zon zonde lust lepels lollies … zonder vandaag grauwt lust gisteren verdelen lepels zon lollies vogels zonde graag … vandaag graag lust zonder zonde vogels verdelen lollies lepels zon gisteren grauwt … zoals gisteren en vandaag is de lust zonder zonde ook al grauwen vogels…

Al bij de eerste lepel zit ik in een koets naar Versailles. Het paleis komt in zicht, lichtgroen ademt alles... Gretig neem ik een tweede lepel: een courtisane snelt me tegemoet. 'Goeie zaken gedaan?' Bij hap drie krijg ik een koraalsmaak, pak ik een boot van Lille naar de Malediven.…

de blauwe inkt en het groene boek de zilveren lepel en de gouden kan de inkt, het boek, de lepel en de kan het blauw, het groen, het zilver en het goud de, het, de en de het, het, het en het het geel, het wit, het paars en het rood de doos, het licht, de beker en de ring de paarse beker en de rode ring de gele doos en het witte licht…

vrouw die met behulp van een lepel een tunnel groef en uit de gevangenis ontsnapte, is opgepakt.…

Heus, je bent onmisbaar, geen betere roerder dan jij. Jij krijgt alles klaar zonder klontjes onvermoeibaar draai jij je rondjes soep of saus het maakt geen verschil altijd doe je wat ik wil. Toch ben ik bang dat ik je binnenkort moet gaan vervangen maar als je dat wilt mag je boven het fornuis blijven hangen.…

gelegerd in Horst boven de grassprieten uit – vier lange lepels © Foto is van RON ENTIUS…

molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken afgedaald Dek de tafel met wit damast zilveren schalen met zoete druiventrossen wijn uit de liefde fontein omsluit je mond met een lepel…

lepels en met vorken Een mes mag ook Maar Wees voorzichtig…

jij schotelt mij je woorden voor en geurt mijn honger binnen ik proef het water in mijn mond de letters draaien in het rond ik lepel lustig zinnen…

langzaam lepel ik de overgebleven letters uit jouw ogen beelden die vergeeld waren onmogelijk leken uit te leggen vielen na al die jaren uiteindelijk op zijn plek…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

de schijnheiligheid is te lepelen van jouw gezicht gewraakte woorden kerven diepe wonden blijkt aarde drijfzand welke gehavende zielen gulzig opslokt…

ik tel de tranen van mijn leegte lepel het verdriet van het bord buiten roept het zonlicht dat zijn weg naar binnen vond besluit vandaag niet te strijden maar me gewillig over te geven aan…

De lepel met honing, kijkt mij angstig aan. “Waag het niet, mij in die hete thee te steken.” “Stop!” Ik doe het toch en zeg: “Ik blijf wel roeren, dan lost het zich vanzelf wel op.”…

riep Een opgeschoten hork Breed grijnzend, toen Mijn dochter had geroepen Ach, dat vind ik zielig, dat Varken heeft elf biggetjes En maar tien lepels..!…

Heet van buiten zacht van binnen aanlokkelijk aangezicht de sappen in mijn mond mijn tong hunkert naar de smaak mijn slokdarm wil het niet te heet de combinatie zoekend uiteindelijk pak ik de lepel en breng deze naar mijn mond…

nachtrust, ogen toe maar eerst nachtlust maak mij met jouw vuurpijlen moe spetterend, vrijen je lekkere kontje en je korte lontje, explodeer mijn dijen lepel mij loom naar mijn droom…

diep het kommetje dieper uit dan ik dicht schep het vol uit de beelden en de koppen daarin herkent men zeggen ze een depressie wat ik opneem gaat en verdwijnt in een doorgeefluik mij blijft het lepelen naar wat rest tot ook ik ben opgebruikt…

Ik roer te lang al in mijn koffie en besef dat dus pas net Het tikken van de lepel is als een oneindig gebed Zo schrik je van gedachten waarin je te diep zinkt Wanneer je denkt aan groentensoep maar koude koffie drinkt…

het kopje grijze thee vaart naar de overkant; twee lepels flirten - zo plesant in deze schemer. -------------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

ja zucht u maar en daarna zegt u ‘aaa’ aha, ik zie de oorzaak van uw klachten het leed is zeer eenvoudig te verzachten met bedrust en wat farmaceutica clitoris in de keel, wat doe je dan neem elke dag een lepel Nattermann…

'zolang de lepel in de brijpot staat dan treuren wij nog niet' dat zong men vroeger dikwijls om de moed erin te houden vandaag de dag echter hebben we nog genoeg te eten doch het treuren staat ons nader dan het lachen…

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

Hoe dikwijls dans jij rond de kwetsbare schoonheid van een innemende natuur en weef jij woorden naar het woord van toen met groene ogen en een fruitijsje voel ik jouw huid een tijd verspilt met zwijgen in mijn gretig hart heerst een duisterstorm heb ik je eindelijk gevangen in de droomstreek van verlangen voel ik jouw tong zal…

Komt de lepel telkens weer. Leeg gegeten wordt het bordje meer en meer. Ik zit er naar te kijken. Soms geeft hij geen acht. Want als het eventjes dan stopt, gaat bij haar de mond wijd open, ze had de lepel al verwacht. Het ontsnapt dan aan zijn aandacht.…

Terwijl een eerste schaatstocht op een weiland wordt verreden in verraderlijke vrieskou en bij winterende zon hak ik lepelend een wak in erwtensoep zojuist gekregen en denk even bij mezelf zeker weten - it giet oan-…

ze hebben er hun mond vol van toch staan niet alle petten dezelfde kant op zo blijft iedereen met hun eigen lepel in de grote pan soep roeren die zeker niet zo heet gegeten wordt, als 'ie al gegeten wordt verbroedering is nog altijd ver te zoeken…