44 resultaten.
Bekwaam of eenzaam
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 8.199 Het leven als een vogelvlucht
Vogels delen het leven enkele weken
Na de jongen slaan ze beiden op de vlucht
Slechts een enkele soort zal het monogaam zijn niet breken
Voor de mens is monogamie een crime gebleken
Na het ja-woord een diepe zucht
Geen verbintenis tot de laatste lucht
Alles opgebouwd om het later af te breken
Is de keuze bewust…
opgekropt
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 787 Er lijkt geen uitweg
keel en darmen zitten dicht
met weerstand
van een levenlang
maar wanhoop
wanhopig sterker
wint en vindt haar weg
ik buig ik breek ik barst
en spuiend
spat ik uiteen
in niet te lijmen scherven.…
Niet ongerept
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 297 mag ik
af en toe
de werkelijkheid
nog even dromen
in je komen
net als toen
je was zo pril
en lentegroen
niet ongerept
maar bloeide
voor het eerst de
kleuren die je wilde
geurde paradijs
met de adam die
jou gaf wat je een
levenlang al had verwacht…
Daar kribt het kind
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.135 schaarser wordt
het dennengroen
schraler ook de takken
kunst gaat nu éénkleurig
dat vervangen wat een
levenlang mocht blijven hangen
in kerst wordt rage en
de hype geboren het stalletje
kan weinigen bekoren
daar kribt het kind onder
een eeuwenoude ster het straalt
voor ons misschien van iets te ver…
je oesterde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 480 je lach
parelt plezier
maar je ogen
donkeren
de zachte glans
van de ketting
die een levenlang
je hals al siert
je oesterde
was bang
dat wie de
parel oogstte
geen garantie
voor een mooie
toekomst samen
kon beloven
je koestert
nog de kleur
maar weet
dat ooit
zal blijken
jouw sieraad
kent geen
andere vergelijken…
nestel je boom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 519 ik vlieg
bij je binnen
nestel je boom
met mijn droom
zie in je ogen
een eerste beginnen
pak een paar takjes en
bloemen in tedere schroom
je bent groen
in een lente die
luikt en opent na
een levenlang sluiten
kom in de zon
draai je eindelijk
eens om en ga met
me mee naar ons buiten…
Hoe jij zou zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 711 jij bent meer
in samen dan de vrouw
die ik verzameld had
een levenlang gedacht
hoe jij zou zijn in
al mijn pijn van missen
ineens was er
die lach en ogen maar
je innerlijk bleef gissen
ondenkbaar dat jij
mij in gedogen zag
toen jij jezelf totaal gaf
heb je hand gepakt
de horizon nog maagdelijk
op ons nieuwe pad…
vleugels gedrapeerd in wit
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 362 ik zag een vogel
vallen in de vlucht
geen lucht kon
haar meer dragen
de lange pennen
ontoereikend nu
waren gespreid in
hopeloos vertragen
de landing was fataal
handen niet aanwezig
je leek niet terminaal
ze waren elders bezig
ogen braken in moment
vleugels gedrapeerd in wit
zo heb ik jou helaas
mijn levenlang nog niet…
Van koran en mannen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 231 ze was al dood
voordat zij
werd gestenigd
gewurgd door
hoofddoek en
haar plaats in huis
de wereld van koran
en mannen huwelijkte
haar vroegtijdig uit
in familiebanden
en bezit is zij gestikt
zij die eenmaal wilde vliegen
haar eigen vleugels
strelen een hoogtepunt
in liefde wilde delen
begraven na een
levenlange dood beroofd…
Eén duif
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 312 Eén duif met wie ik mijn levenlang leef.…
Soms kan het even duren,
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 928 het duurt mij een levenlang,
voor ik kan zeggen;
het is goed
verzoenen met wat er gebeurde
wanneer aanvaardt mijn leven
dagen van weleer,
nachten waarin ik schaduw zag
ontvouwen mij telkens weer
rusten in de nacht
zonder de schaduw die het leven gaf
soms dan lijkt het te komen,
verzoenen met het verleden,
maar het zijn heldere…
Een taal zonder gebreken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 309 ergens zullen wij
elkaar ontmoeten
begroeten in ons stil moment
liefde laten spreken
opnieuw geboren worden
in een taal zonder gebreken
waar raken niet
alleen maar maken is
jij voelt wat je al wist
een levenlang gegist
naar waar en eerlijkheid
nu is het onze tijd
ontmoeten in begroeten
samen spreken in
een taal zonder gebreken…
Dat vleugje magie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 582 ook jij
hebt die lach
in jeugdig verschijnen
dat vleugje magie
zal nooit uit
jouw ogen verdwijnen
ben verliefd op
dat tikkeltje drama
het mysterieuze
van ondeugd
dat sprankelt in
leven en vreugd
vandaag diana gezien
na tien jaar weer
liefdevol afscheid genomen
toch ben jij mijn prinses
naar jou wil ik komen
voor een levenlang…
Glazen en schitterende vazen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 een levenlang
heb ik de scherpe randen
van glas gepolijst
vormen in alle kleuren
onder handen gehad
pijn gevoeld als er iets brak
geen scherven gelijmd
met een barst zijn de
ideale lijnen verbroken
eerst mat toen transparant
gegoten of geblazen van
glazen tot schitterende vazen
heb vaak de hemel gezien
maar in het reiken naar…
Ze rammelt dood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 389 soms knookt
een hand met kootjes
aan geweten in warm
vlees dat is geweest
ze rammelt dood
trekt pezen aan
van wat ooit buigzaam
en zo soepel was gebleken
ik heb haar niet vermoord
die hand was me zo heilig
gevouwen gingen we akkoord
geringd voelde zo veilig
toch rigor mortus je
in laatst bewegen
jouw hete vlees heb ik mijn
levenlang…
De valse streken
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 524 ik werkte met acryl
voelde hoe jij over de
snelheid viel van drogen
in lijn en vorm van
eerst neerzetten voelde jij
je vrijheid steeds beletten
in olie was ik
zacht meegaand herstelde
vaak de valse streken
met nieuwe opzet
ben ik nooit in kleur
en vorm van jou geweken
mag ik in combinatie
van technieken nog een
levenlang van…
1 april in en met de Jordaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Ik ben zo in m’n noppie
Ik ben zo reuzeblij en gil:
“De Jordaan dat is mijn moppie”
Maar niet alleen op 1 april
Maar alle dagen van het jaar
(h)echt alle dagen van mijn leven!…
Haar mozaïek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 296 geen steen
haar mozaïek
is transparant
zij kleurt het glas
in samen kijken
danst sprankelend in
licht zonder enig vergelijken
daar waar wij zwoegen
steeds de fundamenten voegen
hecht zij haar geur en droogt
haar kleuren in een warme zon
jij bent het licht
nooit zijn jouw patronen
ooit gezwicht voor dwang
jij transparant al levenlang…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 ik bak de
stenen zelf weer
heb genoeg geraapt
met wat voor handen was
uit rotsen die een
levenlang partij beloofden
in voegen slechts een fraaie
schoorsteen deden roken
de fundamenten delen we
steen voor steen zal
ik gaan bouwen met specie
om samen van te houden
zie je ogen in het
nieuwe licht verschrikken
door de open ramen…
koude nachten hete zomers
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 482 Dat zijn de dagen en nachten dat ik met je wil vrijen
en ons levenlang met genot liefde en seks wil bedrijven.…
gepoetst roodkoper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 335 zacht rinkelen
de bellen van
het schellekoord
nog is de rust
niet verstoord
dansen stofjes
in de middagzon die
door het kleine raam
de kamer binnen komt
haar hand streelt
zacht de lijnen
van de tafelloper
het licht weerkaatst
gedempt in levenlang
gepoetst roodkoper
dan komt de zuster
met de thee en neemt
wat conversatie…
De stilte in je ogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 286 zwart wit
maar bruinig in de lijst
jij en hij in de verleden tijd
de fotografenlach
je hand die je
een ander gaf
de pose van geluk
vereeuwigd in dit plaatje
je liefde was al stuk
over de stilte in je ogen
is verder nooit gesproken
je bleef een levenlang gesloten
hij heeft geleden
onder het gebrek aan kleur
zwart wit wees hem al…
jij bent het decor
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.046 wit
in de kou
een ijsbloem smelt
op de ruiten
schoonheid
ontdooiend door jou
jij bent het decor
waarin ik
moet spelen
de planken en koorts
het fluweel dat ik
weer mag strelen
als het doek
open gaat
jij regelt licht
donkert verleden
speelt de rol
van vandaag
peinst over toekomst
in weerbarstige uren
het applaus zal
geen levenlang…
Verloren in een grote mensenwereld
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 219 Moeke
stil zoeken mijn ogen
jouw gezicht
op de oude foto
kennen doe ik je
eigenlijk niet
vijf jaar was ik
toen je dood ging
toch voel je zo vertrouwd
inmiddels ben ik
bijna tweemaal
de leeftijd in jaren ouder
dan jij ooit mocht worden
maar nog diep van binnen
is er het verdriet
wat ik toch
een levenlang bij me draag
het eeuwige…
zei zij.......zei hij
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 860 zuchtte ze
kom me dan
driehonderd vijf en zestig
dagenlang
geluk liefde warmte
plus inspiratie toewensen
zit niet zo te friemelen
gaf hij als antwoord
wie wil nou
zo’n saai leven
met alleen maar datte
wil je mijn wens horen
“neem mijn hand en leef met mij”
niet alleen die
drie honderd en vijf en zestig dagen
maar elke dag
ons levenlang…
Diep geworteld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 138 Weerstonden ook zij storm en wind
als aan de grond genageld,
en hebben zij elkander een levenlang bemind?
Ik weet van een oude beuk
die er al een tijdje staat,
zijn armen wiegen eekhoorntjes
op het zingen van de wind.…
Onaangedaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 808 Onaangedaan
Reageer ik als
Het erge nieuws
Tot mij komt -
Onaangedaan -
Want er was
Al zoveel pijn
Aan vooraf gegaan…
Prins en prinses
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 235 Héél goed ervoer ik een levenlang
de discrepantie, de concurrentie en afgunst.
Men had het breder moeten zien,
maar dat was te moeilijk.
Kracht en stuwing ontplooiden zich sterker,
naarmate elke strijd werd afgeleverd.
Het leek allemaal een ongeloofwaardig sprookje.
Geluk en ongeluk wisselden elkaar af;
anders als in menig mensenleven!…
De eerste schrik
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 488 heb je ogen gezien
verlangen in je blik
de eerste schrik om
anderen en ook je eigen ik
een levenlang verbergen
want ook het rapen van
de scherven was jouw deel
waardering was er nooit zoveel
ieder ging zijn gang
maar met amok was
jij altijd de zondebok
lang was er geen besef
ieder praatte
eigen straten recht
jij stond daar als kleine…
in bloeien voor de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 325 in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
te wachten op verlaten gaan
je lachte om de snelheid
die botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balkon
ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog
groeide…