inloggen

Alle inzendingen over levens einde

6147 resultaten.

Sorteren op:

De duizend doden

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 431
Achttien waren jullie in getal, Wachtend op het einde - Achttien levens die zonder reden Voortijdig verloren zouden gaan Onvergelijkbaar met de duizend Doden die ik dagelijks sterf En evenveel levens die ik dan Ongebruikt langs me heen zien gaan…

HIJ HAD GEEN TALENT

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 5.997
Hij had geen talent voor tragiek, verdonkeremaande rampspoed bij het leven, meanderde door een landschap tot aan een toevallige stad waar hij plotseling zag: hier kom ik vandaan. Af en toe viel hem in dat hij misschien wel bestond. Ook zag hij een vrouw van wie het bestaan met geen pen te ontkennen. Ze paarden en hadden geluk. Toen…

Leven en dood

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 680
Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld. Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…

Nacht

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 323
’t Gestarnt’, dat de avond wekte in ’t Zuiden Is reeds in ’t spieg’lend meer gezwicht. De maan onthult haar kwijnend licht; En drinkt de balsemgeur der kruiden. De nacht, reeds half voorbijgesneld, Heeft aller scheps’len oog geloken. De tortel rust, in ’t nest gedoken; De leeuwerik bij zijn gade in ’t veld. Zijn…
Sebald Rau30 september 2015Lees meer…

carpe diem

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 164
comisch, is het niet, dat telkens als ik jou weer zie rampspoed en ellende volgen, pijn en verdriet de weg naar het hart zoeken en dat vele jaren lang dan aan het einde van de reis in de winter des levens en dan zal ik naar u komen maar niet langer als vijand, maar dan zal ik u als vriend omarmen…
Brian29 maart 2016Lees meer…

Het uit zichzelf bestaande

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 99
De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…
M. Bos8 december 2018Lees meer…

Mam

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 113
vertel mij nog eens over geboren worden en over de dood mam verhaal nog eens over de schoonheid des levens het verblijf hier op deze aardkloot mam beschrijf nog eens over engelen in het hiernamaals het ter wereld komen in jouw schoot mam vertel mij nog eens dat de dood niet het einde is slechts een geestelijke vorming waar ik zeer…

Zeven Levens

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 930
Zet al die levens op een rij en je komt vanzelf weer terug bij MIJ.…
an terlouw3 februari 2006Lees meer…

Het laatste woord,

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 165
Zonnen als behang, onbeweeglijk boven werelden als medaillons waar de toekomst ligt geschoren, in het onkruid van de golven, draag het tij en ontij in gelijke maten met me mee, om de nek van de tijd geborgen, een doolhof van de aardse stee en in de boezemkamers van de hartslag in het ongezouten leven, gedolven uit het ritme van seizoenen en…
pama18 maart 2011Lees meer…

Herfstig is mijn tijd

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 231
Ik sta nog wel in zomertooi maar herfstig is mijn tijd. Mijn stam, eens rank en glad is knoestig krom. Het bos waarin ik groot geworden ben dunt zich steeds verder uit, mijn takken reiken nog omhoog maar raken nauwelijks andere meer. Wat schaduw geven doe ik nog maar vruchten zoveel minder dan voorheen. De stormen van de tijd hebben…

EEN SPREKER DIE MAAR NIET UIT DE WAR KWAM

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.672
Jeroen wou zeggen: 'buitensporig', Maar 'borenspuitig' kwam er uit. Een poging, om 't weer goed te maken, Had 'sporenbuitig' tot besluit. Nog bleef de man naar juistheid streven En 'spuitenborig' werd de klank; - Toen zag hij af van verder pogen En sprak: 'Meneren! 'k zeg u dank, Dat gij de daad hier voor de wil naamt; Een goedheid…

Vlas.

poëzie
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 503
'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur Ontplooide haar kracht allerwegen; En tuinbed en boomgaard en akker en wei, - 't Sprak alles van God en Zijn zegen. 't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon; Het rondzien was zuiver genieten, En deed aan de trillende snaren der ziel Een zacht Hallelujah ontvlieten. Ik zag naar de…

Dubbelzinnige vroomheid.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 827
Winkelier. Zeg, Kees! je lengt de brandewijn Nog met wat water aan. Knecht. Ik wist, dat u dit gaarne heeft; Dus, 'k heb het al gedaan. W. Heel goed. En heb je, naar mijn last, Al krijt gemengd in 't meel? K. Jawel, mijnheer. W. En steentjes ook In 't krentenvat? K. Ja, veel. W. Nu, àl te…

Levens

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 540
Wandelend langs huizen in mijn eigen stad kijk ik de ramen door naar binnen, steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat wat zullen de mensen hier beginnen? In elk huis zie ik andere mensen andere dingen, ieder met zijn eigen wensen spullen die hen omringen. Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier hoe zien hun huizen er van binnen uit? Hebben…

levens

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 133
dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Mijn levens

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 55
Een heuveltje in het landschap deze leistenen daken van de boerderij onder de hoge rug en de ronde bil langs de Oude Landweg Moet je een stedeling zijn zoals ik om de schoorsteen te laten roken en de beelden in elkaar te schuiven tot mijn eigen naakte lichaam op een schapenvacht voor de open haard wachtend op liefkozingen van mijn man…
Zywa30 november 2022Lees meer…

Na een ongelijke strijd

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 331
Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…
Ivan Grud28 oktober 2014Lees meer…

GELUK!!

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.317
Als ik aan de dood denk als ik aan de doden denk als ik mij hen wil herinneren denk is vooral aan het leven Denk ik vooral aan hun levens de levens van hen de levens met hen de levens door hen levens door hen doorgegeven Als ik zo aan de doden denk kan ik herinnerend doorleven!…
Jean Fermate16 december 2012Lees meer…

Tastbare ziel

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 105
Zoveel levens in mij: Er wonen zoveel levens in mij. In elke cel van mijn lijf Schuilen levens van miljarden jaren. Bevroren in de tijd. Naar verre vreemde oorden, voeren mijn dromen mij. Naar lang vervlogen levens. En bij 't blaffen van de maan. Ontwaken zij uit hun eeuwigheid…

De kleur van familie

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 318
Levens lopen altijd anders, niets verloopt zoals men wil maar waar een spil is afgebroken raken klossen uit balans tot ze rollen waar ze vallen, draden spannen, trekken aan tot de spanningsbogen knappen, losse einden zijn ontstaan.…

Het kwaad

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 163
Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

de Nacht

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 430
In zo'n nacht kan ook een moment zijn waarin levens eindigen of juist ontstaan. Maar al zal aan al die nachten ook een eind zijn, de dag kent dan droefheid of zal juist uit vreugde bestaan.…

Siddharta

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 243
Het schijnt dat Boeddha Gautama Siddharta Op deze dag het licht des levens zag In 't Sanskriet noemde men hem de Verlichte Ten tijde van de Gouden Eeuw van Grieken Als Plato Socrates Euripides Die talloze theaterstukken dichtte Dharma was zijn leer, 't Pad van het Midden, Achtvoudig, dat een einde maakt aan 't lijden, Dat door…
Maxim8 april 2022Lees meer…

[ Ik huilde veel, maar ]

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 18
Ik huilde veel, maar stopte daarmee, want het kon -- niemand iets schelen.…
Zywa20 oktober 2023Lees meer…

DE RIT SCHENKT

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 85
De wijze voerder van de kleine boemeltrein rijdt elke dag hetzelfde eind tussen twee steden langs enige dorpen een boszoom en wat weiden maar maakt steeds and're reizen kijkt naar het spel des levens dat zich dagelijks vertoont in stille of drukke straten op wijde groene vlaktes bij mensen en dieren altijd zorgt voor verrassende…

Een lichtschijn

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.375
Al mijn uren dood ik in ijdel snakken naar het eindlijk einde des lange, droeve dags, naar 't eindlijk einde des lange, droeve Winters, zelfs naar 't einde des lange, veel te lange levens, dat, zwaarder dan lood, zwaar als de smarten zelf, weegt op mijn hoofd....…

ZIJ, DIE VROUWEN....

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 543
Zij die levens mogen maken zij die levens kunnen breken!!! Opgedragen aan alle dwaze vaders die zonder hun bloedeigen kinderen moeten zien te leven.…

Ik stond met lege handen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 250
Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

De stroom des levens.

hartenkreet
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 776
de stroom des levens is als een eenzame rivier je komt zoveel tegen maar je ziet het niet tot hier tot het punt van herkenning een nieuwe stroom langszij een samenvoeging van twee levens dit gaat nooit meer voorbij als twee rivieren samen niet meer te onderscheiden waardeer je de kleine dingen laat je je leiden door de stroom des levens…
Meer laden...