116 resultaten.
In ons bos
hartenkreet
4.1 met 8 stemmen 1.132 Neem nog een slokje, niet langer meer gerouwd.
De winter die komen gaat is lang en koud.
Hoor je de slijpsteen?
Hij scherpt de zaag die verlangt naar het hout.
Komt je sapstroom tot halt,
dan bijt de zaag tot jij valt.
Drink, mijn vriend, op de houtvester die ons allen kwelt.
In ons bos worden bomen geveld.…
tanka
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 aswoensdag
een schorre kraai krast mij toe
memento mori
stof ben jij en tot stof
keer ook jij weer terug…
Dagboek
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 328 Tussen huisstof en memorie
las zij zichzelf terug
in tijd
Een handgeschreven
jeugd in puberaal
moeras
waar ratio verdwaalde
en kalverliefde
toekomst las
Memento mori
voor haar dromen
die ooit staarden naar
de sterren
maar nooit verder dan
de zolder zijn
gekomen…
Maansverduistering
hartenkreet
3.6 met 9 stemmen 1.680 Vannacht zag ik de maan verdwijnen
de aarde stond op de juiste plek
Was de maan echt even weg?
tot ik een randje licht zag verschijnen
Jouw splinter klopte pijnlijk
geruststellend in mijn hart…
MEMENTO MORI
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 76 mori
memento mori…
teruggaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 156 het roestig oude hek is afgesloten
daar fluistert nog de wind memento mori
en zie je afdrukken van kraaienpoten
want voor de dood ontvangt er niemand gratie
och, doe voor mij het hek nog één keer open
en laat mij in het wit dan binnengaan
ik zal de namen van de zerken stropen
terug de tijd in, laat me in de waan
en ergens dwarrelt nog een…
Memento mori
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 1.056 'Voor je 't weet zijn we allemaal lijken:
een kei is de tijd in 't verstrijken,
dus wég met m'n bout,'
zei ze boud, want ik houd
er niet van om m'n tijd te verstrijken.'…
Memento mori
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 661 “Denkend aan de dood kon ik niet slapen”…
ik wil niet meer leven,
ik wil het eigenlijk niet.
ik heb geen streven meer
Verdriet, verdriet, verdriet…
Toen ik geboren ben
Had ik een hoop van hoop,
ik wist dat alles goed zou komen
ik had zo mooie zoete dromen…
Waar is dat alles nu?
Slapend dacht ik aan de dood,
Wie heeft mijn hoop vermoord…
Memento mori
netgedicht
3.7 met 18 stemmen 1.266 nog steeds heeft ze je lief
liever dan de werkelijkheid
die het schip liet stranden
voor het uit kon varen
nog steeds ziet ze je graag
elk zwart-wit moment in kleur
ontwikkeld in haar gedachten
gefixeerd door het verleden
nog steeds staat ze stil bij jou
maar voelt nu je handen sturen
in de richting van het leven
verder weg van jou…
Memento mori
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 490 waar geplooide handen
in wanhoop al samendrukkend
ogen naar het verleden
prevelt een verbeten mond
het laatste woord
bleken haar dekens
het kussen te laken
behoorde haar hart
tot die van de schijndode
en stierf zij
eer haar dood was gekomen…
Memento mori
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.591 opeens begon het te dagen
vreemd, dat ik het licht niet zag
terwijl het toch aanwezig was
onder handbereik lag het daar
-ik kon het niet geloven-
dat briefje op het dressoir
geen reden die je achterliet
geen kleine woorden, geen liefste
zelfs een aanhef had het niet
wit licht bespeelde ’t papier
en toonde tussen zwarte lijnen
een requiem…
Memento mori
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 [Haiku]
het toegangshek knarst
de wind schikt wat bladeren
tussen twee graven…
Memento mori
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 208 Als ik sterf
laat dan vreugde zijn in je tranen
want ik zal je niet verlaten
In het sterven
bloeien nieuwe bloemen
en het lichaam zal as worden
maar ons wezen is eeuwig leven
Mijn voetstappen
mijn woorden
en onze kussen
zullen verdwijnen
maar die zijn slechts de vormen
van Licht en Liefde
die altijd blijven schijnen
Als ik sterf…
Memento Mori
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 235 het centrum van ons leven
pompt bloed door ons lijf
rond en rond door aderen
van topje tot aan teen
elke dag opnieuw
werkt alles naar wens
totdat het stopt met kloppen
dan is ons hart gestopt
dag noch uur kennen wij
van onze laatste hartslag…
Memento Mori
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 181 Vermoeid slaat een klok:
traag tikken op de gang
looprekjes van maaltijd
naar maaltijd naar bed.
Ongekende kleinkinderen,
vergeten geliefden komen
en gaan; het verdriet
blijft voelbaar hangen.
Er wordt gedwaald in mist,
gebeden, geleden, gewacht
in zware stilte; hier
duurt het leven lang.
Het eind van de tunnel:
een leeg zwart gat…
Memento mori
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 173 Na het veertigste levensjaar begint het uitstel
We zijn allen hetzelfde lot beschoren
Toch leven we als onsterfelijken
Maar die ene zoete zalige troost
Die wacht ons allen
Zijn naam is groot
Hij is de grote gelijkmaker
Je kan op hem vertrouwen
Aan hem toegeven
Laat hem zijn werk doen
Zie je bewegingsvrijheid ingeperkt
Meer en meer
Hij…
Bezinning
netgedicht
4.7 met 17 stemmen 496 Wie heeft er nu nog even tijd
Voor begrip van de eeuwigheid
Wie heeft er vandaag nog even
Voor het begrijpen van het leven
Lees ik het werk van Beets
Dan denk ik immer steeds
Waar is bezinning gebleven
Nu duurt die steeds maar even
Carpe Diem gebiedt dwingend de toon
Serieus gedrag ontvangt veel hoon
Memento Mori is even gevloden
Net…
Wie was het?
gedicht
4.0 met 1 stemmen 804 Was het een rieten
zoldering? Of was
het een hooiberg?
Lag ik gevloerd of lag ik
op jou? Was ik de missionaris
of was ik novice?
Tenzij jouw wangen gloeiden van
opwinding zag ik mijn schaamte
weerspiegeld in jouw gezicht.
Tenzij mijn zaad terugvloeide uit
jouw schoot zag ik mijn zelfverwijt
zich een weg banen naar buiten.
Of was…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.785 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
tanka: levensavond
netgedicht
4.9 met 9 stemmen 403 levensavond
samen uitkijken
over het kalme water
tevreden luist’ren
naar eenden, net als vroeger
rondkwebbelend in het riet…
Onzichtbare omgang
poëzie
2.8 met 4 stemmen 422 Heen zonder afscheid en nooit weer te vinden —
'Dood' heet men u, mij eenzaam jaren reeds;
Blijde onafscheid'lijk trouwe vrinden —
Heet ons mijn eigen hart, zo zonnig leeft ge er steeds!…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Door klonter-sneeuw in bijna duister,
Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
Maar laag in 't West — zie schemerluister
Als rozetuin door avondpoort!
Daarheen, van 't nest op kille twijgen,
Rolt warm-vertrouwlijk meerlgefluit;
Als bloesem voelt ge een sneeuwvlok zijgen;
En hoor, om ons op streek te…
NIEUWE KLANK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 274 Bij al wie thuis moet blijven,
Zoekt lente een open raam;
Een droom van vreugdbedrijven
Laat ze achter met haar naam.
En steels, na dag zó blijde,
Zoek' jeugd haar avondblom —
Stil laantje hoort bij 't scheiden:
„Zeg, kijk je nog reis om?"…
KLEIN EN KLEINST WAARDERING
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 386 Welk beeld, welk boek, welk lied,
En wat voor zang, wat wijs,
Ik 't meest geniet,
Ik 't hoogste prijs?
Mij gaat 't dáármee als met bloemen,
Verzameld tot een blij geheel;
Als fraaist van al laat zich geen deel —,
Als fraaist laat zich alleen de volle ruiker roemen.
En niet slechts lelie, roos en tulp
En al wat bloem heet, kwam te hulp…
NODELOOZE BEKOMMERING
poëzie
4.0 met 2 stemmen 290 Scheen 't heiligschennis, buitenshuis-ook te gewagen
Van liefde's teerste, van haar innigste bestaan,
Aan hoorders dacht zo min mijn roemen als mijn klagen,
Maar dichter is hij niet, die hoorders tracht te ontgaan;
Een toevlucht, ongezocht, heeft soms zijn hart te danken
Aan 't door zijn woord gestemd, aan 't diep verwant gemoed;
De menigte…
Levensavond
netgedicht
3.1 met 9 stemmen 264 Wie had ooit gedacht
dat ze op haar levensavond
ze was al in een verzorgingshuis
dat zij nog eens
zou verzuchten
die rot rollater
ik kan niet eens naar hem toe rennen
ze vond immers
nog een extra grote liefde
al was ze dan ook al tachtig
en hij er ver over heen
wie denkt dat zoiets
niet op waarheid
zal berusten
moet maar eens…
Bronckhorst
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 586 onder de oude notenboom
vertellen wij elkaar
familieverhalen
beschenen door
milde nazomerzon
in opkomende avondnevel
zijn even
voetstappen hoorbaar
van de twee
die niet meer leven
zacht zweeft een
Memento…
Ook ik . . .
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 150 als het ademen stopt
het bewustzijn verdwijnt
dan begint de laatste reis
door het universum
in een tijdloze staat
misschien is de ziel
overal en nergens
zowel gelijktijdig als apart
oneindigheid is eeuwig
en ze kent geen grens
kosmische ruis voelt
als weldadige stilte
geen irritatie, geen zoeken
en ook geen verlangen naar . . .
zo…
Te Bond
snelsonnet
4.5 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
De macht van muziek
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 118 Agrippa
Wonderdokter, alchemist
Had in de late herfsttij
Van de donkere Middeleeuwen
Eén eeuw na de zwarte dood
- 't Memento mori van de pest -
In 't Quattrocento zich bekwaamd
In de subliemste aller kunsten
Die, getekend naar het leven
Hij te formuleren wist
"Groot is de macht van de muziek
Zij werkt kalmerend op 't gemoed…