Alle inzendingen over levenseinde

Komend van diep, zijn intieme waterwereld verlaten hebbende, laat een krab zich zomaar, ruggelings op de schelpenbank werpen om, zonder verzet, het leven te laten in de krachtigste vogelbek, maar waardoor zijn pantserschild (als meest duurzame deel) wel kans maakt om gekoesterd te worden in de zeevondstenverzameling van een kind?…

Ik wil gezellig sterven zei ze zonder drama glaasje in de hand pinda’s pellen op een krant een lied van vroeger zin voor zin nog kunnen zingen en dan krak. In beweging woensdagochtend met de kracht van vijfentachtig gymmen op een Weense wals knieën krakend in de maat, een twee drie en een twee en uit. Gerieflijk in de leunstoel de laatste…

Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje: 'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei: 'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen in de sneeuw.' De lente kwam, een lente later zou ze sterven. Maar ze zei: 'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door de regen, al die druppels op mijn gezicht.' De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei: 'Die appeltjes…

Wij zijn te hoop gegooid wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een bietenvaalt…

Kaal en dood is de herfstmorgen de zon wil haast niet opkomen wolken versperren het licht plotseling een regenboog Onheil of geluk? Misschien beide we zijn overgeleverd aan de heidenen nu het grote waaien gaat beginnen de regengordijnen de dag verhullen Men kan als dichter kort of lang lullen eens komt de dag van het einde der dingen als…

Charlie Brown: Er komt een dag, dat we zullen doodgaan Snoopy. Snoopy: Dat is waar, maar alle andere dagen niet.…

op de vleugels van Morpheus zweven naar de overkant van zeeën en van bergen van dagen en van nachten landen in het ledikant waar het lot reeds ligt te wachten om samen te vrijen de kleine en de grote dood herenigd in de fijne dood la mort fine…

Ik val uit elkaar, geloof me het is echt, en geen verzoek om medelijden, gewoon uit elkaar vallen, barsten als een oude kruik Ik heb teveel meegemaakt teveel geleden, voorlopig gaat het langzaam maar toch steeds sneller Ik houd mezelf niet meer bij elkaar, het zij zo ik laat het je weten dan kun je het ook gaan accepteren Ik zal…

naakt door de zon verbrand dit is mijn mooiste nacht spelen met jouw lichaam de wens waar ik naar smacht zwemmend in het natte duister boven de diepe, zwarte zee misschien te ver gezwommen mijn liefje speelt niet meer mee een klap tegen mijn natte hoofd plotseling van lust beroofd dwarrelend naar de kille diepte denkend aan mijn levenseind…

behoeder van de groep de trots van vele vrouwtjes tien apen zijn het nageslacht van de vereerde vader die tevens langdurige zorg aan een pleegzoon schenkt diepe droefheid treft de gorillagemeenschap en de verzorgers ervan meelevende dierenvrienden zijn terneergeslagen Bokito's hart mocht slechts zevenentwintig jaren slaan ontijdig levenseinde…

In één nacht, tussen twee infarcten in, zegt ze hem nog gauw waar hij de sleutel van haar kluis kan vinden. Hij had een treffender laatste zin in huis. Maar zij kent hem beter. Doodgaan is niets, maar al die paperasserij. Hou jij je maar bezig met erven, ik met sterven. Hoe noem je iets wat je niet meer bent, een zoon of zo? Pijn? De deur…

Nog houdt hij het landschap stevig vast, hoewel zijn hand reeds lichtjes beeft van schaamte voor de naderende dood en voor al die stilte die erop volgt. Wie stelt er paal en perk aan zoveel gras? Zijn beeld vloeit open in de spiegel. Alles wat ooit gelogen was, een logboek vol, wordt langzaam wit. Hij morst nog een beetje waarheid over de…

Zijn dagen vulde hij met ongedaan maken meestal in de kou, want meestal was het winter. Hij kende alle vogels, maar niet meer bij naam. Toen hij bijna klaar was met ongedaan maken is hij gaan liggen en dood geworden. Ook bij de stroeve tulpen naast zijn bed heeft een vrolijke rigor mortis ingezet. -------------------------- uit: 'Beemdgras…

Wat zal ik zien mijn laatste ogenblik op aarde? Het gezicht van mijn geliefde? Wat zal ik horen? De fluistering van haar stem? De laatste tik van de monitor? Wat zal ik horen en zien? De lippen van de verpleegster? Het kuchje van de dokter? Horen en zien zullen me vergaan als de rukwind van de dood me van mijn adem berooft. En mijn…

In lang vervlogen tijden zwierf een kloeke marskramer langs akker en boerenwei door grote bossen van stil dorp naar drukke stad liet zijn mondharmonica vol vrije kunst horen ongeacht of de koopwaar snel misschien moeizaam het kistje verliet ofschoon hij nooit las sprak de man al lopend tot zijn Hemelse Vader dankte Hem elke avond waar…

Een woord kan plots een nieuwe lading krijgen Wanneer het en public verbonden raakt Met iets dat heel de context anders maakt Waarna je de frequentie flink ziet stijgen Een voorbeeld: sinds die docu op tv Heet doodswens in de volksmond 'huppakee'…

Als zijn dagen korter worden, gedachten willen dalen wellicht hunkeren naar een diepere slaap en de dood, zal het dan voelen als iets wat in gemoed gaat neerdalen, zodat de hemel oplicht met een prachtig avondrood? Hij wil zo graag nog even leven, ademen valt hem zwaar wellicht nog eens luisteren naar klanken van een gitaarsnaar. Verder heeft…

achterbleef in bevroren bosgrond bedekt met de achtergebleven naalden van zijn talrijke dennenfamilie Zijn tijd als esdoorn liet zijn blad helderrood opgloeien alsof er bloed doorstroomde Liet hem in vlammen opgaan als zonnestralen hem verwarmden Het kalm ruisen van een kabbelend bosbeekje die hij zo koestert als zomerlinde doet zijn levenseinde…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Als eens je levenseinde opdaagt, jouw daglicht voor het duister zwicht, misschien dat je je angstig afvraagt: verspreidde ik wel voldoende licht?…

Houdt u vooral van vormvaste gedichten? En neigt u ook wel naar melancholie? Dan hoort 'een nieuwe bundel van Rawie' Bepaald niet tot de sombere berichten Dus spoed u naar de boekhandel en vraag: 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag'…

Een vaste vriend is ons publiek bewind, een toevlucht voor de groten en de kleinen. Het controleert al mijn privédomeinen, beheert de fondsen die het bij mij int. Straks zal het ook mijn sterven begeleiden om daarna mijn organen te verspreiden.…

stemming nergens grimmigheid of vale ergernis laat staan baldadigheid of vandalisme er zal een doodvonnis worden voltrokken niet uniek in de vaderlandse geschiedenis maar wel voor de 21e eeuw op de Dam de ter dood te brengen man is homoseksueel had zich blijmoedig vrijwillig aangemeld een godsgeschenk voor de Nederlandse overheid de Levenseinde…