Alle inzendingen over levensgang

besmet met het moeten nee, daarvoor is mijn levensgang te traag tevreden draai ik een shaggy dat leidt mij af van de finale vraag daar wil ik u noch mijzelf mee belasten en blaas de rook strak voor mij uit u zult het wel begrijpen dit zijn die momenten waarin ik mijn hoofd bevrijd en mijn wereld kan ontlasten tot de schemering in…

paragraaf 3 soms ben ik alleen en heb dan even niets met dat of jou of het moet de eenzaamheid zijn wanneer ik lijd aan het leven een niet te vatten rouw *ik hou van rode gladiolen* ook midden op een zomerse dag ween ik mijn donkere wolken gevoelens die niets anders doen als in mijn lijf steken met plots…

Het Collectaneum van een Mens 3. FINALE overgave mooi doch zwaar aan het ritme van het leven kent geen maar slechts beleven als ik daar op kan vertrouwen en niet door de waan word bestoven pas dan ben ik in staat te geloven pas dan --onbekende psalm-- pas dan als Gij mijn verweerde…

langzaam schuurt de wind langs mijn vel het drijft de warmte weg dat gaat alsmaar door zo weet ik wel het droogt de huid niet nieuw als ik dat zeg en verzucht soms mijn adem op een ruit zeker, de nieuwe lente openbaart zich telkens weer in het voorjaar, of bij toeval soms nog een andere keer toch is de piramide onverbiddelijk de weg…

Iedere levensgang kent zijn beperking. Geen enkel mens spreekt in zijn leven de ideale taal. En als die beweegt is het ook zijn beperking, die hem het meest uitzonderlijke individu maakt van allemaal.…

het Collectaneum van een Mens is in onderhavig geval een opbouw vanuit mijn gedichten dat op een bepaalde wijze een inzicht op het(mijn) leven geeft. Het kent drie delen: Creatie, Interbellum en Finale. * Het Collectaneum van een Mens--Deel 1 1 .CREATIE geboren uit het paradijs van warmte en overvloed teloorgang van de wezenlijke…

Het Collectaneum van een Mens 2. INTERBELLUM -- paragraaf 1 hedde nog sin um mie tu gaone uut gaone me mie te suuke naor us binne op unne daach toe beginne ut sol us bringe verre in siele en haort enne die haort gaon singe me lieve gepaort so icke ghie segge lope mie die weghe ghie vertrouwe mie doch icke siene dien hogh…

Hoe vindt u in uw kommer en uw nood, nieuwe kracht uw levensgang te schragen? Ach, ware ook ik niet door u gedood, ik zou hier niet in brons hebben gestaan en was u zélf in 't zoeken voorgegaan. Nu maken anderen u deelgenoot van wat zij uit mijn woord hebben verstaan, doch nú gezouten met hun éigen waan.…

Jouw donkere pakking zal weldra bijna elke levensgang stuiten. Avondhemel bloed doorlopen. Met jouw avondrood weerspiegelt zich een dagsluiter die er wezen mag. Ver beneden hoor je de laatste vogels fluiten. Valt weldra de stilte in. Niet langer bij machte zich in zijn toonzetting naar buiten toe te uiten.…

Storm zaait soms met stormachtige dwang die frisse wind, soms, zo nodig door de levensgang. Die dan weer wandelt over zonniger paden; ontworstelt aan de stormzaden.…

droomde van een prinses onbewust wilde ik de wereld vormgeven dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven soms schuurt iets aan mijn ego als mijn tevredenheid na jaren soms slaapt en oud zeer of macht of overmacht of eigendunk via gedachten over waarheid gaapt het is een van die levensgangen…

I de zonnestralen raken mijn gemoedsrust net als in vroegere kindertekeningen daken van perspectivisch mislukte huizen energiecellen worden geladen kilometers blijken peulenschillen die brandstofverbruik minimaliseren de vederlichte stap kenmerkt de levensgang personifieert vriendelijkheid contacten blijken productief boodschappen doen…

Dicht bij U Kruisman en Uw gerechtigheid, want des levensgang maakt niets zeker voor mijn tijd Dit lied, laat het zijn als een gids die je naar voren leidt ga dansen op de tegels of op duur tapijt draai in het rond en steek je hand uit hier en daar tel passen af met bij de maat gepast gebaar en zing en vraag, als je door de rijen schrijdt Kom…

besmet met het moeten nee, daarvoor is mijn levensgang te traag tevreden draai ik een shaggy dat leidt mij af van de finale vraag daar wil ik u noch mijzelf mee belasten en blaas de rook strak voor mij uit u zult het wel begrijpen dit zijn die momenten waarin ik mijn hoofd bevrijd en mijn wereld kan ontlasten tot de schemering in…

heet wil wel graag een vormelijk fundament een prachtig satijnen tafellaken met molton-onderlaken wat uitnodigt tot voelen, strelen, wat helen bespoedigt je glimlacht tevreden naar het stoffen servet die beeldspraak ligt al zo lang achter je ( gezegde: “tussen servet en tafellaken”) voor je bord staat het glas of glazen voor de diverse levensgangen…