Alle inzendingen over levenspad

Ze houden een misbruikcongres te Rome Daar gaat de hele jurkensantekliek Zich buigen over seksproblematiek Ze hopen er nu echt mee klaar te komen Vastklampen aan het kruis op ‘t levenspad Werd veel te lang letterlijk opgevat…

Hoe we het ook anders zouden doen of willen; ons levenspad is wankel, heeft zijn grillen en steeds voortijdig slaat het noodlot toe. Ook nu vindt men in Kootjebroek, na jaren, geen reden om de rampspoed te verklaren.…

Ik ben dat slap geleuter meer dan zat Een nieuwe maand een nieuwe rekenrente Het wordt hoog tijd voor een pensioenen-lente De dekkingsgraad moet van mijn levenspad ‘k Heb jeuk aan mijn pensioengat...ik ben kwaad Weg rekenrente...fuck de dekkingsgraad!…

Dus ik wandel over het levenspad waar ik continu een keuze moet maken. Ga ik het pad der liefde in of het pad van andere belangrijke zaken? Nu zit ik op zo'n kruispunt waar je diverse levenspaden op kunt. Laat ik mij verleiden naar het onzekere en naar avontuur? Of is het de zekerheid waar ik mijn leven heen stuur?…

Ik verblijf graag in zijn levenspad maar volg mijn eigen weg.…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie 'k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen over het Het tuinpad Van mijn vader - Een niet in woorden Te vangen geluk Maakt zich van Mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is kortstondige extase Over wat hopelijk Mijn levenspad zal zijn…

wie telt de druppels van het dauw, zoet en zacht wie was het kind dat liggend nog lacht totdat de aarde haar zal ontvangen in dankbaar verlangen te geven, te verzorgen opdat op n frisse morgen de dauw likt aan het blad van een volgend levenspad…

Hoop voor de toekomst, kijken naar de zin van het bestaan op mijn verdere levenspad.…

Het is zo'n ander levenspad.…

Het is 2017 geworden We wensen u geluk en veel succes Een tip, een goede raad, een wijze les: Uw levenspad staat vol met hoge horden Ze zijn te hoog, bevreesd staat u ervoor… Met speels gemak kunt u er onderdoor!…

Op het droomerf Van mijn jeugd Zie ' k mijzelf Dartel huppend Over goudsbloemen Springen die zwierig Hangen langs het Tuinpad van mijn Vader - een niet In woorden te vangen Geluk maakt zich Van mij meester - Want wat zich nu Aan mij voltrekt Is korststondige Extase over wat Hopelijk mag zijn Mijn levenspad…

Je vak is het Om je medemens Te helpen in Het reine te Komen met zijn ziel, Vooral hij die Al zo vaak viel Over de doornen Op zijn levenspad - Als ik dat andermans Muizenissen noem Reageer je verontwaardigd, Bijna kwaad - want jij Vindt dat dit is waar het Leven ten diepste over gaat…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

wegen leiden naar het doel waar wij heen willen en normaal gesproken kom je geen enkele verrassing tegen paden onbekend nodigen ons heel mysterieus uit naar iets wie of wat er na een bocht zal wezen de onbekende weg die wij mensen hebben te gaan noemt men daarom ook niet voor niets: ons levenspad…

Je kwam over een kruising met mijn levenspad en we gingen naast elkaar verder. Je sleepte me mee naar de horizon Vol vreugde rende ik met je mee Maar bij de horizon zagen we een einde Het einde van jouw levenspad. Stoppen was niet mogelijk Doordenderen verplicht. Veel te snel waren we bij jouw einde Waar je hard van het pad af viel.…

Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Langzaamaan, héél voorzichtig, steeds een stapje verder waag ik mij op dit nieuwe levenspad. Vertwijfeld en aftastend, langzaam loslatend het andere leven dat ik eerder had. Alleen dán zal ik groeien en weer stralen, schouders fier. Als ik besef tot in elke vezel, mijn thuishaven is voortaan híer.…

De reizende zon laat me Dwalen in het spoor van mijn Verlichte gedachtegang De regenboog laat me zien Waar het ideale levenspad zich stilletjes ontfutselt tot de reis waar de golven muzikaal mee deinzen in de ritmische stroming waar de deuren worden geopend naar het bereisde paradijs.…

Ik kreeg Uit zijn kinderhand Zilt ruikende schelpen Kostbare schatten Uitgestrooid over Mijn levenspad Gulle giften Zodat ik zal weten Geleefd te hebben Met de kracht van herfstige stormwind Met helder spetterend golvend waterblauw Met gouden zonlicht Diamanten regendruppels Ik kreeg Uit zijn kinderhand Het vermogen om zelf Weer kind…

Kleine kleuter, mijn klein kind, waarom laat je gaat jouw Levenspad zo liet je ieder elk ander mens: onbemind ?…

Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden Want nu sta ik daar alleen maar Ik sta daar, en ik staar…

Op welke weg je ook zal lopen en waar deze ooit eindigen zal het vallen zul je niet ontlopen, maar, raak dan niet aan lagerwal. Houdt altijd toch je doel voor ogen, behoudt je goede moed! Struikelen hoort echt bij dit leven en ook een beetje tegenspoed. Het zal niet altijd rozengeur wezen en strijd zal het ook zeker zijn…

We zullen je begeleiden op het door jou te bewandelen levenspad, eerst kruipend dan wankelend. Later zelfstandig vastberadend met stevige pas en sprankelend.…

De weg van steen zal mij verraden, het harde pad ondersteunt en wil mij beschermen, tegen voetstappen zo instabiel en ondoordacht. Maar ik weet dat het geen steun mag zijn, vertrouwen moet ik op mijn enkels en niet op de harde weg. Het brandt aan mijn voeten, de blaren zo dik. Doorlopen, doorgaan, doorzetten, niet vertrouwen op dat onder mij…

Herinnering; ze kwam de wereld binnen, Vergezeld door mijn lach en door mijn traan Trots, vreugde, buiten zinnen Zie mij eens met m’n dochter staan En kleurig werd het leven, helder, Door de kleine zorgen van een kind Je voelt je goed, je bent een held Omdat die kleine dat dus vindt Hoe zijn kind’ren zonder hulp, in hun geluk en in verdriet…

Vervolg ik het brede pad of sla ik eens af Slingerend door het landschap in stap, of draf kies ik voor het spannende ontluikende avontuur of blijf ik op het burgerlijke pad voor de lange duur Op een splitsing van wegen met de keus aan mijn zij vraag ik mij even af, is die keus wel echt vrij De wegen waar ik in verleden mijn stappen heb…

Ik ben verdwaald op mijn levenspad Omdat ik U steeds maar weer vergat Bij al mijn gewone dagelijkse reizen. Heer, ik ben de weg kwijtgeraakt De weg die ik moet bewandelen Om naar Uw wil te mogen handelen Ik heb mijn plicht voor U verzaakt.…

Als een loper ligt het pad hier uitgelegd De dichter heeft hiermee niets miszegd Hijzelf... is elke morgen wandelaar,loper Loopt uit puur plezier z'n ommetje Hult zich in nipt zonlicht grondmist, ochtenddauw Neemt het blauw van luchten waar Eindeloze luchten ook in naderend voorjaar.…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…