5739 resultaten.
Het africhten van mijn lichaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Het is vanzelf gegaan
het africhten van mijn lichaam
het eten, poepen en slapen
op vaste tijden, de grenzen
die me straffen
als ik er overheen ga
om bewust te genieten
van de vrijheid die ik niet had
als baby, toen ik nog zuiver
een waarnemer van de wereld
was, een stormend rustpunt
een hemel van de grenzen
hemel van de constellaties…
Evolutiestadium.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Vereende krachten
bundelen mijn spierweefsel
tot ledematen.…
Bloot speel ik naakt te zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Af en toe kijkt er iemand
Dan speel ik een rol
in zijn hoofd, als het meisje
van de overkant, het meisje
met te lange haren
om haar borsten goed te zien
In de schaduwmaanden
blijven de woonblokken grauw
Dan sluit ik de gordijnen
en dwaal ik door het patroon
in deze zelfde zachte stoel
waarin ik helemaal vrij ben
en van buiten naar…
Geef mij het lichaam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 Geef mij het lichaam
met de kleur van de zee
dat in wind staat
waarin vogels nesten bouwen
waarvan de voeten groen zijn
dat slaapt in het oog
van de wereld
Geef mij het kwetsbare
het lichaam uit de schelp
dat alle gevaren van de wereld
weet en toch zijn plek vindt
Geef mij het lichaam
nat van regen
dat schaduw zoekt
en wachten kan…
het roerloos meer van glas
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 507 om tijdelijk
van de eeuwigheid te houden
je vloog, ontsnapte aan verplichting
landde in een andere belichting
bezielde eeuwenoude graven
raakte aan wat koningen ooit zagen
je zag het roerloos meer van
glas dat plotseling verscherfde
als de wind heel even sprak
en het kind in je de golven erfde
in de deining die op rotsen brak
je lichaam…
Lichaam III
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 Lief lichaam
Van geboorte tot dood
Leef ik in jou
Soms voel je log en zwaar
Soms als een open ruimte
Van Gogh schreef
Dat hij geen dubbeltje
Om het leven zou geven
Als er niet iets oneindigs,
Iets dieps en werkelijks was
Dit palet aan schoonheid
En gruwelijkheden
Op dit canvas vereeuwigd
Met onstuimige penseelstreken
Is het genoeg…
Lichaam I
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 64 Lichaam
Vertel me jouw verhalen
Zing de ballade
van mijn weifelende handen
Klapper mijn tanden
Ril me los uit permafrost
Rol de stilte op
Huil de steen uit mijn hart…
Lichaam IV
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 Overdag doe je dingen in de wereld
’s Nachts in een droom ren je naar de horizon
Wapper je je armen omhoog en omlaag
In gedachten kun je als een lange sliert
Door het sleutelgat of door het oog van een naald
Je stijgt met enige schroom op
En voelt de duizeling terwijl je uitdijt
(alsof je lief je voor het eerst kust)
Je overgave is…
Lichaam II
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 115 Lichaam
Wat ben ik met jou verweven
Je laat me niet los
Wat blijft er van mij over
Als jij straks verdwijnt
De plek waar we naartoe gaan
Daar komen we ook vandaan
Noem het geen niets of nergens
Want uit niets kan nooit iets ontstaan…
Lichaam VI
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 We stapelen ondergronds
wat de geest niet verdragen kan
Schaamte en zelfverwijt
ook dingen die ons bang maken
Tektonische pijn
onder glooiingen van vlees
Waar hebben we ze begraven: de dromen
de beloften van het onbegrensde
Waar is de onbevangen blik
van het pasgeboren kind
Wat als we tevergeefs wachten
op een renaissance
Als…
Lichaam VII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Thuishaven van de geest
Van oude pijn de archivaris
Oogluikende streler
Stil of spreekbuis van verlangen
Drager van een hazenhart
Witwasser van blinde vlekken
In deze tempel zonder godheid
Buig ik diep voor jouw wijsheid…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
Lichaam IX
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 73 Eén ding is zeker
deze plek is geen blijvertje
Het raderwerk zal gaan haperen
De wouden van mijn longen zullen vroeg of laat verzuren
Als tiener was ik al bang voor de dood
en steeds de vraag
Wie ben ik, wie ben jij?
Zijn we fantomen van onze eigen opera?
De boeddha zweeg
bij vragen over het zelf
Alles is vergankelijk zei hij
Voor ieder…
Lichaam X
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 lief lijf
elke ochtend trek ik jou aan
de pasvorm iets te strak
je bent strijdtoneel van milde ziekten
tijdelijke oefenruimte voor gierende gitaren
en steeds vaker klassiek
geschoolde strijkkwartetten
alles wat ik nu lees heeft iets tijdloos
Dante en Milton
naast het sportveld hangt een verlept affiche
‘Jezus komt terug’
een hond loopt…
lijfsbehoud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 93 het gezicht bleef bij het lichaam
ook toen duisternis intrad
de avond viel ver voor de vroegte neer
zodat geen woord onbesproken bleef
met nauwelijks hoorbare fluistering
kon ik het ruisen van populieren horen
alsof mij werd verteld waar water en
kust tot branding samenvloeien
in het zand stond geschreven aan
wie deze woorden waren…
door een andere bril bekeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 in het anatomisch theater
betreden chirurgijns in
koelen bloede de arena
met de precisie van een
horlogemaker inciseren
zij de menselijke huid
het bloed kruipt waar het
niet gaan ontleedkundige
lessen zijn geleerd
het beademde corpus onder
zeil als mes zaag schaar
het vege lijf invaseren
geen dokter ziet wie je
eigenlijk bent…
Waardevol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Wij willen graag,
zoals bij alle mensen,
graag recht van lijf en leden zijn.
Dit is een nutteloos verlangen,
het heeft zo niet mogen zijn.
Maar al zijn we ook gebrekkig,
we hebben vele gaven,
die we heel graag willen tonen.
En al lijkt het niet zo leuk,
bezie ons als personen.
Soms wil de linkerhand niet mee,
maar we hebben ook een rechter…
[ Alsof mijn lichaam ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Alsof mijn lichaam
nieuw is, en ik opnieuw moet --
zoeken naar de rem.…
Daan de Ligt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 127 Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt,
Die afgelopen week is overleden.
Daans houdbaarheidstermijn was overschreden,
Wat op te maken is uit zijn gedicht.
Een afscheid dus, precies zoals het hoort,
Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…
hemel lichaam
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 708 Als ik mijn ogen sluit, kijk ik de toekomst in
Kinderen die opgroeien, mensen die ouder worden
Als ik mijn ogen open, stromen mijn emoties
Vreugde, pijn, geluk maar ook verdriet
Als ik mijn armen open, sluit ik ze
Om geliefden vast te nemen, een knuffel te delen
Als ik mijn handen uitsteek, draai ik me
Om dierbaren een hand te schudden…
De warmte in mijn lichaam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 3.747 De warmte in mijn lichaam loopt op
als ik aan hem denk
vingers traag over mijn lijf
spannende gedachten passeren
zijn rug spieren sterk strak sensationeel
een borstkast breed glimmend
met twee mooie harde tepels
benen keihard, behaard en mega atletisch
zijn gelid stijf hard en uitnodigend
ogen die stralend, ondeugend kijken
naar mij zodat…
Twee lichamen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.309 Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms twee golven
En de nacht is de oceaan
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms twee stenen
En de nacht een woestenij
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms wortels
In de nacht vastgebonden
Twee lichamen tegenover elkaar
Zijn soms zakmessen
En de nacht een bliksemflits
Twee lichamen tegenover…
gebroken lichaam
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 594 Alleen en in elkaar gekropen
onzichtbaar in zijn handen
bange ogen verstopt
achter de woede de spot
wie ziet me in het donker
wie hoort mijn tranen
gesmoord in mijn bed
van schaamte
wie hoort mijn schreeuw
verloren in de nacht
hier lig ik dan
voor altijd
achtergelaten
ik en mijn gebroken lichaam…
Versmeltende lichamen.
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 4.037 Je sensuele lichaam is oogverblindend,
en overtreft mijn wildste fantasie.
Je bent de overtreffende trap van opwindend,
ontluikt in mij de meest zinderende passie.
Hartstochtelijk kussend smelten we tesamen,
verhit door een steeds aanwakkerend vuur.
Tot een twee-eenheid versmelten onze lichamen,
in deze liefde zo intens en zo puur.…
Tot ik met mijn lichaam sterf
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.304 doodskist
die mijn leven tergt
tot ik met de eenhoorn
de nachtmerrie verleid
zal ik elders verdwalen
in het nergens van ooit
bloeit de enige doorn
in het oog van mijn tijd
als het de droom zal inhalen
van mijn eeuwig nooit
en ik zwerf, ik zwerf
doorheen het schrijden
van de stervende tijd
met een reikende hand
tot ik met mijn lichaam…
jouw lichaam
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 1.908 jouw lichaam
als een huis
beschermend tegen het kwaad
als een bloeiende roos
krachtig en toch vol liefde
jouw lichaam
met zorg bedacht
te mooi om waar te zijn
zo vol passie…zo machtig
jouw lichaam
mijn hemel…
Licht lichaam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 519 Al zou ik willen vergeten
de wind fluistert
de bomen ruisen
de huizen, zelfs de huizen…
hoe je op je tenen
jouw lippen
de mijne
jouw lichaam
tegen
en nooit was ik lichter
mijn naam vergeten
sprakeloos
je mond
losgescheurd
op je eigen benen
gaan staan
je eigen weg
gegaan
en ik hier
naamloos
woordeloos
zwaar van het verlangen…
Hemelse lichamen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 995 dromerig staar ik naar de zee
lig languit elke straal te vangen
voor de avond zich laat vallen
als een koele deken op mijn huid
koester me in ‘t nog warm geglunder
van de langzaam ondergaande zon
terwijl schaduwen beginnen te leven
spelen hemelse lichamen kameleon
verleidelijk vlijt het maanlicht
haar schijnsel over de branding
en in een…
Jouw lichaam
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.963 Bespeel met mij de
Gevoelige snaren van de
Liefde
Gebruik met mij de
Allermooiste woorden van
Haar ziel
'k Deel dan met jou mijn en
Jouw lichaam: liefkozing,
Streling
Ogen gesloten
Gedachten geordend
't Beviel
Mijn zoen gevolgd door
Oneindig echt veel kussen
Deling
van liefde tussen twee
Mensen; jij en ik
'k Kniel
Voor…
Slapend lichaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 830 Zienderogen gooi ik
nabij de
in zwart gerezen pluim,
de aarde,
en dicht ik desperaat
daarin tegen weer terug.
Opgesloten door
vlees en bloed,
vlecht mijn gedaante
tralies in haar materie.
Versierd word ik
verdoemd door kettingen
van zwakte
in gehoorgestoord,
wezenloos vel
Op de top der toren
die slechts de bodem krabt
jeukt kracht…