16268 resultaten.
Lichtgeflikker
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.636 O 't licht, dat over de aarde stroomt
Door de open wolkendeuren!
Ik wou, dat ik die weelde kon
Verklanken, of verbeelden kon
In verzen of in verven:
De zilvren vreugd van 't watervlak,
Waar 't zonlicht nederviel en brak
In duizend vlammenscherven.…
Met jou
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.506 Met jou ben ik de
schaduw
die de zon volgt maar
de duisternis
niet vreest
Want ik begin en ik eindig
overal
waar jij naar mij kijkt
en je licht
mijn liefde
altijd een glimlach
geeft.…
EGO FLOS
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.279 o neen, niet vóór uwe ogen
maar naast u, nevens u,
maar in u bloeien zaan;
zo gij mij, schepselken,
in 't leven wilt gedogen;
zo in uw eeuwig licht
me gij laat binnengaan!…
Levenslicht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 680 Toch is er deze dag
veel licht ondanks dat hij donker is.
Velen is dit zien niet gegeven,
toch bestaat hieruit ons leven.…
De Freudburger
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 804 De Freudburger in harmonie brengt:
Op het leven zielen, licht en verlengd.
De Freudburger.
Die morgen zweeft de Freudburger heen.
Wijzer dan wijs; de wereld broeit gemeen.
De Freudburger.…
IK wilde ik kon u iets geven
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.586 Zij is het zilveren zwevende
het tere licht blozende gevende
licht, dat hemelhoog is,
goudeeuwig als 't herrefst is.
Haar ogen gaan wijd en zijd
boven mijn starend hoofd uit,
gouden en zilveren lichten
brengt ze op mensengezichten.…
Kersthonger
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 3.285 In het donker van de winter
en de honger van de nacht
plots het feest van duizend lichtjes
etensgeur waar ik naar smacht
Hunkerend naar licht en warmte
zoek ik naar een kerstgevoel
volg de lichtjes, geur van eten,
sporen naar een hoger doel
Geur alleen stilt niet mijn honger
lichtjes houden mij niet warm
eten wil ik, voelen, praten
me…
Hymne aan de walnotenboom
gedicht
3.0 met 51 stemmen 15.026 Blijf met je licht.
-----------------------------------------------------
uit: In de Waterwingebieden (2000)…
Zonder kleur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 56 ik dacht
dat schaduw
onze harde kant
verzachtte maar
ervaarde de
scherpte in
contrasten
niet de ideale
binnenkomers
juist de concentratie
van meer donker
gaf minder licht
dan wat er nog aan
mogelijkheden waren
zonder kleur
dwingen
contra’s minder
blijft stemming gelijk
en heeft een
positieve uitwerking
op het totaalplaatje…
GOD
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 981 Immer in beweging
als een zachte wind
is het stil gefluister
dat stof tot leven brengt
Een zichtbare wereld
schepping van Zijn geest
verscholen achter
'n sluier van verborgenheid
Waar kracht en liefde
werkzaam zijn
en duisternis doorboord wordt
door nooit aflatend licht
Hij is wat Hij is
leven achter vormen
een zee zonder horizon…
Deze magie
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 39 spiegelend
danste zij op
maanverlicht
water dat
opkomend golfde
zonder rust
blad fluisterde
tussen de sterren
hun open gesprek
zonder twinkelende
starheid en aan
buren geen gebrek
in geel was de
puzzel nooit
te maken er
waren stukjes
die deze magie
niet smaakten…
Met blij makend licht
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 199 kijkend naar boven
want je had
nu niet echt
veel te geven
uit de stress
waarin jij op
dit moment
had te leven op
een merkwaardig
kruispunt van
allerhande wegen
niemand nam
je bij de hand
gaf je zicht
en een beetje
structuur in deze
mêlee van gevaarvolle
situaties en risico’s
toch scheen de zon
zij warmde met
blij makend licht…
Pinksteren
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.760 Boven hun lichaams donkre zuil
Verscheen een zacht bewogen tuil
Van licht, en glinsterende gleed
Het neder langs hun schamel kleed.
Hun mengelmoes van woorden vaal
Klonk ieder als zijn moedertaal.
In mensenwoord, op mensenwijs
Geeft God zijn heilgeheimen prijs.…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 654 Als de lucht niet meer
blauw zal zijn
en de aarde verschroeid
Het gewas lang verdord
en de mensheid geboeid
Dan pas zal men
de zonde zien
die men hier heeft verricht
Dan rest enkel het wachten
op het eind van het licht…
het geschenk (voor Pauline)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.440 geslepen ligt het te wachten
al weken, op een bedje
van plastic bubbels
eerst moeten de ruiten schoon
dan schroef ik ergens een oog in
vis blauw garen uit een kistje
en hang het voor het middelste raam
stil hangt het daar
de wolken te versplinteren
de huizen aan de overkant
vanochtend: onvoorspeld zonlicht
breekt op mijn tapijt
in…
Schemering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 626 schimmen in de val
tot alles ingesloten is
Water en brood zet men hier voor
te vinden is het op de tast,
omstoten leidt tot wisse dood
en morgen is geen andere dag
Ik roep hem, maar hij hoort me niet
omdat hij niet mijn lippen ziet
zijn oren zijn verkeerd gespitst
een muur kaatst de geluiden terug
Nu gaan de straatlantarens aan
het licht…
Dáárom
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.041 Ik raak je aan
Zie sterren
Oneindig veel
En de maan
Licht
In een lucht
Door duisternis omgeven
Een kus op jouw gezicht
En soms, heel even
Zie ik jou
Gewoon zoals je bent
Ik wil je alles geven
Zomaar
Omdat jij jij bent
Dáárom…
oerslurp
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.066 na die nacht waren de sterren
veranderd evenals de zon
de maan en de planeten
jij schiep het tomeloze zweven
naar een ster achter een ster
het gieten van licht
verdampen van waterstof
wolken van methaan waar
doorheen het heden trager reist
in dichtheid bijna stolt
zich om massa stulpt
gewicht heeft als regen
in zwarte gaten valt…
Rode jas
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 705 Ik heb een rode jas gekocht
van zachte stof, licht in gewicht
het moest er eens van komen
ik heb een rode jas gekocht
niet rood rood maar koraalrood
goed op olijfgroen ribfluweel
ik heb een rode jas gekocht
mijn spiegelbeeld bevalt me wel
ik fiets voorbij op ramen, etalages
ik heb een rode jas gekocht
die houdt me deze winter warm
de…
Vlijmscherp
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 licht en schaduw
streden schemerend
hun wedstrijd waarbij
contrast de tijd
als zwaard hanteerde
zij blonk vlijmscherp
het eindsignaal in
de laatste flikkering
van deze heroïsch
gespeelde ronde
zacht duister legt
zich tevreden neer op
de bereikte plaats
maar donker kent nog
een laatst flits verweer
ongezien door velen
koestert…
Vluchtgedrag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 736 Met een zwaai brengt hij weer licht
tot in alle hoeken van mijn woning.
Dus doe ik gauw de gordijnen dicht:
in het donker ben ik pas een koning.…
Optisch inferno
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 92 het was een
bonte carrousel
maar de wereld
ging veel te snel
kleuren flitsten
voorbij als een
braderie vol
speelse vrolijkheid
vormen versmolten
van groot naar klein
zonder te benoemen
wat zij dan wilden zijn
toch was er ook rust
in dit optisch inferno
waar een zondvloed ideeën
strand gaf aan verre zeeën
jouw lach was de
schepper…
Schaduw lachte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 110 ik zwaaide
tussen donker en licht
schaduw lachte
bewoog
gelijk mijn arm
weg uit zicht
stapelde
zwart van vele
nachten waken
waar wit in
steeds bewogen
worden niet kon slapen
ben ik de
regisseur van dit
naamloos horrorleven
of zijn actie en
reactie splinters van
een fragmenterend geven…
Nadien
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 512 Poederachtig licht verbergt
deze nacht felle lijnen als de
stad dansend tijd tot stoppen
maant zo zonder grenzen zo
hebben wij stil gelegen
nadien dichter bij elkaar…
Aemilius Aquarel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Laag voor laag doordringt, etherisch
In prismakleuren breekt dan fel
Het licht, Aemilius Aquarel…
Aquarel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.141 Zittend bij de rand van schaduwrijk groen,
dat zacht verglijdt naar herfstbruin geel,
stijg ik dromend op in het wazig visioen,
dat zich ontrolt onder je waterig penceel …
Wijl de opgaande zon verblindend glanst
in het schilderspalet dat je ponsend beroert,
tekent de hoekige donjon zich stilaan af
in je ardeense landschap dat me vervoert…
teder verlangen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 617 jij bent in mij
raakt met jouw lach mijn ziel
je kunt dat niet beletten
een schone blik is immers vrij
komt door muren heen
laat zich niet bezetten
ik ben in jou
niet omdat jij het wilde
of vragen zou
ik weerkaats in jouw spiegel
een stukje hemels blauw
soms gaat licht zijn eigen weg
laat zich niet vangen
of vermengen door wat Ik zeg…
ongeboren vrucht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 722 binnen kantel
om de sluipende
donkere dagen te eren
het is loven met
voortschrijdende weemoed
uit dankbaarheid,
nog zo vaak gepaard
met ampel gedroogde tranen
over de aan mij
uitgeleende dagen
van voor en tegenspoed
morgen schijnt ons toe
als nieuw
maar is nog slechts
een ongeboren vrucht
uitzien naar het wederom
te baren licht…
achter de karmijnrode heuvels
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 790 in het duister sta ik
sta ik en kijk
en kijk ik
ik vraag me af
hoe voelt de warmte van de zon
hoe voelt de warmte van de zon achter de karmijnrode heuvels…
horizon
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.191 het breiwerk verloopt
van donker antraciet
naar lichtgevend wit
op stammen staan
opengewerkte knotten wol
van zwart
naalden tikken
tegen de ruiten
van de trein
maar daar is ook
de zon!
en Utrecht, mijn station…