Alle inzendingen over lichtpuntjes

Geregeld vraag ik me af wat is de zin van ons bestaan mijn gevoelens gaan op de loop en ik er achter aan Ziek zijn is niet erg als het maar over gaat ziek zijn is wel erg als het je aan het lot overlaat Alle leuks overschaduwd door narigheid je hebt het niet in de hand er word op je ingebroken je leven is als los zand Vooral als je…

Er waren mooie tijden bij In mijn verrotte leven Jaren van geluk met mensen Om wie ik heb gegeven Tijden dat de zon zo vrolijk scheen En warmte gaf als jij Tot je onder ging, verdween Verzadigd was van mij Er waren dagen bij Nutteloze dagen Waarop ik wist, niets wordt beter Waar alles tegenzat Niets lukte, voor geen meter Dat ik, die…

kon ik de lichtjes plukken van het hemelse gordijn de glimpjes strooien in jouw nachtelijke brein zo, dat jij gaandeweg weer de stappen zet het pad vol keien tot stuifzand plet kon ik op de mistdeken wat aanknopingspunten stikken wat kleurige versiersels als houvast strikken zo, dat jij weer gelooft dat de zon in kale bomen elk…

Kijkend naar mijn eigen leven zie ik vele 'lichtpuntjes' zweven al komen deze veelal uit het niets ze betekenen altijd wél iets maar wat is het doel ervan wijst het mij op wat ik kan, of juist meer op wat te bereiken dat ik sommige dingen niet mag ontwijken maar serieus nemen moet Om te leren wat is goed en welke keuzes niet te maken…

Koester ze allemaal, omdat het lichtpuntjes zijn.…

Door de donkere kamers van mijn ziel dwalen lichtpuntjes, op zoek naar die stem dat woord die gedachten die mij weer één maken…

Vrijwilligers zijn de blijvende lichtpuntjes van de samenleving! --------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan het Kroonprinselijk Paar en alle medewerk(st)ers van het Oranjefonds.…

Fluister haar je dromen en ze luistert ook al is het nog zo duister ze zal ze vangen de lichtpuntjes ook al zijn ze nog zo schaars als ze je dan wekt vertelt ze over de lichtjes de dieptepunten ben je snel vergeten tot de volgende nacht…

Het grijs daalt en steelt de lichtpuntjes uit het hart. Het waait maar zij is bewust en maakt een buiging voor de eenzame toeschouwer.…

Zelfs de lichtpuntjes ooit zo mooi schijnen niet . Maar alles wordt lichter het ingrediënt is slechts tijd.…

Stralende ogen als lichtpuntjes aan de hemel 's nachts. Vól van gevoel als ze me aankijken. Jouw adem vermengd met de mijne. Mijn lichaam verstrengeld met het jouwe, onze harten verbonden voor altijd.…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

lang strekken dagen zich het is donker het is koud lichtjes versieren huizen waarin haarden vlammen om handen te verwarmen die wij op schaats of slee in ongeremde winterpret graag ons bevriezen laten de kerstboom opgetuigd hangen de lichtjes weer vredig geluk beschijnend in boom en winkelstraat zij verbeelden gelijktijdig ook de hoop…

Als ik er niet meer ben, Moeten er altijd lichtpuntjes blijven zijn. Rust zacht Melissa.…

Lichtpuntjes in het zwart, zoals de sterren bij nacht. Doorbreken het donker, het donker waarop ik wacht. Een geruisloze wind, door bladeren te horen. Ik wacht op de rust, die zij nu nog verstoren. Maar iedereen wacht op die duistere rust, want ieder mens is zich van de dood bewust!…

uit vlieringduister diep ik lichtpuntjes op en zie weer waar mijn zaaigoed is gebleven ik had het achteloos weggestopt uit het oog en verder verloren op dikke lagen trage stof herneemt zich nu gestaag een kleurrijker leven met de achterhaalde sporen het kan mij weer bekoren…

het heeft iets behaaglijks wanneer ze branden de kaarsjes in december lichtpuntjes als houvast op de valreep van een bijna verlopen jaar straks op de weg terug naar het licht wanneer de kaarsjes doven weten wij ons gesterkt met het besef dat we toch in het licht blijven geloven…

Maantje Je schijnt zo mooi Daar aan die donkere hemel Met allemaal sterren om je heen Sterren van mensenzielen Die daar zijn heen gegaan Zoals daar ook mijn vader en moeder staan Aan die donkere hemel Eigenlijk is het daar helemaal niet donker De zielen daar boven staan ook in het licht Al die lichtpuntjes Stralen naar ons…

Ze vergeet ’t heet dement alles ze leeft bij de dag telkens weer ze wordt opstandig soms en dat komt omdat ze af en toe heel eventjes zich herinnert dat ’t ooit anders was ze dementeert, vegeteert op zichzelf geagiteerd reageert ze maar soms lichten haar ogen op, alleen worden die lichtpuntjes steeds minder.…

van brood en wijn proef ik klaarwakker je naam in het rood wanneer duistere wolken samenpakken de maan en sterren verbergen het uitzicht in een vreemd geworden wereld van vervuilde luchten en misverstanden is er geen taal of teken die onuitgesproken, of ongeschreven is zijn er kleine lichtpuntjes van uitersten die elkaar raken in…

In een heldere nacht Komen de sterren tot leven Het is een deken van lichtpuntjes Die samen het lichtspel zijn In een heldere nacht Schijnt elke ster weer anders Iedere ster kent zijn plek om te schijnen Het lichtspel in een heldere nacht In een heldere nacht Kijk ik omhoog en zie dat ene sterretje Dat sterretje schijnt en glimlacht naar…

Opgeborgen in een van de honderd glazen hokken Er warmpjes bij zitten in de duiventil Hoekbank, sanseveria en grootbeeldtv Blokjes kaas en rode wijn Autoverkeer tien verdiepingen lager Bovenin is het lekker stil De sneltram zoeft geruisloos voorbij Kanaleneiland, het winkelparadijs Hema, Action, Kruitvat en kebap Multiculti als hoogcultuur Lichtpuntjes…

De vleugels tot stompjes verworven niet bruikbaar op deze planeet doet haar best om mens te zijn maar acht zich niet geschikt zij begrijpt de mensheid niet ziet hoe traag deze leert die niet voldoende lijkt te beseffen wat nu echt belangrijk is stort steeds opnieuw de wereld in een malaise van duisternis waarin welkome lichtpuntjes soms…

‘Je mag niet langer dan een half uur’ Laaghangend, op ongeveer staar-hoogte, verbind ik lichtpuntjes snoerloos met mijn mislukking.…

keek je vurig spanden bogen zich langdurig einden afleggend, verdwalend door heemtuinen duinen rosaria leek een belofte van niets dan geluk een zwevende donzen veranda gedragen door blauwe paddestoelen doorspekt met jouw lichtpuntjes de stilte te betrekken in ons gezamenlijk uitzicht de velden voltrokken zich de natuur werd overal…

zeilen op het ijs tot ik een ijsbeer vind ik wil duiken in de zee en springen in het dal glijden van een berg en niet bang zijn dat ik val ik wil luchtkastelen bouwen midden in de nacht vioolspelen in een gondel zwevend boven de gracht ik wil het daglicht bewaren het pakken als het nodig is voor als ik bang ben in het donker en de lichtpuntjes…

Lichtpuntjes branden in de verduisterde zaal: ik voel me omhelsd door de eindeloze wijdte van het geheime luchtruim. Blij zakenleven galmt door heel het warenhuis van de Bijenkorf, maar kent niet die straffe tucht der kleine honingmaaksters. N.B.: Tanka's worden geplaatst onder de noemer "haiku."…

weet je van jou de herinneringen zijn in goede tijden mij tot vreugdevuurtjes lichtpuntjes ook zijn het als bij momenten ik somber of verdrietig ben telkens weer mis ik dan toch jouw hand in de mijne de lieve kroeltjes ook langs wang of in het haar terloops gegeven telkens weer omheen mijn schouders mis ik dan jouw armen die tegen…

over zoveel wervelwind ziet het onbezorgde leven de luikjes sluitend lichtpuntjes in de maan die naar de dag van morgen het verlangen wakkert waarvan de jeugd droomt…

De ziel van het geluid loopt verdwaald rond Een nacht waarin de lichtpuntjes gefilterd worden Levendig en vrij, maar ook ieder op zijn of haar manier Enkel de flarden van herinneringen vangen om over te blijven.…