Alle inzendingen over liefde gemis verwarring

het vuur in jouw ogen, Als een orakel van weleer, Had jij je om mij heen bewogen, Fluisterend in mijn oor, de dingen die men niet beschrijven kan, Daarna had jij je aan mijn ziel vergrepen, Toen was het moment eindelijk daar, Jij had je sleutel gewillig aan mij gegeven Jouw lichaam, dat ook wel tempel heet En we hadden ons dronken van liefde…

Je mag je reis in onbekendheid beginnen Mijn tranen van onmacht in dit gemis Je strijd is nu van jou alleen Vannacht vertrek je in je doodskleed heen Ik wil nog even van je genieten nu het nog kan Je ogen zoeken nog één keer mijn ogen Geruisloos sluit de dood je ogen in zwarte mist...…

Tja, Feyenoord moet verder zonder Kuijt En PSV moet verder zonder Ooijer Dat maakt het perspectief bepaald niet mooier Zo wees ons afgelopen weekend uit Het brengt goed op, zo´n uittocht van de helden Maar maakt dat geld zich straks ook echt ten gelde?…

Men pleistert in het steen verleden plat: gewit gemis, known unto God.…

De tak is niet wreed afgebroken maar versleten door de tijd voor ons die achterblijven heelt de tijd de wond maar het gemis dat blijft…

Gevoel zoveel mogelijk weggestopt, vooral niet teveel nadenken over het gemis, identiteit langzaam verloren. Maar jij vond haar en liet eerst haar tranen vrij, en daarna de vrouw die zij altijd al was.…

het woordloze gemis de totaal vreemde stilte die zich laat horen boven het gewoel van het alledaagse... er blijft veel te wensen maar het zijn toch onmogelijke wensen die nooit echt aan de verwachting zullen voldoen…

(Begin van een liedje) Daar is het liedje weer Waar alles over gaat Een liedje dat je kent Vanaf de eerste maat Een liedje van verlangen Een liedje van gemis Dit liedje dat het liedje Van alle liedjes is.…

alweer vier jaar geleden jouw laatste woorden aan mij jouw laatste lieve lach die staat mij altijd bij een gevoel van verlangen een gevoel van gemis en maar niet willen geloven dat het verdriet is…

Het was voor consumenten een gemis Als zij van hun TV-plek moesten wijken Nu kunnen zij op afstand verder kijken Daar er een zapper met een schermpje is Wie beter weet, had dit allang verwacht: TV krijgt ons op afstand in haar macht…

vandaag ineens anders gekeken het knotten zo gelaten gemis voor hoe het meestal lijkt…

stilstaan bij de beelden van toen, roepen ze nog altijd kippenvel op gaten die geslagen zijn in New York, mensenlevens is het gemis duidelijk voelbaar verenigen liefdevolle handen in de hoop de weg naar tolerantie te slechten…

met brieven vol gemis over waar je nu bent hoe het met je gaat hoe ik gevaren ben zo zonder jou twee handen vol tranen van geluk dat ik je heb gekend over de leegte mijn reis alleen zo zonder jou ik mis je…

Verdriet, pijn, gemis en rouw. Met betraande ogen draai ik mij om Ben ik deze rouwende vrouw?…

Love is in the air Ik voel dat hij dichtbij me is Maar ik kan hem nog niet vinden Hem niet te ontmoeten voelt als een gemis Love is in the air Hoe/waar/wanneer kan ik hem vinden? En kan ik mijn plan uitvoeren Hem van top tot teen helemaal te verslinden!…

jij wist als geen ander de sfeer te verhalen uit de dagen voor pasen in het land van de hoven kon men bogen op het familiair informele familie en vrienden die elkaar bedienden in de eerste avondkoelte bij het genieten van de dis waarbij de afstand het welkome gemis is om gezellig met elkaar in rust van alles te bespreken de…

In 't eind moet liefde zegepralen! 't Is weinig slechts, wat ons de tijd kan roven! Oprechte min versmaadt zijn kort gebied. Schoon 't leven hier ook in gemis vervliet', Zij slaat een moedig oog naar boven!…

aan vrijheid deed ons pijn liefde bleek niet zaligmakend te zijn…

als Uw beider zoete Naam door mijn ziel gaat, voel ik als gemis Mijn liefde, en dan naderen mijn voeten Het heiligste, dat in mijn leven is.…

Die maanden dat ik niet kon gaan besefte ik ten volste het gemis geen bandje kon de liefdesband vertolken van tekstbelevend zingen op echo’s van ons voorgeslacht in een doorlevende bezieling, het vreugdevol de Levende ontmoeten de warmte van Zijn Woord over je heen gespreid de liefdevolle ogen van wie om je geven de vrede…

Liefde ontluikt niet, maar toont zich, een tuin komt in bloei. Kale takken worden loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren. Op een leizachte zondag in mei leen je de blik van de ander. Je leest een gezicht met je vingers, je ziet als een blinde, je voelt wat er is. Geduldig gemis, geluiden, oogopslag, ogenblik.…

en je warmte is een kil gemis stilte en de kou is alles wat er is je bent niet dood ik zie je woorden lachen je handen open in je schoot neem ons maar mee met je gedichten, je blijft die vrouw in ogen en gezichten…

verwarrende stilte Duister…

Verwarrend, denk je dan, dat zoiets toch bestaat, ik nochtans geen tuinman, heb hierbij geen baat. Mijn plantenspuit in de hand, ga ik ze allen te lijf, de distel en paardebloem, de netel die zo brandt, het staat buiten kijf, het onkruid is verdoemd.…

Ik ben niet meer bang voor moordenaars Nu ik het water heb gezien Waanbeelden en illusies Zwevende gezichten, vriendelijke schilderijen Schoonheid als ruilwaarde Als één schaap over de dam springt Valt de rest in het water Demp de putten, red het kalf Verwarrende gedachten Lopen we doelloos rond?…

Ik ben afgunstig op die golven daar omdat ze o zo kunstig beter dan een minnaar doet jouw benen overal omarmen in de vloed Ik ben wraakzuchtig op die briesjes daar omdat ze o zo luchtig beter dan een mensenhand jouw haren in geheel verwarren aan het strand Ik ben naijverig op die nachten daar omdat ze zo lichtlijvig beter…

in de onderlinge verbondenheid druppel ik naar binnen door de poriën van je zwoele lichaam in de meren van je ogen weerspiegelt nog het levensverhaal en in de schelpen van je oren ruist nog donkere verwarring maar innig onder je wuivende haren bloeien wij op de liefdevolle woorden vanuit mijn mond strooiend over onze handen gevoelens…

Worden bewandeld Overschreden met gedrag Ook als dat eigenlijk niet mag Ongezien vaak gebeurt Ieder zijn tijd, ieder zijn beurt Er wordt grenzeloos veel gehandeld In Babylonische verwarring Zorgt dit voor verstarring Je kent het wel of niet Wat in het vat zit, zit in het verschiet Wat niet verzuurd is wanneer je ervan geniet Wat wel…

vlakke water van de vaart lonkt naar de weidse overzijde alsof het zeggen wil, tussenbeide, dit is afscheid dat hier rondwaart deze angst gebiedt de binding elke omarming weer te verlaten te wijken naar verre weiden, langs onbekende ogen en straten zodat niets in afsluiting verstikt, zich nachtenlang doorwaakt of genegenheid tot verwarring…

En ik, die u nu liefheb, begeleid Uw zang met wederzang, ter harmonie Van klare koren, kalme profetie Van vreugde en liefde en innige eindloosheid.…