Alle inzendingen over liefde verwarring leven

terwijl ze toezien hoe alles komt even blijft weer verdwijnt wortelen ze zich in elkaar doorgronden de diepte op zoek naar onwankelbaarheid de kracht van hun gehechtheid met bloei in de kruinen als eindeloze lente te verwoorden…

Alles is liefde herinner dat elk moment ook wanneer dat vermoeiend en verwarrend lijkt…

Leven kent al vroeg plaatsen waar jij kinderen gaat krijgen jij stappen gaat zetten en waar jouw tafel lang zal staan, kent allang de plekken waar het allemaal deels zal gebeuren jij liefde zult ontdekken en kennen maar soms ook zult treuren.…

liefde is geven... wat je helemaal niet hebt geven wat je hebt... dat heet “plezier maken” en brengt veel verwarring alom!…

Het is een vorm van genieten maar verward je ook je voelt liefde. Tijdloos is deze ervaring kriebels in je lijf verliefd op het leven.…

deze dag in jou ontmoet, geen opsmuk op de tere plekken maar een carnavaleske invasie van het geheel, morgen is er geen dag maar een beleving in het ontmoeten van mijn IK oké, het leven raast zoals het verkeer zich adert bij knooppunten en allen bekoren zij die ze lief hebben, waarom dan toch hun en wij?…

Gebroken gedachten laten mij in verwarring achter als ik zoek naar herinneringen in mijn geest dan weet ik dat er pijn maar ook liefde is geweest alleen nu veel zachter…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Haar lied is lang verzwonden; Mijn hart is ongerust, Maar van zijn leed bewust Gevoelt het bittre wonden… Haar lied is lang verzwonden, Mijn hart is ongerust. Het gloeit nog, als de vlamme, Voor haar, die mij verliet; O, kon haar spottend lied Mijn hijgend hart verlammen… Maar ’t gloeit nog als de vlamme, Voor haar, die mij verliet.…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

geboren konijn wil je bij me zijn dan moeten we leven onszelf in alle liefde geven.…

Elk leven in mijn leven is als een Licht voor mijn Licht, dat verheldert en geeft inzicht bij duisternis en verwarring en werkt ook goed tegen verstarring.…

Wanneer ik van de lucht kon leven, zou dat geweldig zijn, wanneer ik van de liefde kon leven zou dat enorm zijn, wanneer ik van de complimentjes kon leven, zou dat fenomenaal zijn, maar ik kan niet leven van de lucht, de liefde of anderszins.…

Vonkelt er een straal der zonne, lachend in het hart der bronne, borr’lend zingt ze in heilige wonne: liefde, liefde zoet! Kom, terwijl die zielestralen van het liefke in mij dalen, zal ik moedig haar herhalen: liefde, liefde zoet!…

op de regenboog spring ik op elke kleur onbewogen toch bedrogen zo blauw ik zie een schim die kleur bekend is als een dode ik weet het niet niets meer laat het gaan en spring niet niet op zwart…

hersens kraken in machteloos gevecht beslissingen dringen op en verdwijnen met een zucht het hoofd stroomt vol gedachten zweven eenzaam verloren zonder lichaam negerend het gevoel dat klopt van ongeduld het hart roept luister en in de stilte die valt glijd een traan begrijpend waar een serene rust tot leven…

eten en de hond haar hoofd hing in mijn jus, te smeken net als ik om het leven met wat franje te mogen dragen, guirlandes om de schouders gaat me wat te ver maar wat bloemen met de smaak van boter en dat allemaal uitgesmeerd in mijn harige nek…

het terras, het groen is grauw en dorstige vlagen wind hoeden de vragen die niet willen weten van rijm of rijp, het verliest ergens van maar van wat kunnen we beter niet vragen het voeren van de kippen sluist mijn adem door de weke aderen van deze tijd, het kiest en onthaast door het wankel gekakel van het verlangen dat mij aan het leven…

Laat me verdwalen in dit mysterie van verwarring, totdat ik niets meer weet over niets weten, totdat dit ik verdronken is in deze rivier, en het enige dat blijft het leven zelf is.…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

omdat jij jij bent omdat ik ik ben en wij geen samen worden loopt hier ons pad dood ik verlaat de verwarring tussen jou en mij spijt voegt en doet er niets toe deze liefde vloekte bij onze huidige kleur…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

Agamemnon zingt Elektra en sterft niet van euforie oog om oog met het levenloze lichaam van haar moeder verkreukeld aan haar voeten maar in het vacuüm van het besef dat haat waar wraaklust zich mee voedt liefde in verwarring is ontploft haar hart…

Verwarrend, denk ik toch. Goed of niet. Zwart of wit. Koud of warm. Haat of liefde maakt niet uit. Het is een opkomend besluit, dat rijpt in mijn geest. Misschien in mijn hart het meest. De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Gevoelens, als zwiepende aren in een dolle wind, die kilte geeft, en striemend het masker losweekt dat me heel houdt. Jouw stilte echoot luid in de tunnel naar mijn ziel door jou gegraven, die dag, dat je door je aanraking mijn vijver rimpelde en me stuurloos achterliet. Wat vrees ik het meest, wind of wind-stilte?…

Een vrij gevoel gespannen en toch gelukkig hoe uit je dat? Ik verwar het zelf met geluk al ken ik niet de vreugde door een zwarte blik. Vastgehouden door gevoel weggebleven, vastgehouden ik weet niet waar te staan. Ingenomen trek ik verder op het lange levenspad ik ben niet depri, maar verward. Voor hen die vrezen, met mijn andere…

Het gevoel is in verwarring een mix van vreugde met het gevoel dat het niet klikt. Ik kan slechts naar je kijken mijn arm om je heen slaan je in de ogen kijken om te laten voelen dat er ondanks alles, liefde is.…

Dit, Dit alles, Dit alles geeft, Dit alles geeft mij, Dit alles geeft mij verwarring. VERWARRING!…