Nee, ik ben echt niet alleen vannacht,
er zat namelijk een liefheersbeestje
in de bloemen, die ik mee naar huis
bracht.
Bloemen, waar wij beiden van genieten,
maar waar zit dat beestje nou?
Net als ik zocht hij wat bloem om
zichzelf wat op te vrolijken, heus
terwijl ik in diepe slaap verkeer,
landt i op het puntje van mijn neus.…
Per slot van rekening ben ik maar een
kwetsbaar liefheersbeestje en kan ik
amper nog met mijn vliesvleugeltjes
opstijgen.
Natuurlijk hou ik het lijntje met de
Godenwereld intact, maar hoezeer ik
ook smeek, er blijft zoveel stilte,
onvermogen en leegte achter.…