Alle inzendingen over liefs

Heb nog zoveel van je te leren op mijn bek gaan doe ik elke dag door je onbewust te kleineren vernietigend door mijn honend gelach je heb me zoveel te geven iets wat ik jaren geleden heb begraven jij die me weer laat leven mijn gevoel begint weer te dagen jij laat me voelen wat liefhebben is aan jou geef ik mijn ziel bloot zonder jou leven…

Lief Ik zie rechts in mijn venstertje, een ventje,leuk en klein. Hij maakte veel geluidjes, wie zou dat manneke zijn? Het was een heel klein wonder, wat ik niet had verwacht, ik vond het heel bijzonder, want het praat en lacht.…

Ik heb van je gedroomd Rustig en lief, onder lakens die jou overdekken droom ook jij misschien. Woorden zijn niet nodig een droom die je overstelpt en mijn gedicht ben jij.…

Mijn lief is verliefd Zegt straks haar woordjes voor die ander En ik kan vergeving schenken Want dat vindt ze fijn Ik hou van haar maar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd ’t Was misschien niet te voorkomen Of dom te denken dat wij altijd Maar ’t doet zoveel pijn Die hij en haar daar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd…

altijd later, alleen de twijfel is van als en twijfels zingen altijd vals ze zit en schrijft en leest wat staat er: “Als ik me verlaat op jou Of nu ik sterk ben, jou verlaat Als ik nu vertrek met jou Of nu ik ga, jou achterlaat Nu ik kies voor zonder jou Of jou bovenal verkies Als ik als verlies schrijf ‘jou’ Of nu ik jou, mijn lief…

waterig kijken je oogjes me aan waterig soms met een traan je hoofdje scheef in het kussen gezakt een knuffel nauwelijks beetgepakt te zwak om te lachen te praten te spelen je energie met anderen te delen maar ik beloof je mijn kleine man er komt een dag waarop jij alles kan…

ik mij opeens weer vief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik oud en krom zal wezen en zelfs niet meer een boek kan lezen dan is het als een liefdesbrief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik kinderlijk tevreden niet verder kijk dan slechts het heden dan weet ik mij niet meer naïef als iemand zegt: ik heb je lief…

ik schuif mezelf mijn handen in het vel van haar verlangen voel haar huid in koele stroken warme vlakken worden langs de lijnen van verzachte vormen van gevoel verwacht verwarrend ver van snel in bogen golven grenzenloos omarmen lief…

werd gevoed door met de plons de werelden vertrouwde een vlucht van zwanen zwierend de schemering omlijst hetgeen je zag die nacht mooier alles dan het lijkt maar wat wat wacht in het bos ruikt het kabouterig smeulende geuren dringen binnen met zweet van angst gemengd benevelen ze je zinnen men zegt dat alles went de wereld mijn lief…

Ik heb U lief mijn heerlijk land mijn mooi geboorteland ik min de eenvoud en de schoonheid 'k heb U mijn hart verpand. Maar langzaam gaat 't tanen hoe zeer het me ook spijt de bossen en de heide de duinen en de zee raken hun schoonheid kwijt.…

Mijn huid fluistert dezelfde woorden die jouw lippen spreken als het verlangen uit haar schaduw treedt en teder de liefde aan zich bindt.…

iedere traan die ik om je heb geweend zal ik omzetten in tranen van geluk iedere bevende zucht van smart zal ik veranderen in een juichkreet ieder gebroken venster van je ziel zal ik met liefdevolle handen helen iedere rimpel die zich groefde in je gelaat zal ik wegtoveren met mijn kussen iedere glimlach met pijn beladen zal ik ombuigen…

Zou ik baden schrijven hoe lief ik je vind.…

Het regent tranen, Het spoelt verdriet, Het verdampt somber, Want jij bent er niet. Het stormt onbegrip, Het waait eenzaamheid, Het blaast droevig, Omdat ik aan ‘jou missen’ lijd. Wolken varen donker, Wolken varen licht, Wolken varen niet, Want de zon is jouw gezicht.…

Ineens, zo plotseling, zo Lief. Bedelf je onder het kussen, aanschouw je naaktheid, als geschiedenis. Zoals de Nachtwacht. Van Goh en Ach. En ik waak en raak je kwetsbaar naakt.…

antwoorden vinden als ik er niet meer ben lief houd mij dan losser vast toe laat mij los gewoon los lief…

jouw ruime hand versterkt mijn ochtendlicht glijdt wenkend naar de nachten die ik wakker lig onzeker over dichte ogen schrijf ik een weg tussen ontstane sterren en doe een stap vooruit naar paarlemoeren vlinders die onverklaarbaar stromen op golfjes van het schelpenpad en die zo behoedzaam uit de vloed van jouw vingertoppen komen…

Plooi mijzelf naar u Mijn lief, ik glooi, ik gloei In uw wezen wil ik zijn Ik ben uw tooi, ik groei Naar geurige bloesem mijn Van ego ontdaan trek ik u mij aan Heb u verstaan, schijn uw maan Ik ken geen grief, want Ik heb u lief.…

Heb me lief vannacht en kleur de hemel blauw dan zal ik je zeggen hoeveel ik van je hou Heb me lief vannacht de hele nacht lang en laat ons weer opstaan met vogelgezang Heb me lief vannacht zoals nooit tevoren fluister de liefste woorden heel zacht in m'n oren Heb me lief vannacht zoals ik ook jou laat de hemel stralen in het helderste…

je vinger behoedzaam op de mond maakt de weg naar stilte vrij ik lees je gedachten nog voor het woorden zijn de kamer om ons heen vervaagt als het kloppen van het hart één ritme vindt om jou verbrak ik ooit de moederband en vond een andere vrijheid ik kan je voelen lief al ben je mijlen ver ik kan je voelen…

In gedachten en gevoel één, op wolken van liefde...met af en toe een drup. Aftastend het innerlijk, betastend het uiterlijk... als kijkend door een mistige waas van emotie! Je beroert mijn hart, mijn wezen, mijn zijn... het denken aan jou, maakt mij warm en 'k mis je meer dan ik zeggen kan. In gedachte zie ik je, voel ik je, ben je toch fijn…

van al wie ik ontmoette was geen zo lief als jij.. om alles wat je gaf alle woorden die je zei.. omdat je bent zoals je bent is niemand zo lief als jij.. hoger dan de hoogste berg, de zeven zeeën zelfs voorbij. laat iedereen gaan zoeken naar één zo lief als jij.. als men dan niets gevonden heeft..…

Met mijn handen laat ik je voelen met mijn kus laat ik je zweven met jouw ogen gevangen in de mijne ben ik de jouwe voor heel even Met je woorden heb je me lief Met je mond laat je me weten met mijn adem voel je mijn passie en kunnen we alles om ons heen heel even vergeten Ik heb je zo lief......…

de bewondering liever dan lief het liefst gewoon gebleven ik heb u lief maar blijf wel uzelf dan zie ik u gaarne…

lief, mag ik? een brug bouwen naar jouw hart verdrinken in de smart mezelf verliezen in ons eigen land mag dat? je vastpakken even aan je vastplakken je nemen zoals je bent dan ben ik voor eeuwig jouw vent.…

je bent zo klein meisjeslief zo klein en lief je zucht dichtbij zo klein en lief zo bij en lief als je in mijn droom komt ben je klein als in een droom zo lief Je verdriet is zo lief en klein alsof het bijna geen verdriet kan zijn zo klein zo lief…

tegen je aan gaan liggen jij bent mijn sterkte, mijn kracht Ik wil met je knuffelen op de bank en ach, ik wil nog zoveel meer met jou bij kaarslicht genieten omdat ik je zo heel erg begeer Ik wil de nacht weer met je delen samen zijn zoals nooit tevoren zeggen hoeveel ik van je hou en heel de wereld mag het horen Want ik heb je lief…

terwijl de sneeuw verliefd voor 't venster danst spreekt hij met tere kleuren de tinten sterven uit op het einde van zijn zinnen lichte lettergrepen als zangerige toverspreuken de rustgevende klanken voelen aan als een zachte warme knuffeldeken ze voeden mijn honger naar tederheid woorden zo dun zo breekbaar zo vluchtig als meeuwensporen…

Altijd is er weer dat gat. Dat vieze en vochtige donkere gat waarin ik val. Ik weet niet het uur wanneer ik val. Ik ben slecht en val in dit gat van deze hoer. Ik heb mijn klokje om mijn pols. Ik ben arm en zonder liefde lijkt het wel. Maar toch word ik gered en hoef niet in dat vieze gat zonder bodem te vallen ook al verdien ik het. Ik lig…

De winterjasmijn bloeit onverdroten dit jaar als ging het om goud een merel te gauw een roodborstje dat fladdert en weer valt er sneeuw de postbode belt eigenlijk moet hij per fiets zijn brommer zijn lief…